لامپهای خورشیدی
مانع افتادن شما از پله ها می شوند

مینی پروزکتور جیبی
محصولی از Nippon Signal

شاید گاهی اوقات به غیر از گوشی همراه به یک پروژکتور همراه نیز نیاز داشته باشد. مخصوصا اگر روز های کاری شما پر است از کنفرانس ها و جلسات کاری. برای همین شرکت Nippon Signal توانست نوعی مینی پروژکتور رنگی دیجیتال در ابعاد جیبی تولید کند. SVGA Projector در ابعاد 20*55*90 میلیمتر با وزنی  سبک به راحتی قابل حمل است. در طراحی این محصول از متد های جدیدی در مجتمع کردن مدارات الکترونیکی نوری به جهت کاهش وزن و ابعاد بهره گرفته شده اما خوشبختانه تاثیر نا مطلوبی بر روی کیفیت و وضوح تصاویر نمایشی رخ نداده است.
برای نمایش یک تصویر از نور لیزر و اسکنر های MEMS و لنزی هرمی شکلی جهت ایجاد شکست نوری مطلوب استفاده می شود.به گفته این شرکت  در این محصول انتشار  نشتی لیزر نوری با رنگ آبی به اندازه 1/4 % کاهش یافته که نشان دهنده گامی موفق در جهت افزایش فوکوس نوری در این قبیل محصولات می باشد. 
فعلا پرو تو تایپ های تولیدی این محصول در این  ابعاد در حال بررسی ست و خبری ازقیمت و یا زمان تولید انبوه آن در دسترس نیست.
منبع و اطلاعات بیشتر
 

مكتب نوظهور صهيونيسم مسيحي

سوال:
لطفا در مورد مكتب نوظهور «صهيونيسم-مسيحي» توضيحاتي بدهيد.
 

پاسخ:
اصول و مباني جريان مبلغان انجيل در آمريكا و انگليس، حمايت همه جانبه عقيدتي و سياسي از صهيونيسم مي باشد و آنها اعتقاد دارند كه پيروان كليساي پروتستان براي ظهور دوباره مسيح بايد چند خواسته مسيح را كه در تفاسير انجيل در قرن بيستم به عنوان پيشگويي هاي انجيل بيان شده، عملي نمايند.

اين جريان نوظهور در پروتستانتيسم با عنوان “خواسته هاي مسيح” شهرت دارد. پيروان اين مكتب خود را از مبلغان انجيل مي دانند و اعتقاد دارند پيروان اين مكتب، مسيحيان دوباره تولد يافته مي باشند كه فقط اينان اهل نجات خواهند بود و ديگران هلاك خواهند شد. از ويژگي هاي ممتاز پيروان اين مكتب اعتقاد راسخ و تعصب خاص به صهيونيسم مي باشد و تعصب اين مسيحيان به صهيونيسم بيش از صهيونيست هاي يهودي مقيم اسرائيل و آمريكا مي باشد. مطابق اعتقادات مكتب فوق به وسيله پروتستان ها حوادثي بايد به وقوع بپيوندد تا مسيح دوباره ظهور نمايد و پيروان اين مكتب وظيفه ديني دارند براي تسريع در عملي شدن اين حوادث كوشش نمايند. حوادثي كه توسط آنها بايد عملي شوند، عبارتند از:

-1 يهوديان سراسر جهان بايد به فلسطين آورده شوند و كشور اسرائيل در گستره اي از رودخانه نيل تا رودخانه فرات به وجود آيد و يهودياني كه به اسرائيل مهاجرت نمايند اهل نجات خواهند بود.
-2 يهوديان بايد دو مسجد اقصي و صخره در بيت المقدس را منهدم كنند و به جاي اين دو مسجد مقدس مسلمانان، معبد بزرگ را بنا نمايند (از سال 1967 تا به حال و مسجد اقصي و صخره در بيت المقدس بيش از صد بار مورد حمله يهوديان و مسيحيان صهيونيست قرار گرفته است.”

-3 روزي كه يهوديان، مسجد اقصي و مسجد صخره در بيت المقدس را منهدم كنند، جنگ نهايي مقدس (آرماگدون) به رهبري آمريكا و انگليس آغاز شده، در اين جنگ جهاني تمام جهان نابود خواهد شد.

