اعضا محترم گروه مي توانند مطالبشان را به آدرس
 Mobin_s2004@yahoo.com
بفرستند تا با نام خودشان در اين ستون نوشته شود.

تبريک ...

انهدام ناو جنگي رژيم شرور صهيونيستي و هلاکت دهها صهيونيست جنايتکار، بدست دلاورمردان حزب الله لبنان که پاسخ کوبنده اي به قتل عام «قانا» بود را به همه شما آزادمردان تبريک مي گويم.

روزی که دلت پیش دلم بود گرو
دامان مرا سخت گرفتی که نرو

حالا که دلت به دیگری شد مایل
 کفشان مرا جفت نمودی که برو

تا حالا به کفش هایت دقت کردی؟ دو عاشق، دو همراه، که بی هم میمیرند، با هم خاکی میشوند، بدون هم زیر بارون نمیرند....
کاش آدمها از کفش ها یاد بگیرند

درشهر اقاقي ها
تو پاك ترين عشقي
من راز شكفتن را
از باغ دلت چيدم
لبخند زدي ارام
بر گونه غمناكم
من با گل لبخندت
بر حادثه خنديدم
اي كاش دو چشم تو
سر فصل افق ها بود
ان وقت تو را هر صبح
از پنجره مي ديدم
وقتي گل ارامش
در باغ دلم روييد
گلبرگ وجودم را
بر عشق تو پيچيدم
من راز نگاهت را از اينه پرسيدم
چشمان نجيبت را
از دور پرستيدم
باران شدم و چون اشك
بر عشق تو باريدم
من شمع وجودم را
به مهر تو بخشيدم
مثل گل نيلوفر
چشم تو بهاري شد
از پيش دلم ارام
رفتي و نفهميدم
مرز دل و چشم تو
ازشهر افق پيداست
من سرخي گلهارو
درخنده تو ديدم

من اكنون بر تل خاكستري از همه آتش ها،اميدها و خواستن هايم ايستاده ام
گرداگرد زمين تاريك را مي نگرم
اعماق آسمان تاريك را مي نگرم
و خود را مي نگرم
و در اين نگريستن هاي همه دردناك و همه تلخ
هر لحظه صريح تر و كوبنده تر اين سؤال را از خود مي پرسم:
كه تو اينجا چه مي كني؟
اكنون احساس مي كنم كه
من اينجا ايستاده ام و زمان را مي نگرم كه مي گذرد
همين و همين....

اعوذ به ........

آمدي كه باز !....... تو اگر از رو نمي روي ، من هم ، ميدانم از كشيدن تنگ تر گردد كمند.
من هر چه فرار ميكنم ، ريسمانت كلفت تر ميشود بايد بروي مشتري ديگري به تور بزني ،
من صياد بي تابي ام ، اصلاً صيد تو نيستم مرا صياد ديگري به دام كرده است ، ريشه هات دارند مي پوسند
تو يم ، ريشه كنت نكنم تيشه به ريشه خودم زده ام او ولي نمي گذارد . من دست سازش ام ، دوستم دارد ، ميخواهدم نه شبيه تو كه پنهاني مي كني ، زير ظاهرت ، باطنم را.
مي دانم از چه مي داني ام ، تو خوب مي داني به آغوش كه مي خواهم بروم ، تو خود نمك خورده اي نمك دان شكني!!
مهـدي فـرجي

به نام حضرت دوست

اعطني بمسئلتي اياك

جميع خير الدنيا و جميع خير الاخره

جميع خير الدنيا و جميع خير الاخره

جميع خير الدنيا و جميع خير الاخره

جميع خير الدنيا و جميع خير الاخره

جميع خير الدنيا و جميع خير الاخره

جميع خير الدنيا و جميع خير الاخره

جميع خير الدنيا و جميع خير الاخره (۷)

الهي آمين

مشاور

سلام پنجاه و دوم

دوستاي گلم سلام .
يكي از بهترين هدايا كه تونستم به خودم بدم حس مبارزه و تقلاس . رشد و تكامل با تقلا آغاز مي شه و سرعت مي گيره . نتايج از دل تقلا بيرون مي ياد و در آخر كار مهارت كسب مي شه و اعتماد به نفس ايجاد مي شه . اين نوع نگريستن به تقلا و كوشش بسيار شيرين است . اما شيرين تر و خواستني تر اون تلاش هايي هستن كه توسط فرد به خودش ديكته مي شه . چرا كه اين تلاش انسان رو به سمت اهداف و آرمانهاش هدايت مي كنه.
براي خودت چالش و مبارزه ايجاد كن و از اون مغرور باش . تلاش و تقلايي رو براي خودت تعريف كن كه برات با ارزش و معنا دار باشه براي اينكه ديگران رو تحت تاثير قرار بدي تلاش نكن . انرژيت رو براي حركت به سمت آرمانهات و ايده هاي معنادار خودت كنار بزار . اگر خودت جهت تلاشها و مجاهدت هاي خودت رو انتخاب كني با تمام وجود تلاش مي كني و از نتيجه تلاش و فعاليتت هميشه راضي و خرسند مي شوي . هدف عالي و والايي رو برگزين و تمام تلاش و فعالييت رو روي اون متمركز كن و وقتي به اون هدف رسيدي هدف بعدي و چالش جديدي براي خودت تعريف كن .. اين رسم يك زندگي موفق است ..

دوستان عزيز با آدرسهايي زير مي تونن با گروه مشاور در تماس باشند .
moshaver62@yahoo.com
moshaver62@gmail.com
و مطالب قبلي ما رو در وبلاگ زير مطالعه كنند ..
http://moshaver62.persianblog.com

