يا على بن موسى الرضا عليه السلام

من در اين بارگه شه برجا آمده ام
از وطن با گنه و نامه سياه آمده ام
بهر ديدار تو اى مظهر اميد و وصال
با دو صد شوق و شعف اين همه راه آمده ام
ساقيا از كرم و لطف بر اين بنده
جرعه عفو كه با بار گناه آمده ام
كن نظر بر من مسكين سراپا تقصير
كه به در گاه تو با حال تباه آمده ام
 

درد مختصر

نوشته هارولد پينتر
ترجمه پيمان مجيدى، ناشر: كتاب زمان، چاپ اول: ۱۳۸۳

«ادوارد» شخصيت محورى «درد مختصر» تجسم يك انسان مدرن است. او بى آنكه بخواهد به ماجرايى دچار مى شود كه خودش هم آخرش را نمى داند. زندگى او سرشار از يكنواختى است و شايد به دليل همين يكنواختى است كه وزوز كردن يك زنبور مى تواند براى او حادثه اى مهم تلقى شود. در شروع نمايشنامه وقتى ادوارد و همسرش پشت ميز صبحانه نشسته اند، زنبورى به طرف آنها مى آيد. او از همسرش مى خواهد كه صفحه ورزشى روزنامه را بدهد تا زنبور را بكشد و همسرش مى گويد كه با اين صفحه، زنبور له مى شود. زنبور به سمت ظرف «مارمالاد» مى رود و ادوارد در را مى گذارد و به اصطلاح حشره را زندانى مى كند. اما حشره خودش را از ظرف رها مى كند، يعنى از سوراخى كه بابت قرار گرفتن قاشق در كنار در ظرف وجود دارد بيرون مى آيد. زنبور در اين صحنه، نقشى استعارى را در كل نمايشنامه بازى مى كند؛ زنبورى كه بايد از آن ترسيد و مراقب بود تا نيش نزند. همين زنبور به صورت عينى هم در نمايشنامه و در قالب پيرمرد كبريت فروش نمود پيدا مى كند. پيرمرد كبريت فروش تمام روزش را جلوى در خانه « ادوارد » و همسرش مى ايستد و مى خواهد كبريت هايى را كه در سينى دارد بفروشد. اما در عمل مى بينيم كه هيچ كبريتى نمى فروشد؛ حتى به ادوارد و همسرش. نمى دانند كه او شب ها به خانه مى رود يا نه. نكته جالب آنكه، پيرمرد به جاى آنكه، جلوى در اصلى و در خيابان بايستد، كنار در پشتى يعنى در يك كوچه كاملاً خلوت مى ايستد.
« ادوارد » از لحظه اولى كه پيرمرد كبريت فروش را مى بيند، احساس خطر مى كند كه حضور بى دليل «پيرمرد» جلوى خانه آنها و در قالب كبريت فروشى كه حتى يك كبريت هم نمى فروشد، تهديدكننده است. مدام از خودش مى پرسد، پيرمرد چرا جلوى خانه ايستاده است. عاقبت او را به خانه دعوت مى كند، تا با او حرف بزند و از چرايى كارش سر در بياورد. به همين دليل همسرش را جلوى در مى فرستد تا پيرمرد كبريت فروش را دعوت كند. پيرمرد وارد خانه مى شود، اما در مقابل تمام حرف هاى «ادوارد» فقط سكوت مى كند. ادوارد مى گويد: در حال تحقيق روى مناطق حاره اى و محيط زيست شان است و چند رساله هم در مورد فلسفه و الاهيات نوشته است. مى گويد: پيرمرد بايد زن بگيرد و تنها نباشد. مى گويد: «بگذار يه نصيحتى بهت بكنم يه زن خوب بگير كه از كنارت تكون نخوره.» كمى بعد در ادامه منولوگوش مى گويد: «فكر مى كنى از ديدنت احساس خطر بهم دست داد ... نه، احساس خطر بهم دست نداد. تو هيچ چيز تهديدآميزى ندارى. نه، نه. هرگز هيچى بيرون از اين اتاق منو تهديد نكرده. من ازت متنفرم. حقيقت همينه. از ريختت متنفرم. ازت حالم به هم مى خوره.»