-4 روزي كه جنگ آ رماگدون آغاز شود، تمامي مسيحيان پيرو اعتقادات “عملي نمودن خواسته هاي مسيح” كه مسيحيان دوباره تولد يافته مي باشند، مسيح را خواهند ديد و توسط يك سفينه عظيم از دنيا به بهشت منتقل مي شوند. از آنجا همراه با مسيح نظاره گر نابودي جهان و عذاب سخت در اين جنگ مقدس خواهند بود.

-5 در جنگ آرماگدون زماني كه ضد مسيح (دجال) در حال دستيابي به پيروزي است مسيح همراه مسيحيان دوباره تولد يافته در جهان ظهور خواهد كرد و ضد مسيح را در پايان اين جنگ مقدس شكست مي دهد و حكومت جهاني خود را با مركزيت بيت المقدس برپا خواهد ساخت و معبدي كه به جاي مسجد اقصي و صخره در بيت المقدس - كه توسط مسيحيان و يهوديان قبل از آغاز جنگ آرماگدون ساخته شده - محل حكومت جهاني مسيح خواهد بود.

-6 دولت صهيونيستي اسرائيل با كمك آمريكا و انگليس، مسجد اقصي و مسجد صخره در بيت المقدس را نابود خواهد كرد و معبد بزرگ به دست آ نان در اين مكان ساخته خواهد شد و اين رسالت مقدس به عهده آنها مي باشد.

-7 اين حادثه پس از سال 2000 ميلادي حتما اتفاق خواهد افتاد.

-8 قبل از آغاز جنگ آرماگدون، رعب و وحشت، جامعه آمريكا و اروپا را فرا خواهد گرفت.

-9 قبل از ظهور دوباره مسيح، صلح در جهان هيچ معني ندارد و مسيحيان براي تسريع در ظهور مسيح بايد مقدمات جنگ آرماگدون و نا بودي جهان را فراهم نمايند.
رهبران مذهبي فرقه هاي پروتستان در ايالات متحده و انگليس كه به اين مكتب نوظهور “خواسته هاي مسيح” اعتقاد دارند، در دهه 1990 م اعتقادات ياد شده را به شدت در جامعه آمريكا و اروپا تبليغ كرده اند و در 10 سال گذشته در آمريكا در اين زمينه ده ها كتاب منتشر شده و فيلم هاي گوناگوني به نمايش درآمد ه اند. كشيش آمريكايي به نام هال ليندسي كتابي با عنوان “در پيشگويي هاي انجيل؛ جاي آمريكا كجاست،” را تاليف كرده كه يكي از پرفروشترين كتاب هاي سال 2001 در آمريكا به شمار آمده است. در اين كتاب نقش دولت واشنگتن در جنگ آرماگدون بيان شده است. نويسنده در اين كتاب اثبات نموده است كه دولت آمريكا جنگ آرماگدون را رهبري خواهد كرد و مخالفان مسيح در سراسر جهان را كه قبل از آغاز اين جنگ باعث ايجاد رعب و وحشت در جهان شده اند، شكست خواهد داد. در اين جنگ مقدس، دولت انگليس همكار آمريكا خواهد بود. دولت آمريكا در اوج جنگ سرد، موشك هاي هسته اي قاره پيماي خود را “شمشيرهاي جنگ مقدس” ناميده بود. پيروان اين مكتب در يك دهه گذشته تبليغ كرده اند كه عمليات توفان صحرا عليه عراق در سال 1991 فراهم كردن مقدمه براي جنگ آرماگدون بوده است. مسيحيان صهيونيست از فرقه پروتستان ها در آمريكا و انگليس اعتقاد دارند كه مسيح هميشه در امور خاورميانه به سود دولت اسرائيل مداخله نموده است و اعلام مي دارند كه خواست دولت اسرائيل درحقيقت خواست مسيح مي باشد و مذاكرات صلح در خاورميانه بيهوده است و تاسيس كشور اسرائيل بزرگ از رودخانه نيل تا رودخانه فرات، خواست مسيح مي باشد كه بزودي عملي خواهد شد. صهيونيست هاي يهودي هم مطابق اعتقاد به مجموعه قوانين ديني خود “تلمود” به مكتب “خواسته هاي خدا” اعتقاد دارند و مطابق اين اعتقاد، آنها برنامه اي را اجرا مي نمايند كه با كمك دولت هاي آمريكا و انگليس و ديگر كشورهاي غربي بتوانند دو مسجد مقدس اقصي و صخره در بيت المقدس را تخريب كرده، كشور اسرائيل بزرگ را با نابودي كامل كشورهاي اسلامي به وجود آورند. به همين منظور ميان صهيونيست هاي يهودي و صهيونيست هاي مسيحي از فرقه پروتستان ها اتحاد و هماهنگي كامل وجود دارد و مسيحيان پيرو اعتقاد “خواسته هاي خدا” همواره اظهار مي دارند هر عملي كه از سوي دولت اسرائيل انجام مي شود، در حقيقت از سوي مسيح طراحي شده است و بايد توسط مسيحيان سراسر جهان مورد حمايت قرار گيرد. به لطف حمايت همه جانبه جهان مسيحي غرب از دولت تل آويو اكنون ذخاير عظيم موشك هاي هسته اي و انواع و اقسام تسليحات شيميايي و ميكروبي در اسرائيل وجود دارد و در واقع، رژيم صهيونيستي را به يك “انبار مهمات و پادگان نظامي جهان مسيحي ايالات متحده آمريكا و غرب” تبديل كرده اند. البته هدف استراتژيك جهان مسيحي غرب اين است كه كشورهاي اسلامي را در زمينه هاي اقتصادي و نظامي براي هميشه ضعيف نگاه دارند.
 