من کودکی ام را در اشتیاق سبز باغچه ی کوچکمان گم کردم .
باغچه ای خاکستری که بوی آشنا میداد
باغچه ای که مولود رازقی اقاقی و شقایق و بابونه بود
و دستان معصوم کوچکم که سخاوت می کاشت بر پهنه ی سبزش .
از مدرسه که می آمدم کران تا کران وجودم پر از عطر باغچه می شد
باغچه ای که تمام ذوق کودکانه ام را به بازی می گرفت .
در پناه دستان پر مهر مادر
کودکی ام پوست انداخت و من در هیاتی متعالی تر ظاهر شدم
ومن به عشق مریمی که می شناختم
به عشق مریمی که چشمه ی جوشنده ی مهر بود
به عشق مریمی که مظهر صداقت و پاکی بود
در باغچه ی قدیمی کوچکمان باغها مریم کاشتم
حالا باغچه بوی احساس و علاقه می دهد
باغچه ای که تمام غرور جوانی ام را به بازی گرفت
در غلظتی از عطش و خشکسالی که بهار به جرم لطافت و طراوت
محکوم به مرگ بود
باغچه ی مریم آگین من آرام آرام سر بر بالین نابودی گذاشت
من گیج و مبهوت در تلاطمی از توهم غوطه ور بودم
با خودم گفتم : تنها شدی پسر
ناگهان بر پهنه ی ایوان فرشته ای در شمایل مریم ظاهر شد
تعجب و حیرت در من موج می زد
خدایا چه می بینم ؟
از کدامین آسمان پر کشیدی بر فراز خاطرات مبهم و بی انتهای من
مادر گفت:مگر من مرده ام آیا ؟
که تو تنها و گم باشی
گفتمش مادر ، ببین مریمم پژمرد ، خشکسالی باغ را ویرانه کرد
سینه را دیوانه کرد ، مرا با عشق و دل بیگانه کرد .
مریمم پژمرد ، مریم من مرد
نرم نرمک مادرم اشکی فشاند
مریمم سیراب شد گل داد باز
ریشه زد در قلب من
غنچه داد در روح من
در آسمان شعر من پرواز کرد
مادرم ما را دعای خیر کرد
زرق و برق زندگی را ساز کرد
مادرم رو کرد بر من تلخ گفت :
تنها شدی پسر
مریم و من بی مهابا اشک شادی می فشاندیم .

ملك الموت روزى پنج بار به هر خانه اى سركشى مى كند

متن حديث:
عَنِ الزُّهَرى، عَنْ اَنَسِ ابْنِ مالِك قالَ، قالَ رَسُولُ الله(صلى الله عليه وآله وسلم) ما مِنْ بَيْت اِلاّ وَ مَلَكُ الْمَوْتِ يَقِفُ عَلى بابِه كُلَّ يَوْم خَمْسَ مَرّات;
فَاِذا وَجَدَ اْلاِنْسانَ قَدْ نَفَدَ اَجَلُهُ، وَ انْقَطَعَ اُكُلُهُ اَلْقى عَلَيْهِ الْمَوْتَ فَغَشِيَتْهُ كُرُباتُهُ، وَ غَمَرَتْهُ غَمَراتُهُ; فَمِنْ اَهْلِ بَيْتِهِ النّاشِرَةُ شَعْرَها، وَ الضّارِبَةُ وَجْهَها، الصّارِخَةُ بِوَيْلِها، الْباكِيةُ بِشَجْوِها فَيَقُولُ مَلَكُ الْمَوْتِ: وَيْلَكُمْ! مِمَّ الْجَزَعُ؟ وَ فيمَ الْفَزَعُ؟ وَ اللهِ ما اَذْهَبْتُ لاَِحَد مِنْكُمْ مالا، وَ لا قَرَّبْتُ لَهُ اَجَلا، وَ لا اَتَيْتُهُ حَتّى اُمِرْتُ، وَ لا قَبَضْتُ رُوحَهُ حَتّى اسْتَأمَرْتُ. وَ اِنَّ لى اِلَيْكُمْ عَوْدَةً، ثُمَّ عَوْدَةً، حَتّى لا اُبْقِىَ مِنْكُمْ اَحَداً. ثُمَّ قالَ رَسُولُ اللهِ(صلى الله عليه وآله وسلم): وَ الَّذى نَفْسى بِيَدِه، لَوْ يَرَوْنَ مَكانَهُ وَ يَسْمَعُونَ كَلامَهُ، لَذَهَلُوا عَنْ مَيِّتِهِمْ، وَ بَكَوْا عَلى نُفُوسِهِمْ، حَتّى اِذا حُمِلَ الْمَيِّتُ عَلى نَعْشِه، رَفْرَفَ رُوحُهُ فَوْقَ النَّعْشِ وَ هُوَ يُنادى: يا اَهْلى وَ وُلْدى، لاَتَلْعَبَنَّ بِكُمُ الدُّنْيا كَما لَعِبَتْ بى. جَمَعْتُهُ مِنْ حِلِّه وَ مِنْ غَيْرِ حِلِّه وَ خَلَّفتُهُ لِغَيْرى، وَ الْمُهَنَّأُ لَهُ وَ التَّبَعاتُ عَلَىَّ، فَاحْذَرُوا مِنْ مِثْلِ ما نُزِّلَ.(1)

ترجمه حديث:
زُهرى از انس بن مالك روايت كرده كه حضرت رسول(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:
هيچ خانه اى نيست مگر اين كه فرشته مرگ بر در آن خانه در شبانه روز پنج بار مى آيد تا ببيند آيا عمر صاحب اين خانه و افرادى كه در آن هستند تمام شده يا نه؟ اگر ديد پيمانه سر آمده و روزى او تمام شده است، مرگ را بر او مى اندازد و چون سكرات و سختى هاى مرگ تمام وجود او را مى پوشاند; سر و صداى اهل خانه بلند مى شود، موها پريشان مى گردد، بر سر و صورت مى زنند و گريه مى كنند; ملك الموت مى گويد: واى بر شما، از چه جزع و فزع مى كنيد؟ به خدا سوگند! مال كسى را نبرده ام، اجل او را نزديك نساخته ام، من كه بدون دستور به سوى شما نيامده ام، بلكه با اجازه كس ديگرى قبض روح مى كنم. من باز بطور مكرّر به سوى اين خانواده بر مى گردم تاكسى از اين خانواده باقى نماند.
سپس حضرت(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: قسم به كسى كه روح و جان من در دست اوست، اگر جايگاه ملك الموت را، كه بر در خانه ايستاده، ببينند و سخن او را بشنوند مرده خودشان را فراموش مى كنند، بلكه براى خودشان اشك مى ريزند. تا اين ميت را بر تابوت حمل مى كنند روح ميّت بالاى تابوت مى رود بال و پر مى زند و فرياد مى كشد: اى خانواده من، فرزندان من، دنيا با شما بازى نكند آن چنان كه با من بازى كرد من از حلال و حرام جمع كردم و براى ديگران گذاشتم; خوشى و شاديش براى آنها اما مسؤوليتهايش براى من مانده است. بترسيد از اين كه مثل آنچه بر من نازل شد بر شما هم فرود آيد.(2)