پيرمرد اما همچنان سكوت مى كند. باز هم مجبوريم به شروع نمايشنامه برگرديم، در شروع نمايشنامه، زن و شوهر در مورد گلى كه در باغچه درآمده باهم بحث مى كنند. «ادوارد» مى گويد: گل نيلوفر پيچه و فلورا مى گويد: پيچكه. آنها سر همين قضيه باهم به جدال لفظى مى پردازند و اين صحنه، القاكننده تفاوت نگاهى است كه بين «ادوارد» و همسرش وجود دارد.
ادوارد مى خواهد پيرمرد را كه نقش عينى استعاره زنبور است، با دعوت به داخل خانه له كند و او را كنار بزند. اما پيرمرد نيز مانند زنبور راه فرارى پيدا مى كند و درست مثل زنبور در مى رود آن چنان كه نقش پيرمرد و ادوارد عوض مى شود و در پايان نمايشنامه، سينى كبريت به «ادوارد» سپرده مى شود و پيرمرد در خانه مى ماند و البته ما قبل از اين مى دانيم كه «فلورا» نوعى علاقه ضمنى به پيرمرد پيدا كرده است. به اين ترتيب مى بينيم، همان طور كه فلورا در مورد زنبور، مى ترسيد كه «گازش بگيرد» و نه «نيش بزند» اما مخالف له كردن آن بود، در اينجا نيز نمى خواهد پيرمرد له شود، بلكه حتى او را جايگزين ادوارد مى كند و پيرمرد همچون زنبور جان سالم به در مى برد.
از طرف ديگر خود پيرمرد نيز نوعى استعاره از يك موضوع بزرگتر است، چيزهايى آرام و بى صدا وارد زندگى ما مى شوند و آن را به خطر مى اندازند. چيزهايى كه در ظاهر چندان خطرناك نيستند، اما از هر چيز ديگرى مى توانند خطرناك تر باشند شايد نمايانگر تمدن و اشياى مصرفى باشد كه آرام آرام به زندگى ما مى خزد و صميميت را از آن مى گيرد، مثل تلويزيون و سينما. آنها به عنوان يك شخصيت جدى، در خانواده ها حضور مى يابند و حريم آن را به خطر مى اندازند. پيرمرد مى تواند استعاره از بازيگران سينما باشد كه آرام و بى صدا وارد زندگى خصوصى افراد مى شوند و گاهى محبوبيتشان از وابستگان نزديكى چون برادر، خواهر، همسر، پدر و مادر هم بيشتر مى شود. «پيرمرد» مى تواند استعاره همه اين ها باشد.
خود ادوارد نيز به عنوان كسى كه خود اهل تحقيق و نوشتن است، دچار نوعى روزمرگى شده است و از پيرمرد به عنوان يك نيروى ناشناخته مى ترسد، ترسى كه «هارولد پينتر» آن را با استعاره هاى مختلف، پيشگويى مى كند و پيرمرد كه در همه حال همواه سكوت مى كند، از همه حضور بيشترى دارد. خود هارولد پينتر در مقدمه كتاب مى گويد: «در سكوت است كه شخصيت هاى نمايش حضور بيشترى پيدا مى كنند. اگر ما گوش هايمان را از گفت وگوهاى تئاترى پاك كنيم و به صحبت ها و حرف زدن واقعى مردم گوش بدهيم، آن وقت متوجه اين نكته مى شويم كه در گفت وگوى آنها بيشتر سكوت است تا حرف.»
 