Chrome، مرورگر قدرتمند گوگل

مترجم : محمدرضا خواست خدایی
منبع: pcworld

گوگل به تازگی مرورگر خود را با نام Chrome عرضه کرده است(لينک سابت) که علیرغم بتا بودن نسخه منتشر شده ، این مرورگر پر سرعت و کارآمد نمونه ای قوی و موفق از ترکیب مرورگرهای موزیلا و مایکروسافت می باشد.
گوگل با ارائه مرورگر خود بطور مستقیم شرکت مایکروسافت رو هدف قرار داده است و مسلما مایکروسافت از این بابت احساس خطر خواهد کرد. Chrome با هدف ایجاد تجربه ای بهتر و فراتر از Internet Explorer ۸ و FireFox ۳ با تکیه بر روش هایی جدید بوجود آمده است.
در حال حاضر نسخه های سازگار با ویندوزهای ویستا و ایکس پی برای دانلود ارائه شده است و همچنین گوگل در حال گسترش آن برای نسخه های Mac و Linux نیز می باشد. گر چه تاریخ دقیق ارائه آنها مشخص نشده است.
Chrome بطور خودکار در هنگام نصب مرورگر مورد استفاده شما را شناسایی می کند و پیغام می دهد. زمانی که برای اولین بار آنرا اجرا می کنید در مورد انتقال صفحات Bookmark ، رمزها و سایر تنظیمات از FireFox و یا Internet Explorer پیغام می دهد. Chrome حتی توانایی انتقال نام های کاربری و رمزهای عبور را نیز دارد و با جمع آوری خودکار این اطلاعات از آنها در هنگام استفاده از سایت های مربوطه ( حتی برای اولین بار) استفاده می کند.
بعد از انجام مرحله انتقال اطلاعات ، Chrome بر روی دستکتاپ شما باز و تجربه جدید شما آغاز می شود. ساختار Chrome بسیار ساده است. یک ردیف سر برگ (تب) ، Address Bar و Bookmark Bar در زیر Address Bar. همچنین پنجره ای جدا برای سایر سایت های Bookmark شده و فیلد جستجو نیز در سمت راست صفحه وجود دارد.
به مانند سایر نرم افزارهای گوگل Chrome نیز رابط کاربری بسیار ساده ای دارد. منویی به حالت تمام صفحه ، Title Bar و عاملی اضافی در آن به چشم نمی خورد. تمام کنترل های موجود در زیر دو آیکون در سمت راست Omnibar (بعبارتی Address bar) خلاصه شده اند . آیکون صفحه برای مدیریت تب ها و همچنین ایجاد میانبرهای نرم افزار مانند برای وب سایت های مختلف بر روی دسکتاپ شما ، همچنین آیکونی آچار مانند برای history ،دانلودها و سایر اختیارات مرورگر.
بعنوان صفحه ابتدایی شما می توانید صفحه ای را برای home page قرار دهید ویا صفحاتی رو که بیشتر به آنها سر می زنید داشته باشید. این امکان به همراه تصویری از سایت همراه است . همچنین صفحه ابتدایی شامل بوک مارک های اخیر و مکانی برای جستجو در history می باشد.
طراحی Chrome در واقع پلی است برای پیمودن فاصله بین دسکتاپ و به اصطلاح cloud computing.
با کلیک یک دکمه می توانید یک میانبر در دسکتاپ ، منو استارت ویا QuickLaunch برای یک صفحه خاص ایجاد کنید .