شرح حديث:
در اين حديث به توصيه ملك الموت و سفارش مرده به بازماندگانش اشاره شده است. ما در احاديث مكرّر اين مسأله را داريم كه آدم باهوش و سعادتمند كسى است كه زياد ياد مرگ كند. به ياد مرگ بودن بسيارى از مشكلات را حل مى كند، چون 99% غصّه هاى ما براى امور مادّى است. غصه نمى خوريم كه چرا ديشب نماز شب نخواندم؟ يا چرا فلان اطاعت از دست من رفت؟ و يا چرا فلان گناه را مرتكب شدم؟ اصلا و ابداً چنين غصه اى نمى خوريم. وقتى انسان به ياد مرگ مى افتد سبك مى شود براى اين كه عاقبت هركس مرگ است و چيزى كه سرانجامش چنين است اصلا غم و غصه ندارد.
بايد ما به پايان زندگى ديگران نگاه كنيم گاهى در كوچه و بازار كه عبور مى كنيم بعضى از اين پيرمردان و پيرزنان ناتوان را عصا زنان مى بينيم كه به زحمت خودشان را حركت مى دهند يا كسان ديگرى، زير بغلشان را مى گيرند. در نهايت اين سرنوشت، براى همه رقم مى خورد كه زمانى آنان هم جوانى و نشاطى داشته اند و الان ببينيد چه حالى دارند و به چه روزى افتاده اند.
يكى از علماى بزرگ يزدى مقيم قم را - در اوايلى كه به قم آمده بودم - ديده بودم. ايشان از علماى سرشناس حوزه بود. اين اواخر ايشان را در يكى از كوچه ها زيارت كردم. گفتم: حالتان چطور است؟ گفت: «چه كنم نه مرده آن دنيا هستم و نه زنده اين دنيا; بين اين دنيا و آن دنيا قرار گرفته ام. تمام قوا تحليل رفته، خودم را نمى توانم بكِشم و در انتظار مرگ هستم.» هميشه كه اين گونه نبود و اين برنامه هم منحصر به اين فرد نيست، بلكه شترى است كه بر در خانه همه مى خوابد. عدّه اى در پيرى مى ميرند و عده اى در جوانى.
- ياد مرگ، انسان را تربيت مى كند. اگر مردن نبود زندگى كردن بسيار مشكل بود، بلكه مردن از نعمت هاى بزرگ خداست. حال براى اين چند روز دنيا، مى بينيد چه غوغايى به پا مى كند; اگر انسان زندگى جاويدان و ابدى داشت چه مى كرد؟

1. بحار، ج 74، ص 188.
2. آورده اند كه در زمان بنى اسرائيل، يكى از پيغمبران از گورستانى مى گذشت، اصحاب گفتند: اى پيغبمر خدا! از خدا بخواه كه يكى از اين مردگان را زنده كند تا او از احوال جان كندن و سؤال نكير و منكر به ما خبر دهد. آن پيامبر خدا دست به دعا برداشت و بعد از دعا شخصى - كه تمام اعضاى بدن او سياه بود - از قبر بيرون آمد و با سخن فصيح گفت: «يا اَهْلَ الدُّنْيا، أَنَا مِتُّ تِسْعينَ سَنَة، فَما ذَهَبَ مَرارَةُ الْمَوْتِ مِنْ حَلْقى; اى اهل دنيا! نود سال است كه من مرده ام و هنوز تلخى جان كندن از كامم بيرون نرفته است.»
پس شما زندگان، غفلت نورزيد و از حلال و حرام بپرهيزيد و حق و باطل را بشناسيد كه آن جا پشيمانى سودى ندارد. روز و شب در كار سازى آخرت باشيد و ذخيره آن جا را مهيّا كنيد كه كسى از عقبِ شما نمى آورد. بدانيد كه همه بايد شربت مرگ را بچشند. پيغمبر خدا خطاب به او گفت: اى مرد، در دنيا عملت چگونه بود؟ گفت: اى پيامبر خدا، من از اهل دنيا بودم و دنيا را دوست مى داشتم و هميشه حريصانه در پى جمع كردن مال بودم و در عين حال مى شنيدم كه در آخرت اين گونه عذاب ها هست. شيطان ملعون مرا از راه به در برد و دنيا را در چشم من شيرين كرد. هرچه گردآورى كردم، به وارثان واگذاشتم و با دست تهى به اين جا آمدم; و آن مال، وبال من شد، اكنون وارثان آن را مى خورند و هيچ يادى از من نمى كنند. پس شما امروز كه فرصت داريد غافل مباشيد و از گناهان توبه كنيد و دل از حبّ جاه اين دنياى فريبكار برداريد كه آن جا افسوس و پشيمانى سودى ندارد و ملك الموت به گونه اى جان بنده دوستدار دنيا را مى گيرد، كه رگ هاى اعضا، در هم گسسته مى شود و هفت اندام او به درد مى آيد. آن گاه بنده گناهكار، آهى از ته دل و از عمق جان بر مى كشد و مى گويد: «اَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يا حَسْرَتى عَلى ما فَرّطْتُ فى جَنْبِ اللهِ...; (اين دستورها براى آن است كه) مبادا كسى روز قيامت بگويد: افسوس بر من از كوتاهى هايى كه در اطاعت فرمان خدا كردم.» (زمر (39) آيه 56) آه و دردا و دريغا! از تقصيرى كه در راه خدا كردم و نامه عملم را سياه و عمر خود را تباه ساختم.
(كليات جامع التمثيل، ص 222)

که گفتی:" بیا ره توشه برداریم،
قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است؟"
بدان، هرجا روی
گر سالها راه پیمایی در کویر
گر ماهها بر پهنه دریا در کنار جاشوان
پارو زنی
گر به همراه پرستو به هنگام خزان
بار سفر بندی
به هر جا که رسی
ببینی آسمان هر کجا آری همین رنگ است
که گر فکر و خیالت را به مانند سرزمینت ترک می گفتی
بدیدی آسمان سرزمینت نیز دگر رنگ است
اگر رنگی است بر دیوار
من و تو نقاش یکدیگر
اگر یوقی است بر گردن
من و تو جلاد یکدیگر
اگر نوری است در شبها
من و تو مهتاب یکدیگر
اگر ظلمت به روزگار
من و تو زندان یکدیگر
بیا ره توشه بنهاده،
خیالات عبث در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم آسمان این سرزمین هم نیز دگر رنگ است