طرز تهيه اوتول

پيكان (ترجيحا مدل قبل از 52): 1 عدد
رنگ (ترجيحا فابريك و بدون تصادف): سبز يشمي يا قرمز جگري
تودوزي: فابريك، با روكش كرك دار به رنگ مشكي
جلوداشبورد و قسمت داخلي درها: فابريك از جنس چوب گردو.
ابتدا خودرو مورد نظر را كاملا شسته و ضدعفوني مي‌نماييم. به يك عدد كمك فنر‌ساز مراجعه كرده و از او مي‌خواهيم كمك فنرها را كاملا بخواباند به طوري كه خودرو به صورت كرم خاكي روي خيابان بخزد.
پس از خروج از فنر سازي به سراغ يك صافكار حرفه‌اي رفته و از او مي‌خواهيم كه درها را كاملا رگلاژ نمايد به صورتي كه با كوچكترين اشاره، بسته شود.
پس از آن به يك بوتيك اتومبيل مراجعه كرده و تعداد زيادي آينه محدب در انواع چهارگوش و دايره‌اي خريده و به صورت زير آنها را در خودرو نصب مي‌كنيم: دو عدد آينه بغل محدب، يك آينه محدب عريض (50 سانتيمتري) در وسط، دو عدد آينه در طرفين داشبورد در داخل، دوعدد آينه روي گلگيرها، دوعدد آينه گرد محدب كوچك در دو گوشه بالاي شيشه جلو.
سپس داخل اتاق بچه را مي‌گرديم و از داخل اسباب‌بازيهايش يك كله عروسك كوچك (تقريبا به اندازه توپ تخم‌مرغي) كه موهايش تا دم داشبورد برسد پيدا كرده و آنرا به عيال محترم تقديم مي‌كنيم تا آنرا كاملا آرايش نموده و موهايش را نيز درست كند و آن را از آينه 50 سانتيمتري وسط شيشه جلو آويزان مي‌كنيم. در صورت تمايل نيز مي‌توان از انواع بوگير آويز، در زير و يا بالاي اين كله عروسك استفاده نمود. (به جاي عروسك از سي‌دي هم مي‌توانيد استفاده نماييد.)
بعد از اين قسمت به تعداد زيادي كارت تلفن ژاپني كه داراي عكسهاي مناظر، هنرپيشه‌ها ويا... و مقداري پرچم كشورهاي مختلف و شركتهاي اتومبيل‌سازي نياز داريم. كارتهاي تلفن را در واشر لاستيكي اطراف شيشه جلو نصب مي‌كنيم. پرچم‌ها را نيز روي شيشه جلو از بالا تا پايين به صورت يك يا چند رديف كنار هم آويزان مي‌نماييم. اگر تعدادي از پرچم‌ها يا آرمها اضافه آمد، آنها را روي كليدهاي چراغ و برف پاكن كن و خلاصه هر جا كه دستمان رسيد نصب مي‌كنيم.
در بخش داخلي دربها، جائيكه شيشه بالابر نصب شده، تمام سطح را از يك نايلون محكم و بيرنگ يا آبي كمرنگ پوشانده و و زير آن عكسهاي انواع هنرپيشه‌هاي هندي، راكي، آرنولد ، شكيلا، گوگوش و ... را قرار مي‌دهيم تا خوشگل شود!
به كليد كوچك درب داشبورد يك جاكليدي مناسب و حجيم آويزان مي‌كنيم. همچنين قسمتهاي چوبي داشبورد را پارافين و يا روغن مي‌زنيم تا كاملا براق شود. دو عدد بوق بنزي و يك عدد بوقي كه صداي درينگ (زنگ ساعت كوكي) مي‌كند روي خودرو نصب مي‌نماييم.
يك عدد ضبط سوني 56 نيز در قسمت مربوطه نصب مي‌نماييم. دو عدد باند كوچك گرد (توييتر) روي شيشه جلو، دو عدد باند خربوزه‌اي در زير شيشه عقب و دو عدد هم در داخل درهاي جلو نصب مي‌نماييم.
شيشه عقب خودرو را با نوع گرمكن‌دار آن عوض نموده و براي سيمهاي آن از سيم سفيد فنري (مثل سيم گوشي تلفن) استفاده مي‌نماييم.
لامپهاي سفيد چراغهاي كوچك جلو و دو راهنماي كوچك روي گلگير، چراغ دنده‌عقب و چراغ سقفي داخل را هم عوض نموده و از لامپهايي با رنگهاي آبي، بنفش يا سبز استفاه مي‌نماييم. در صورت تمايل مي‌توانيد از اين لامپها در داخل جلوپنجره راديات و پشت شيشه عقب و در زير پاي راننده و شاگرد استفاده نمود. بهتر است كه لامپهاي زير پاي راننده و شاگرد به چراغهاي ترمز وصل شود تا هنگامي كه ترمز گرفته مي‌شود اين چراغها روشن شود.
زير سپر عقب ماشين (سيني عقب) يك عدد شبرنگ با طرح پرچم انگليس و يا يك كشور ديگر چسبانده شود. دوعدد شبرنگ قرمز ساده هم روي قسمت برجسته فنرهاي عقب (زير سپر عقب)‌ نصب شود تا در روز و شب كاملا تابلو باشد.
مقداري چسب نواري پهن هم روي ركابها به طوري كه نصف آن در داخل و نصف ديگر از بيرون ديده شود، مي‌چسبانيم.
روي شيشه عقب هم با توجه به سليقه مي‌توان از جملات انگليسي استفاده كرد. پيشنهاد مي‌شود از جمله انتخابي زير استفاده گردد: Camel see not see (ترجمه: شتر ديدي، نديدي)
يك عدد لنگ قرمز رنگ هم بايد در جايي كه كاملا در ديد باشد، قرار داده شود.
اگر كليه مراحل بالا را با توجه و دقت كافي انجام داده باشيد، شما داراي يكي از اصيل‌ترين اتول‌هاي موجود در دنيا مي‌باشيد.
موارد ديگري نيز وجود دارد كه به سليقه شما بستگي دارد. درست مثل پياز داغ، مي‌توانيد آن را كم و زياد كنيد. به هر حال خلاقيت شما در اين كار حرف اول را خواهد زد. اگر هم حوصله خلاقيت نداشتيد، به اولين ايستگاه ماشينهاي «راهي» سركوچه يه سري بزنيد، حتما كاملا خلاق خواهيد شد!
 