در مرورگر گوگل ، جستجو یکی از موارد مهمی است که از امکانات هوشمندی برای آسان تر شدن آن استفاده شده است.Chrome با جستجو در عنوان صفحات History و همچنین محتویات آنها گامی فراتر از مرورگرهای مایکروسافت و موزیلا برداشته است. نتایج بدست امده از جستجو در history توسط عنوان صفحه و تصویری کوچک از آن نمایش داده می شود ( گرچه برای تمامی سایت ها امکان نمایش تصویر وجود ندارد) اما آدرس واقعی صفحه را نمایش نمی دهد. عدم وجود اطلاعات در مورد URL کار را برای شناسایی سایت مورد نظر مشکل می کند و در اکثر مواقع شما رو به هدفتان نمی رساند.
همانطور که انتظار دارید موتور پیش فرض جستجو گوگل می باشد ، هر چند شما می توانید از لیست موجود موتور جستجوی دیگری را انتخاب کنید و یا بصورت دستی موتور جستجو مد نظر خودتان را نیز اضافه کنید.
با تایپ عبارتی مانند " Google HTC Touch Pro" جستجو بر روی گوگل در مورد HTC Touch Pro انجام می گیرد ، همچنین بطور مشابه می توان از سایر موتورهای جستجو موجود مانند Yahoo ، Amazon و Live Search و یا موتور جستجو اضافه شده توسط خودتان استفاده کنید. این امکان جدید مفید و کارآمد به نظر می آید و به امر جستجو سرعت می بخشد . گرچه در ویندوز ایکس پی به خوبی ویندوز ویستا عمل نمی کند و با مشکلاتی مواجه است.
Chrome دارای امکاناتی است که در سایر مرورگر ها نیز دیده می شود از قبیل حالت مرور خصوصی ( incognito) ، ابزارهایی برای توسعه دهندگان وب و قابلیت بازیابی تمامی تب ها از آخرین استفاده.
Chrome قابلیت تفکیک تب ها را نیز دارد به این معنی که اگر در هنگام کار با Chrome یکی از سایت های موجود در تب ها دچار مشکل شود تنها همان تب را تحت تاثیر قرار می دهد و در عملکرد کلی Chrome تاثیری نمی گذارد . IE۸ نیز چنین قابلیتی نیز دارد اما Chrome با اضافه کردن Task Manager تفکری فراتر از IE داشته است . بوسیله این Task Manager کاربر می تواند مدیریتی مناسب بر روی میزان حافظه اشغال شده و مصرف پردازنده داشته باشد. تنظیم این ابزار بصورت دستی صورت می گیرد.
در تست های اولیه ایراداتی در Chrome مشاهده شده است از جمله ناپایداری نسبی و مشکل با فلش بر روی ویندوز ویستا که البته با توجه به بتا بودن نسخه منتشر شده چندان تعجب برانگیز نیست.
Chrome با سایت هایی که بر مبنای Ajax و JavaScript هستند بدون مشکل کار می کند اما با Silverlight سازگار نیست. مرورگر گوگل از Webkit که در مرورگر پر قدرت Safari اپل نیز استفاده شده است بهره می برد و Silverlight تنها با نسخه مکیناش Safari سازگار است.
گوگل ، مرورگری قدرتمند با محیطی کاربرپسند عرضه کرده است که نیاز اکثر افراد حرفه ای را نیز تامین می کند . قابلیت جستجو از طریق Omnibar یکی از چندین نوآوری Chrome است که توجه را جلب می کند. تا قبل از انتشار این مرورگر عقیده بر آن بود که گوگل در حال توسعه سیستم عامل خود است اما اکنون می توان گفت Chrome سیستم عامل گوگل است !
 