با کسب رخصت از استاد مهدی اخوان ثالث
بابک تیموریان

و خداوند زیباترین است

من دیشب همسفر ماه بودم و شرمنده ستاره ها
مادرم مرا یاد داده بود برای خستگی چشمانم ستاره ها را یکی یکی بشمرم
اما من دیشب گله ام را با بغض به پیش ماه بردم
که ستاره ها را شمردم
تمام شد
ولی من خوابم نبرد
ماه برویم خندید و نوازشم کرد
و هنوز که هنوزه دستان پر محبتش را روی گونه هایم احساس میکنم
ماه گفت چرا آشفته ای و خواب تو را نمیگیرد
خجالت کشیدم و گفتم فراموش کن داستانش طولانی ست
اما خودم به خوبی میدانستم که داستان کوتاهی دارد و عشقی سرشار
ترسیدم
ترسیدم ماه به من بخندد
با ترسی کودکانه که مملو از دانستنیهای پر رمز و راز بود فریاد زدم
به خدا نمیدانم چه شد
ماه سکوت کرد و گفت حتی اگر حکایت یک روز است برایم بگو
آرام آرام گریستم
ماه خودش همه چیز را از سر دانایی فهمید
گفتم
همه چیز آنقدر زود اتفاق افتاد که من حتی در برابر خویش تسلیم شدم
دلم لرزید
رو به صورت ماه کردم گفتم تو حرفهای مرا میفهمی؟؟؟
تا به حال عاشق شدی؟؟؟
ماه آرام نگاهم کرد و گفت عاشق شدم!!!
عاشق کهکشانی که سالهاست به زمین افتاد
گفتم پس خوب میدانی چه میگویم
دلم گرفت از اینکه من هنوز عشقم را دارم و ماه ...
بگذریم حکایت عشق تورا گفتم
ماه دیگر نگرانم نبود و میخندید
گفت رازی دارم برایت:
تا زمانی که عاشقی هر چه قدر ستاره ها را بشمری تمام نمیشود
رازش را گرفتم
خندیدم
به ماه گفتم چشمانم خسته است برایم غصه بگو
ماه قصه عشقش را تعریف کرد
من سرم را روی پای ماه گذاشتم و در حالیکه میگرستم به خواب رفتم

قدرت انديشه

پيرمردي تنها در مينه سوتا زندگي مي کرد . او مي خواست مزرعه سيب زميني اش راشخم بزند اما اين کار خيلي سختي بود.
تنها پسرش که مي توانست به او کمک کند در زندان بود .پيرمرد نامه اي براي پسرش نوشت و وضعيت را براي او توضيح داد :
پسرعزيزم من حال خوشي ندارم چون امسال نخواهم توانست سيب زميني بکارم .من نمي خواهم اين مزرعه را از دست بدهم، چون مادرت هميشه زمان کاشت محصول را دوست داشت. من براي کار مزرعه خيلي پير شده ام. اگر تو اينجا بودي تمام مشکلات من حل مي شد. من مي دانم که اگر تو اينجا بودي مزرعه را براي من شخم مي زدي .
دوستدار تو پدر
پيرمرد اين تلگراف را دريافت کرد :
پدر, به خاطر خدا مزرعه را شخم نزن , من آنجا اسلحه پنهان کرده ام. صبح فردا 12 نفر از مأموران FBI و افسران پليس محلي ديده شدند , و تمام مزرعه را شخم زدند بدون اينکه اسلحه اي پيدا کنند .پيرمرد بهت زده نامه ديگري به پسرش نوشت و به او گفت که چه اتفاقي افتاده و مي خواهد چه کند ؟ پسرش پاسخ داد : پدر برو و سيب زميني هايت را بکار، اين بهترين کاري بود
که از اينجا مي توانستم برايت انجام بدهم .

نتيجه اخلاقي :
هيچ مانعي در دنيا وجود ندارد . اگر شما از اعماق قلبتان تصميم به انجام کاري بگيريد مي توانيد آن را انجام بدهيد .مانع ذهن است . نه اينکه شما يا يک فرد، کجا هستيد .
اگر قـدر ثانيـه هاي بدون بازگشت را مي دانستند و از قلـه هاي باشکوه موفقيـت چيـزي شنيده بودند،
هيـچ گاه...
براي در چالـه مانده ، چـاه را توصيـف نمي کردند...

«سيد» نگاه مي‌كند و برق مي‌جهد ...

«سيد» نگاه مي‌كند و برق مي‌جهد
«سيد» نگاه مي‌كند و رعد مي‌زند
مي‌رسد
مي‌رسد چون رعد، ناگهان
گوساله‌هاي «سامري» از وحشت بزرگ
در دشت مي‌رمند
«سيد» نگاه مي‌كند
از پشت ابرها
رنگين‌كمان تازه‌اي از عزت و شرف
برخاك قدس پاك
دامن گشوده است
سيد:
تو نام ديگر اعجاز و عزتي
با ريشه‌هاي كهنه گسترده در زمين
اي قائد العرب:
خندق،
به استقامت تو چشم دوخته است
در عرصه ستيز
خيبر
شكوه ديگري از دست‌هاي توست
فرمانده عزيز!
سيد:
تو در كجاي زمان ايستاده‌اي
بي‌هيچ واهمه
اي يادگار حيدر!
فرزند فاطمه!
اينجا زمين به نام تو سوگند مي‌خورد
نامت تبسمي ست كه بر صلح مي‌شود
تا بي‌حضور ننگ و خيانت
بر جنوب بنشيند

*****

«نامت پايداري است»