برخورد نهایی

کیوان فیض‌اللهی

آغاز به کار آزمایشگاه زیرزمینی غول‌آسایی در قلب اروپا، اخبار علمی و حتی تمام خبرهای چند روز اخیر جهان را تحت‌الشعاع خود قرار داد. در واقع دانشمندان و به‌ویژه فیزیکدانان ۳۰ سال است که چشم انتظار این لحظه بوده‌اند، چشم انتظار آغاز به کار تاسیسات عظیمی به طول ۲۷ کیلومتر موسوم به برخورد‌دهنده بزرگ هادرون Large HadronCollider). LHC) به بیان ساده پرقدرت‌ترین شتاب‌دهنده ذره در جهان است. LHC که در مرز میان فرانسه و سوئیس و در آزمایشگاه CERN گسترانده شده به این امید طراحی شده است که به برخی از عمیق‌ترین و اساسی‌ترین پرسش‌ها درباره جهان پاسخ دهد: منشاء ماده چیست؟ چرا ما به جای ماده از ضدماده ساخته نشده‌ایم؟ ماده تاریک از چه ساخته شده است؟ علاوه بر این پرسش‌ها، دانشمندان امید دارند LHC بتواند سرنخ‌هایی از شرایط حاکم بر جهان در آغازین لحظاتش را به نمایش بگذارد.
لحظاتی که در آن، چهار نیروی اساسی طبیعت (نیروی گرانش، نیروی هسته‌ای ضعیف، نیروی هسته‌ای قوی و نیروی الکترومغناطیسی) در قالب یک «ابرنیرو» درهم تنیده بودند. ابرنیرویی که تاکنون هیچ یک از تئوری‌های فیزیک نتوانستند به آن دست یابند، حتی تئوری‌هایی چون نسبیت، کوانتوم و ریسمان. LHC برای پاسخ دادن به این عمیق‌ترین پرسش‌های بشر، باید پروتون‌ها را با سرعتی معادل ۹۹.۹۹۹۹۹۹۱ درصد سرعت نور، در تونل زیرزمینی و دایره شکلی به طول ۲۷ کیلومتر، به حرکت درآورد. پروتون‌ها پس از رسیدن به چنین سرعت سرسام‌آوری، در چهار نقطه از این تونل دایره شکل با یکدیگر برخورد می‌کنند که هر یک از این برخوردها در محاصره انبوهی از تجهیزات آزمایشگاهی خواهند بود. انرژی تولید شده از این برخورد ۱۴ ترا الکترون ولت (TeV، تریلیون الکترون ولت) است که در مقایسه با نزدیک‌ترین همتای LHC یعنی شتاب‌دهنده «تواترون» (Tevatron) در آزمایشگاه فرمی (Fermilab) در ایالات متحده، هفت‌برابر بیشتر خواهد بود. البته این میزان انرژی در مقایسه با انرژی‌هایی که ما در زندگی روزمره‌مان با آنها سر و کار داریم به هیچ‌وجه بزرگ نیست. برای مثال انرژی جنبشی پشه چیزی در حدود یک ترا الکترون ولت است. اما آنچه باعث خاص بودن LHC می‌شود این است که این مقدار انرژی در فضایی متمرکز خواهد شد که یک تریلیون بار کوچک‌تر از یک ذره غبار است.
برخورد‌دهنده بزرگ هادرون جدیدترین نمونه از سنت دیرپایی در ساخت شتاب‌دهنده‌های ذرات است که از سال‌ها پیش توسط فیزیکدانان برای کشف اجزای سازنده ماده و نیروهای موثر میان آنها مورد استفاده قرار می‌گرفت. در واقع نزدیک به صدسال پیش بود که ارنست رادرفورد (E.Rutherford)، فیزیکدان نیوزیلندی با شلیک ذرات آلفا به یک ورق بسیار نازک طلا به منظور آشکار کردن ساختار اتم، این سنت را پایه‌گذاری کرد. بعدها فیزیکدانان در دهه ۱۹۳۰ برای نخستین‌بار از میدان‌های الکترومغناطیسی استفاده کردند تا بتوانند با افزایش سرعت پروتون‌ها در لوله‌های خلاء طویل، به انرژی‌های بالا دست یابند. سپس این پروتون‌ها در انرژی‌های بسیار بالایی با هم برخورد داده می‌شدند تا از ترکیب تکه پاره‌ها و انرژی حاصل از این برخورد، ذرات جدیدی به وجود آیند.