نامت، وحشتي است كه با هر موشك
شليك مي‌شود
و تل‌آويو را مي‌لرزاند
و گله خوك‌ها را فراري مي‌دهد
نامت صاعقه‌اي ا‌ست ناگهان
كه مي‌پيچد
و شمشيري‌ است كه دو نيم مي‌كند
نامت زلزله‌اي است
كه با 10 ريشتر در حيفا منجر مي‌شود
و در تمام جهان طنين مي‌اندازد
و دندان گراز را در بنت جبيل مي‌شكند
نامت توفان است
پيش از آنكه تخمين بزنند
فرو مي‌پچيد و مي‌پيچاند
و مانند پنجه‌هاي عقاب
بر بدن طعمه فرو مي‌رود
نامت تيري است
كه در امتداد نگاهت
آرامش دشمن را نشانه مي‌رود
رگباري‌ است كه بر دشمن مي‌بارد
اضطرابي است كه دل صهيونيزم را فرا گرفته است
كابوسي‌ است
كه رؤياي اشغال‌گران را سياه مي‌كند
نامت پرچمي ا‌ست كه مي‌وزد
و بر دوش رزمندگان در اهتزاز است
و نسيم را به عدالت تقسيم مي‌كند
نامت موشك است
كه مركاوا را منفجر مي‌كند
و از هلي‌كوپتر تروريست نمي‌ترسد
نامت
فرياد مطنطني است
كه در حنجره‌ها جاري ا‌ست
چون آبشار
كه در جنگل
و توفان
كه در دشتها
و موج
كه در درياها جريان دارد
نامت
آذرخش است، پنهان در ابرها
نامت
نسيمي است كه مي‌وزد
و آرامش را هديه مي‌كند
نامت
مظلومي است كه در زير آوار قانا
نفس مي‌كشد
و با هر شهيدي تشييع مي‌شود
و با هر مجروحي
بيمارستان‌ها را معطر مي‌كند
نامت
سپيده‌اي است برپيشاني صبح
كه شب را فرو مي‌پيچيد
نامت پايداري ا‌ست
نامت پنجره‌اي‌ است
گشوده بر باغ‌هاي ايمان
كه آفتاب را به ميهماني فرا مي‌خواند
نامت بهار است
كه از دريچه دل‌ها وارد مي‌شود
و قلب‌ها را به تسخير خدا در مي‌آورد
نامت بشارت است
و امت را نويد پيروزي مي‌دهد
نامت تكيه‌گاهي‌ است مطمئن
پناهگاهي ا‌ست محكم
و سايه‌باني ا‌ست مهربان
براي دل‌هاي مجروح
كودكان زخمي
زناني شوي مرده
نامت، اميد به آينده‌ است
نامت التيام زخم‌هاي لبنان است
و تبسمي كه بر لبان لبنان
خواهد شكفت

ادبیّات جادّه ای

ادبیّات جادّه ای به بررسي و نوشته هايي مي پردازد كه صاحبان مركب هاي آهنين بر مركب خود مي نگارند. اين عبارت بيانگر عشق و ناكامي، غربت و تنهايي، شِكوه و فرياد، پند اندرز، تمنّا و مناجات و ... مي باشد. قسمت هاي از اين كتاب را ميخوانيم تا به بخشي از فرهنگ فولكلوريك سرزمين مان پي ببريم.
لاز م به ذكر است كه در اين مجموعه مركب هاي آهنين بر اساس حروف اول نامشان مشخص شده اند برا نمونه:
ك: كاميون ت: تريلي ژ: ژيان خ: خاور م: ميني بوس مز: مزدا ن: نيسان پ: پيكان اُ: اتوبوس تا: تاكسي پ،وا: پيكان وانت فو: فورد گاز

بخش اول
اشعار
1 انتقال تجربه
تن مرد و نامرد هر دو يكي است
روزگار بايد بگذرد تا بفهمي مرد كيست (ن)
قانون روزگار همين بود، ديده ايم
جز خار و خسِ زمانه به بالا نمي برد (ت)

2 پند اندرز
مرد را دردي اگر باشد، خوش است
درد بي دردي علاجش آتش است (ن)
چرا غم مي خوري از بهر مردن
مگر آنان كه غم خوردن، نمردن (ك)
دعاي صبح و آه شب، كليد گنج مقصود است (مز)
(بدين راه روش ميرو كه با دلدار پيوندي)

3 شِكوه فرياد
نيلي است رنگ صورتم از جور روزگار
تا رنگ او سيه نكنم، مي دوانمش (ت)
از زندگانيم گله دارد جوانيم
شرمنده جواني از اين زندگانيم (خ.ن)
در قمار زندگي من، هميشه باختم
گر چه تك خال محبّت بر زمين انداختم (ن)
به دريايي گرفتارم كه موجش عالمي دارد (خ)

4 عاشقانه ها
بيستون را عشق كَند و شهرتش فرهاد برد
رنج گل بلبل كشيد و برگ را باد برد (ك)
عاقلان نقطه ي پرگار وجودند ولي
عشق داند كه در اين دايره سر گردانند (خ.پ،وا)
در نمازم خم ابروي تو با ياد آمد
حالتي رفت كه محراب به فرياد آمد (ن.م)
در طريق عشق بازي امن آسايش بلاست (ت)

5 غربت
بر مزار ما غريبان، نه چراغي، نه گلي
نه شمع و پروانه سوزد، نه صداي بلبلي (ن)
در غريبي ناله كردم هيچ كس يادم نكرد
در قفس جان دادم و صيّاد آزادم نكرد (مز)
زندگي حسّ غريب است، كه يك مرغ مهاجر دارد‌ (ت.ك)

6 غم نامه ها
ترسم كه اشك در غم ما پرده در شود
وين راز سر به مهر به عالم سمر شود (ك)
بي همگان به سر شود، بي تو به سر نمي شود
داغ تو دارد اين دلم، جاي دگر نمي شود (ك)
انار ها چه دل خوني از رسيدن دارند (ك)
اي ز غمت عالمي ويران شده (خ)

7 مناجات و تمنّا
آن سفر كرده كه صد قافله ي دل همراه اوست
هر كجا باشد خدايا به سلامت دارش (ت)
يا رب تو چنان كن كه پريشان نشوم
محتاج به بيگانه و خويشان نشوم (ك.خ)
پيري و غربت و بي چيزي و محجوبي و عشق
چشم بد دور! كه بي مطرب و مي مدهوشيم (م)

8 هشدار
هر كجا كه محرم شدي، چشم از خيانت باز دار
اي بسا محرم با يك نقطه مجرم ميشود (ن.خ)
من نه آْن گلبرگ تنهايم كه مي ميرم ز بي آبي
ولي با خفّت خواري پي شبنم نمي گردم (مز)
نه فقط كاخ شهان بزرگ نوايي دارد
كلبه ي ما فقرا هم صفايي دارد (ك)
كار ما نيست شناسايي راز گل سرخ (ك)
عصا با مهرباني به پير مي گويد
هرگز در خواب بيني ايّام جواني را (ك)
به سراغ من اگر مي آييد، نرم آهسته بيايد (م)
روزگار روز مرا، پيش فروشي كرده است (م.ك)
شتر آهسته مي راند شب و روز (ژ)

بخش دوم
تك نوشته ها
تك نوشته هاي اتوبوس
تا به كي اختر شمارد ديده ي بيدار من
فا الله خير حاففاً و هو الرحم الراحمين.
(پس خداوند بهترين حافظ است و او مهربان ترين مهربانان است)
كمي با من مدارا كن.(روي اگزوز اتوبوس نوشته بود.)
خزان هم سرود و برگ ريزانش عالمي دارد.
Only God
بَخون تِه صداي بلاره!
(بخوان فداي صدايت- بر روي قسمت اگزوز نوشته بود)
خدايا! تا پاكم نكردي، خاكم مكن.

تك نوشته هاي تريلي
اوّلين غم من آخرين نگاه تو بود
هاچانا چاخ يوللار يوغو نو. (تا كي چشم انتظار راه تو باشم)
پرستوي مهاجر
منمشتعلعشقعليم چه كنم (من مشتعل عشق عليم ....)
ژيان غذاي خوش خورتك من است
خير پيش
رخش بيقرار

تك نوشته هاي خاور
اي هيچ، براي هيچ در هيچ مپيچ!
بسوزي، بد چشم
خانه قسمت كجاست؟
راننده ناشنوا است
خودتي (اين واژه نوعي ناسزا است)
عجب آشفته بازاري است دنيا!
بخور، نوش جانت! (بر روي باك گازوئيل نوشته بود)
الهه ناز
عجله نكن، زنگ تفريحه
اگر گفتي....
خيالي نسيت
خسته از تكرار شب
عمو يادگار

تك نوشته هاي كاميون
تك و تنها به تو مي نديشم
هنوز مي درخشد سوادكوه
با اون چشمان قشنگت بگو ماشاالله
اين قافله عمر عجب ميگذرد!
يا اهورا مزدا!
به خاطر اشك مادر احتياط كن
سوته دلان
گر شق نباشد، به چه كار آيد دل
حالا كه هركي به هركيه 2×2=5
My God
تو عزيز دلمي
يا ضامن آهو!
نوكرتم اوسا كريم!
بوق نزنف شاگردم خوابيده
يالان دنيا.(دنياي دروغين)
غم عشقت، بيابان پرورم كرد.
ژيان، بوق نزن، مي خورمت!
قلندر
قاصدك
چه سعادتي است در امتداد نگاه تو گريستن

تك نوشته هاي مزدا
حضرت عشق! بفرما كه دلم خانه ي توست.
خوشا ديدار در خاك
زندگي، زائيده افكار ماست
واي تو ديگه كي هستي

تك نوشته هاي ميني بوس
يا رب! نظري كن تا پريشان نشوم
به او بگوئيد كه دوستش دارم
يا فاطمه! گوهر پنهان بقيه
دل آرام ميگيرد با ياد خدا

تك نوشته هاي نيسان
مهرباني كيمياست
بر چشم بد آدم نامرد، لعنت!
جهان را گر بهشتي در ميان است، يقين اين خطّه ي مازندران است
به به ببين چه نازم، من عاشق هرازم
OKEY
تِه خِسته تَنِ بِلاره .(فداي تن خسته ات)
اگه به بابات نگفتم.... !
مادر! اي مسافر بهشت عزيز، همه وجود دلم را، همه احساسم را، به تو تقديم ميكنم.
سكوتم از رضايت نيست، دلم اهل شكايت نيست
تو هم ديوانه اي
فقط به خاطر تو
صلوات
سلام ناز
سلام نكرده، عزيزي
كشتي دل مرا، موج نگاه تو شكست
به چشمانت بياموز كه هر كس ارزش ديدن ندارد
كلاست مرا كشت!
حق خود را باور بدار تا از آن تو گردد
واي به من اگر تو هم گم كرده باشي.
زيباي وحشي
خدايا! سراي محبت كجاست؟

تك نوشته هاي ديگر ماشين ها
من به سر زمين دلتنگي تو تبعيدم (پ)
از منِ ساده بگذر
ميازار موري كه دانه كش است (ژ)
خوراك من تريلي (ژ)
به من بگيد پاترول، كي به كيه