اما آنچه قرار است در LHC رخ دهد با آزمایش‌های انجام شده در دهه ۱۹۳۰ به کلی متفاوت خواهد بود. میزان تمرکز انرژی در LHC به حدی بالا است که برخورد پروتون‌ها در برخورد‌دهنده بزرگ هادرون می‌تواند شرایطی مشابه با آنچه در ۲۵-۱۰ ثانیه پس از انفجار بزرگ وجود داشت، یعنی اندکی پس از آنکه ذرات و نیروهایی که جهان ما را تشکیل می‌دهند، به وجود آمدند را بازسازی کند. با توجه به مقادیر عظیم انرژی موجود در این برخورد‌دهنده، LHC باید بتواند برخی ذرات بسیار سنگین را برای نخستین‌بار در آزمایشگاه به وجود آورد. فیزیکدانان امیدوارند در میان این ذرات سنگین، ذره‌ای موسوم به «بوزون هیگز» (Higgs Boson) نیز وجود داشته باشد، ذره‌ای که تمام ذرات بنیادی دیگر جرم‌شان را از آن به دست می‌آورند. در فیزیک ذرات بنیادی، «بوزون» اسمی عام است که به هر ذره ناشناخته که وجود آن در تئوری ثابت شده باشد، اطلاق می‌شود. در واقع بوزون هیگز که به نام فیزیکدانی که این ذره را پیشنهاد داد نامگذاری شده است، ذره‌ای است که تمام ذرات بنیادی دیگر جرم‌شان را از آن به دست آورده‌اند و به نوعی می‌توان آن را بنیادی‌ترین ذره و منشاء ماده به حساب آورد. فیزیکدانان علاوه بر این ذره به دنبال کشف شواهدی از مفهوم نظری دیگری موسوم به «ابرتقارن» (Supersymmetry) نیز هستند که ممکن است بتواند سرنخ‌هایی از چگونگی چهار نیروی بنیادی طبیعت در نخستین لحظات پیدایش جهان را در اختیارمان قرار دهد. بنا به پیش‌بینی نظریه ابرتقارن، هر ذره‌ای که ما می‌شناسیم یک «همدست ابرمتقارن سنگین» نیز دارد.
در واقع بر اساس این تئوری، سبک‌ترین ذره ابرمتقارن می‌تواند یکی از محتمل‌ترین گزینه‌ها برای «ماده تاریک» باشد، موجودیت ناپیدایی که گمان می‌رود بیش از ۹۵ درصد از جرم جهان را تشکیل داده باشد. با اینکه برخی نظریه‌پردازان و فیزیکدانان نظری، سناریوهای بسیار عجیب و غریب‌تری را در مورد آزمایش‌های LHC، در سر می‌پروانند که ممکن است هرگز رخ ندهند اما دست‌کم ذره «بوزون هیگز» و «تئوری ابرتقارن»، پایه‌های نظری بسیار سفت و محکمی دارند. در واقع تقریبا تمام فیزیکدانان مواجه شدن با این دو موضوع را محتمل‌ترین سناریوهای ممکن در آزمایش‌های LHC می‌دانند. اما به هر حال سناریوهای دیگری مثل به وجود آمدن ابعاد اضافی، سیاهچاله‌های کوچک، نیروهای جدید و ذراتی کوچک‌تر از کوارک‌ها و الکترون‌ها نیز مطرح می‌شود. و شاید عجیب‌تر از همه اینها، آزمایشی برای سفر در زمان نیز از سوی برخی فیزیکدانان پیشنهاد شده است.