بر گرفته از كتاب ادبيات جاده اي
احمد باوند سواد كوهي

مسیر مرگ مرموز (فصل سوم)
قسمت سوم

the way to dusty death
نوشته: آلیستر مک لین
ترجمه: مریم واثقی پناه

هنری معلوم بود که هیچ اضطراب و نگرانی ندارد گفت : می دانم که شنیدید من چی گفتم. می دانی که مثل آدمهای دیوانه رانندگی می کنند و رانندگان دیگر از او می ترسند. در واقع از اون وحشت دارند. نباید بهش اجازه داد دوباره در مسابقات شرکت کند. این مرد همانند تیری شلیک شده است و کاملاٌ مشخص است. و در گلاسکو وقتی ما می گوییم مردی یک تیر شلیک شده است منظورمان اینست که --
دانت گفت : ما منظورت را می فهمیم. من فکر می کردم که تو دوستش هستی ، هنری.
-هنوزم دوستش هستم. و با عرض معذرت از شما دو آقا ، باید عرض کنم که بهترین و ماهترین آقایی است که تا بحال دیده ام. چون دوستش هستم نمی خواهم کشته شود. مک آلپین بدون جانبداری گفت : تو بکار خودت که کار با ترانسپورتر است بچسب و من کار گرداندن گروه کرونادو را انجام می دهم ، هنری.
هنری سرش را به علامت تایید تکان داد و دور شد. چهره اش بر افروخته جدی بود و گامهایش خشمی را نشان می داد که تا حدی کنترل شده بود. انگار که می خواست بگوید وظیفه اش را انجام داده و هشداری را که باید ، داده است و اگر با این هشدار جلوی عواقب گرفته نشود تقصیر او نیست. مک آلپین نیز که همان اندازه چهره اش افروخته بود ، متفکرانه دستی به گونه اش مالید و گفت : ممکن است حق با او باشد. در واقع همه نوع دلیلی برای درست بودن این فکر وجود دارد.
- چی ، جیمز؟
-در حال سقوط ، به جنون رسیدن – و تیر شلیک شده ، همانی که هنری گفت.
-تیری که شلیک شده، توسط کی ، با چی ؟
- به آن الهه میگساری می گویند. ، آلکسیس ، کسانی هستند که ترجیح می دهند برای خودکشی بجای گلوله از مشروبات الکلی استفاده کنند.
-تو مدرکی برای اینکار داری؟
همان اندازه که مدرکی برای این که مشروب می خورد نداریم. همان اندازه هم مدرکی برای اینکه نمی خورد نداریم. کدام یکی اش درست است ؟
-متاسفم نمی فهمم. می تواند این باشد که چیزی را به من هنوز نگفته ای ؟
مک آلپین بطور مختصر ، حقه ای را که از روی حس وظیفه زده بود شرح داد -
درست روز بعد از مرگ ژتو بود و هارلو ناشی گری خود را هم در ریختن و هم در نوشیدن براندی نشان داده بود و مک آلپین در ابتدا به این مظنون شده بود که هارلو به زندگی مدتها سپری شده بدور از الکل، پایان داده است. اگرچه برای کسانی که اتوماتیک مسئول دور سازی اون از دور مسابقات اتومبیلرانی بودند، نمایش مشروب خوری بدون بود : بعنوان نابغه ای که باید از معاشرت با او خودداری کرد. هارلو ، فقط آرام ، استوار و بی هیاهو و از همه بدتر مخفیانه سراغ الکل رفت.
چون معمولا هارلو به تنهایی و در جای خلوتی که سر راه کسی نبود ، لب به الکل می زد کسی او را نمی دید ،. مک آلپین این را می دانست چون عملاٌ کارآگاهی را بطور تمام وقت استخدام کرده بود تا او را دنبال کند اما هارلو یا بی نهایت خوش شانس بود یا خیلی خوش شانس بود یا از آنچه که در جریان بود خبر داشت ،- البته مرد بسیار باهوشی بود و ممکن بود که شک کرده باشد زیر نظر است. – در هر حال با زیرکی و دانایی تمام طوری عمل کرده بود که هیچ وقت در حال مشروب خوری دیده نشد – زیرا رد او فقط سه بار تا منبع فروش الکل بدست آمد، یکی از آن مکانها ، مغازه کوچک واین اشتاین در بود که در کنار جنگلهای نزدیک مسیر های مسابقه نوبرگرینگ وهاکنهایم قرار داشت. حتی در آن اندک مواقعی هم که هارلو را در حال مشروب خوری دیده بودند ، او تنها به لیوان کوچکی از الکل لب زده بود و این مقدار ناچیز هرگز نمی توانست عکس العمل ها و قوای ذهنی و فکری بالای راننده فرمول یک را تحت تاثیر قرار بدهد.
چیزی که این حرکات گول زننده را مشخص تر می ساخت این بود که هارلو با ماشین قرمز آتشین فراری خود که شناخته شده ترین اتومبیل در سراسر اروپا بود همه جا می رفت. اما چنان خارق العاده می رفت که مک آلپین تمام شواهدی را که برای توجیه غیبت های عجیب و پشت سر هم و بدون توضیح هارلو می خواست مصادف می شد با دفعات مشروب خوری تنها و اغلب اوقات او.
مک آلپین حرفهایش را با گفتن این عبارت تمام کرد که نشانه ای جدیدتر و شوم تری به تازگی بدست آورده است : اکنون هرروز مدرک مسلمی دارد دال بر اینکه هارلو میل و علاقه شدیدی به اسکاچ پیدا کرده است.
دانت همچنان ساکت ماند تا وقتی که دید مک آلپین انگار دیگر تمایلی ندارد چیزی به آنچه که گفته اضافه کند. و بعد گفت : مدرک ؟ چه نوع مدرکی ؟
-مدرکی بو دار
دانت پس از مکثی کوتاه گفت : تابحال چیزی به مشامم نخورده. مک آلپین به نرمی گفت : خوب ، آلکسیس ، چون تو اصلاٌ نمی توانی بو احساس کنی. بوی روغن را حس نمی کنی ، بوی سوخت را حس نمی کنی ، حتی بوی تایرهایی هم که در حال سوختن هستند را متوجه نمی شوی. چطور می توانی بوی اسکاچ را متوجه شوی ؟
دانت سرش را به علامت تایید خم کرد و گفت : بوی چه چیزی به مشام تو خورده است ؟
مک آلپین سرش را تکان داد و گفت : هارلو این روزها از من عین طاعون دوری می کند. و می دانی که جقدر من و جانی قبلاٌ به هم نزدیک بودیم. هر وقت به من نزدیک می شود شدیدا بوی قرصهای نعنایی را می دهد. این برای تو معنایی ندارد ؟
-بس کن جیمز ، اینکه مدرکی نیست.
-شاید نیست. اما تراشیا، یاکوبسن و راری قسم می خورند.
- اوه رفیق ، عجب شاهدان بی غرضی. اگر جانی را با زور از میدان خارج کنند، چه کسی راننده شماره یک کرونادو خواهد شد و یا این شانس کیست که قهرمان آینده شود؟ کسی نیست جز نیکی ما.
یاکوبسن و جانی هم که هرگز آبشان با هم در یک جوی نمی رود و اصلا با هم خوب نیستند. و الان هم که روابطشان از همیشه بدتر شده است. یاکوبسن دوست ندارد اتومبیلهایش داغون شوند و بیشتر هم ناراحت می شود وقتی که هارلو معتقد است خرد شدن و خرابی ماشینها تقصیر اون نیست! این مسئله توانایی یاکوبسن را زیر سوال می برد.
در مورد راری هم خوب ، صادقانه بگویم که از جانی هارلو متنفر است. نیمی به خاطر آنچه که جانی بر سر مری آورد و قسمتی هم برای اینکه مری اجازه نداد این حادثه تغییری در رفتارش با جانی ایجاد کند. متاسفم که دختر تو تنها فرد این گروه است که هنوز کاملاٌ به جانی هارلو وفادار است. مک آلپین پس از لحظه ای سکوت گفت : بله می دانم. مری اولین کسی بود که به من گفت.
دانت با بی حوصلگی به مسیرمسابقه نگاه کرد. بدون آنکه به مک آلپین نگاه کند گفت اوه خدای من تو هم دیگر هیچ چاره ای نداری. باید او را اخراج کنی ، ترجیحا امروز.
-فراموش کردی ، آلکسیس. که تو همین الان این موضوع را فهمیدی و من مدتهاست که می دانم. تصمیمم را گرفته ام. فقط یک مسابقه گراند پریکس دیگر.
پارکینگ ماشینها زیر نوری که به خاموشی می رفت همانند آخرین محل استراحت غولهای عصر قدیم به نظر می آمد.
ترانسپورتر های غول پیکرکه اتومبیل های مسابقه ، وسایل یدکی و کارگاههای سیار را به سراسر اروپا می بردند ، همینطوری آنجا پارک شده بودند و بطرز ارعاب آوری عبوس و دلگیر می نمودند.
و چون خود هیچ نوری نداشتند انگار از زندگی دور مانده بودند.
خود پارکینگ، کاملاٌ جای خلوت و دنجی بود البته به استثناء هیکلی که به محض تاریکی هوا سر و کله اش پیدا شد و از در ورودی گذشت وداخل پارکینگ ترانسپورتر ها شد. جانی هارلو تلاشی برای اینکه دیده نشود نمی کرد ، البته اگر اصلاٌ کسی آنجا بود که او را ببیند. 

ادامه دارد ...

جوک

*** یه بار پلیس راهنمایی رانندگی به یه راننده می گه : تبریک می گم شما از طرف انجمن ایمنی راهنمایی و رانندگی مبلغ بیست هزار تومان جایزه می گیرید حالا می خواید با این جایزه چی کار کنید؟ راننده می گه : می خوام باهاش گواهینامه بگیرم. یه دفعه زنی که بغل دست مرد نشسته بود گفت نه آقا حرفهای شوهرم رو باور نکنید هروقت مست می کنه یه بند چرت و پرت می گه. در همین حین یکی که تو صندلی پشت خوابیده بود بیدار شد و گفت : چه خبره ؟ من که گفتم با ماشین دزدی فرار کنیم گیر می افتیم . نگفتم. یه دفعه صدای یکی از تو صندوق عقب اومد و گفت : از مرز رد شدیم یا نه؟
*** اولی : راستی من تو تست بازیگری قبول شدم. دومی : چطوری؟ اولی : این طوری . کارگردان بهم گفت تو قبولی فقط نقشی که می دم کوتاهه ها. گفتم اشکالی نداره. گفت پول هم نمی دیم ها. گفتم اشکالی نداره. گفت تصویرتو نشون نمی دیم فقط باید بری اتاق بغلی گلدانی بخوره تو سرت بگی آخ . گفتم اشکال نداره فقط بلند بگم آخ یا یواش بگم آخ ؟ کارگردان : اونش اشکالی نداره صدات هم بعداً دوبله می شه!!!

دیالوگ
*** خواستگار : عزیزم من از تو خوشبخت ترین زن دنیا می سازم. زن : خیر پیش.
*** بیمار : دکتر من همه چیزو دوتا می بینم. دکتر : هرچهارتون این مشکلو دارید.

پسر نااهل
روزي ملانصرالدين پسرش را سرزنش كرد و گفت :پسر دست از اين كارهايت بردار و شبها زودتر به خانه بيا . وقتي كه من به سن وسال تو بودم اگر يك شب دير به خانه مي آمدم پدرم كاري مي كرد كه صد بار بگويم غلط كردم . پسر ملا گفت:از اين قرار پدر شما خيلي آدم سنگ دلي بوده است .
ملانصرالدين عصباني شد و فرياد كشيد :خفه شو ،پدر من از پدر احمق تو هزار مرتبه بهتر و مهربانتر بود .

تجربه
روزي به نصرالدين گفتند :هي رفيق،دست از اين حماقتهايت بردار ،تا كي مي خواهي مضحكه مردم باشي و هر روز سرت كلاه بگذارند . گفت:ولي اين را هم بدان كه مردم هر روز يك جور كلاه سرم مي گذارند و بنابراين هر روز تجربه من زيادتر مي شود .

بي خوابي
يك شب نصرالدين يك دفعه از خواب پريد و ديگه خوابش نبرد . از ناچاري بلند شد و توي كوچه ها به راه افتاد . رفيقي او را ديد و گفت : اين نصف شبي دنبال چي مي گردي ؟
گفت:چه عرض كنم والا ،ناغافلي خواب از سرم فرار كرد ولي هر چه دنبالش مي گردم پيدايش نمي كنم.

بهتر از خر
روزي نصرالدين دنبال خرش پياده مي رفت .رفيقي به او رسيد و گفت : چرا از خرت سواري نمي گيري ؟
نصرالدين گفت:مگر من بهتر از خرم كه او پياده باشد و من سواره؟
 

جمله روزانه

10 مرداد
گذشته، گذشته است. آنچه را گمان می کردی بایست انجام بدهی، انجام داده ای. کارت درست یا غلط یا خوب یا بد نبوده. فقط کاری بوده که انجام داده ای. امروز را دریاب. نمی توانی امروز را به عقب برگردانی.
وین دایر

 درگذشت اوب محمد قاسم بن علي بَصري معروف به ابن حريري

[6 رجب 516] - اوب محمد قاسم بن علي بَصري معروف به ابن حريري اديب و نويسنده بزرگ عرب درگذشت. ابن حريري كتاب ارزشمند مقامات را به سبك مقامات بديعُ الزّمان هَمداني نوشت. او دراين كتاب رموز و لطايف زبان عربي را درقالب قصه و حكايتهاي گوناگون و با عباراتي بسيارپيچيده بيان كرد؛ ازاين رو كتاب مقامات حريري ازديرباز تاكنون براي آشنايي با ظرايف و ادب عرب اهميت بسياردارد. مقامات حريري شامل 50 مقاله است و مؤلف آن را براي عَميدُ‌ الدّوله شَرَفُ الدّين وزيرشيعه مذهب مُستَرشِد خليفه عباسي تدوين كرد.