اساسا طرح ساخت برخورد‌دهنده بزرگ هادرون نخستین‌بار در سال ۱۹۷۹ مطرح شد. این آزمایشگاه غول‌پیکر که در عمق ۱۰۰ متری زمین قرار دارد، در تونل دایره شکلی برپا شده است که زمانی دستگاه دیگری موسوم به «برخورد‌دهنده بزرگ الکترون پوزیترون» (LEPC) در آن قرار داشت که این دستگاه در سال ۲۰۰۰ برای همیشه خاموش شد. اساس کار LHC به این شکل است که پروتون‌ها پیش از تزریق به تونل برخورد‌دهنده، از زنجیره‌ای از شتاب‌دهنده‌های کوچک‌تر عبور می‌کنند تا به سطوح بسیار بالایی از انرژی برسند. با توجه به اینکه سرعت پروتون‌ها به هنگام ورود به تونل و تقریبا معادل سرعت نور است، این ذرات در هر ثانیه بیش از ۱۱ هزار بار به دور تونل ۲۷ کیلومتری LHC می‌چرخند. سرانجام در چهار نقطه از پیش تعیین شده در تونل، این پروتون‌ها با پروتون‌های دیگری که در جهت مخالف می‌چرخند، شاخ به شاخ خواهند شد.
در اطراف هر یک از این چهار نقطه تلاقی، چهار آشکارساز غول‌پیکر به نام‌های ATLAS، CMS، LHCb و ALICE وجود دارند که وظیفه نشان دادن اتفاقات ناشی از برخوردها به عهده آنها است. ATLAS و CMS به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که برای مشاهده تمام انواع ذرات به وجود آمده در برخوردها می‌توان از آنها استفاده کرد، اما LHCb و ALICE آشکار‌سازهایی تخصصی‌اند که برای مقاصد خاص طراحی شده‌اند.
آشکارساز LHCb به‌گونه‌ای طراحی شده است که بتواند اندازه‌گیری‌های بسیار دقیق و حساسی از ذراتی موسوم به «مزون بی» (B meson) انجام دهد. در واقع «مزون بی» ذره‌ای است که به اعتقاد فیزیکدانان می‌تواند از تفاوت‌های بسیار موشکافانه میان‌ماده و ضدماده پرده‌بردارد. ذرات «مزون بی» پیش از واپاشی عمر بسیار کوتاهی خواهند داشت که این فرآیند می‌تواند تحت تاثیر عوامل بسیاری از جمله حضور ذره بوزون هیگز، ذرات ابرمتقارن یا حتی برخی پدیده‌های فیزیکی نوین قرار بگیرد که هنوز ناشناخته‌اند.
اما چهارمین آشکارساز یعنی ALICE در مقایسه با سه آشکارساز دیگر ویژگی‌های متفاوت‌تری دارد و تا پیش از نوامبر سال ۲۰۰۹ (دو ماه دیگر)، کارش را آغاز نخواهد کرد.
این آشکارساز زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که برخورد‌دهنده بزرگ هادرون به مدت چند هفته دست از شاخ به شاخ کردن پروتون‌ها برمی‌دارد و جای آنها را به یون‌های عنصر سنگین سرب می‌دهد. برخوردهای جدیدی که این‌بار میان یون‌های سرب رخ می‌دهد چنان دمایی تولید می‌کند که از داغ‌ترین نقطه مرکز خورشید نیز ۱۰۰ هزار بار داغ‌تر خواهد بود، حرارت غیرقابل تصوری - به اعتقاد فیزیکدانان - برای آشکار شدن حالت جدیدی از ماده موسوم به «پلاسمای کوارک-گلوئون» (Quark-Gluon Plasma). در واقع فیزیکدانان امیدوارند با بررسی این حالت جدید از ماده بتوانند چگونگی فرآیندی را دریابند که طی آن کوارک‌ها و گلوئون‌های به وجود آمده از کره آتش ناشی از «انفجار بزرگ» به صورت پروتون‌ها و نوترون‌هایی که امروزه ما می‌بینیم، چگالیده شده‌اند. علاوه بر این چهار آشکارساز بزرگ، تجهیزات آزمایشگاهی کوچکتری موسوم به LHCf و Totem نیز وجود دارند که برای آزمایش تئوری‌های «تابش‌های کیهانی فوق پرانرژی» و اندازه‌گیری ابعاد پروتون‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای انجام چنین آزمایش‌های بزرگ و فوق‌العاده حساسی که شاید چند دهه پیش در خیال فیزیکدانان هم نمی‌گنجید، بیش از شش هزار دانشمند در LHC و آشکارسازهای آن مشغول به کار خواهند بود؛ کاری که تاکنون بیش از ۱۰ میلیارد دلار هزینه داشته است.
بسیاری از مردم در مورد آزمایش‌هایی که قرار است از این به بعد در برخورد‌دهنده بزرگ هادرون انجام شود ابراز نگرانی کرده‌اند. نگرانی‌هایی که به طور قطع از عدم‌آگاهی و احاطه کامل به موضوع سرچشمه می‌گیرد. البته این عدم‌آگاهی تنها به مردم عادی مربوط نمی‌شود و در بسیاری از موارد دانشمندان و فیزیکدانان نیز در آن سهیم‌اند. در واقع تاکنون سناریوهای متفاوتی از سوی فیزیکدانان به عنوان پیامدهای احتمالی آزمایش‌های LHC مطرح شده است که شاید جنجالی‌ترین آنها احتمال به وجود آمدن سیاهچاله باشد. برخی از نظریه‌پردازان بر این باورند که در خلال آزمایش‌های LHC ممکن است سیاهچاله‌هایی در ابعاد میکروسکوپی به وجود آیند که می‌توانند با به هم پیوستن و رفته‌رفته بزرگ شدن، در نهایت کره زمین را در کام خود فرو برند. اما دانشمندان CERN احتمال این خطر را نزدیک به صفر ارزیابی کرده‌اند. اگر هم سیاهچاله‌هایی در تونل برخورد‌دهنده بزرگ هادرون به وجود آیند، ظرف مدت ۲۶-۱۰ثانیه بخار و ناپدید می‌شوند. در واقع به ادعای فیزیکدانان CERN، از بین رفتن سیاهچاله‌های احتمالی در چنین زمان بی‌نهایت کوتاهی، بر اساس فرآیندی رخ می‌دهد که نخستین‌بار توسط فیزیکدان برجسته معاصر، استیون هاوکینگ (S.Hawking)، توضیح داده شد.
با این وجود اگر فرض کنیم که هاوکینگ هم در اشتباه است و سیاهچاله‌ها از بین نخواهند رفت،فیزیکدانان می‌توانند دلایل تجربی بسیار محکمی ارائه دهند که خیال‌تان راحت شود: انرژی پرتوهای کیهانی متعلق به فضای دور دست، بسیاربسیار بیشتر از انرژی‌ای است که در LHC تولید خواهد شد. آیا در طول چند میلیارد سالی که پرتوهای بسیار پرانرژی به سیارات منظومه شمسی و کره زمین برخورد می‌کنند، مشکلی به وجود آمده است؟ علاوه بر این تعداد برخورد‌هایی که میان این پرتوهای کیهانی رخ می‌دهد بسیار بیشتر از برخوردهایی است که قرار است در LHC مورد آزمایش قرار گیرد. و هنوز هیچ سیاهچاله‌ای سیاره‌های مشتری و کیوان را قورت نداده است. دانشمندان برخورد‌دهنده بزرگ هادرون بدون هیچ ترسی از سیاهچاله‌ها، در اولین ساعات روز دهم سپتامبر جاری نخستین گروه از ذرات پروتون را به درون تونل LHC ارسال کردند. اگر همه چیز به خوبی پیش برود، نخستین برخوردها چند هفته دیگر و با سطح انرژی کاهش‌یافته‌ای معادل با ۱۰ تریلیون الکترون ولت، انجام خواهد شد.