هلوگرافي، تله پاتي و …

دكتر فرخ سيف بهزاد

مشاهده و مطالعه مقاله بسيار جالب ، خواندني ، آموزنده و بحث انگيز استادم جناب آقاي دكتر محمود بهزاد در روزنامه همشهري كه به نحوي بسيار استادانه و با كلام و نوشتاري بسيار شيوا و روان ، نكته اي پيچيده از كار مغز را مورد بحث و بررسي قرار داده بود، مرا برانگيخت تا درباره يك نكته مهم ديگر در زمينه كاركرد مغز طلب بنويسم . با مشاهده كلمه هلوگرام در يكي از آگهي هاي تبليغاتي اين روزنامه ، بر اين انديشه راسخ تر شدم . اما بيم آن دارم كه نتوانم آن چنان كه بايد ، حق مطلب را ادا كنم و در محضر استاد خجلت زده و شرمنده گردم .
تا چندي پيش ، مسايلي مانند تله پاتي ، روشن بيني ، روشن شنودي ، خواندن فكر ، انتقال فكر و … را در مبحثي به نام علوم غريبه يا علوم خفيه دسته بندي مي كردند(2). عده اي نيز معتقد بودند كه پديده ها در واقع قدرتي فوق طبيعي است كه در وجود بعضي افراد به وديعه نهاده شده است (3). به هر حال، اين قدرت ها چه فوق طبيعي باشند و چه نباشند ، واقعيتي ملموس به شمار مي روند كه با پيشرفت علوم و تكنولوژي ، پرده از اسرار و رمز و رازشان برگرفته مي شود.
براي آغاز بحث از كلمه تله پاتي (Telepthie) به فرانسه و Telepthy به انگليسي آغاز مي كنيم . در فرهنگ روانپزشكي آكسفورد، بدون آن كه اين كلمه ، تعريف شود آن را به مبحث ادارك فوق حسي ارجاع داده و در مبحث اخير، تله پاتي و روشن بيني را مقوله اي مشابه دانسته و آنها را از انواع شناخت يا شعور فرا طبيعي پنداشته است (4). به اين جهت از اين فرهنگ تخصصي ، نكات زيادي عايدمان نمي شود . در (لغت نامه روانشناسي ) ، براي كلمه تله پاتي ، دو حالت طبيعي و غير طبيعي قايل شده و اضافه شده است كه حالت تله پاتي در آن دسته از بيماريهاي رواني نيز ديده مي شود كه بيمار داراي هذيان مزمن است (5). در (فرهنگ علوم رفتاري ) در تعريف تله پاتي گفته شده است كه تله پاتي عبارت است از (انتقال افكار از شخصي به شخص ديگر ، از فاصله دور و بدون ارتباط مستقيم)(6)
اگر چه كتب بسياري در اين زمينه به رشته تحرير درآمده و در هر يك از اين كتب بنا به سليقه مترجمان فارسي زبان ، از كلمات مترادف فراواني مانند تخاطر(7) ، دور آگاهي (8) مقارنه رواني ، ارتباط رواني از دور(9)، انتقال حسيات (10)، دور احساسي (11) استفاده شده است ، ولي در بسياري موارد اين اصطلاح تعريف نشده و ارتباط آن با پديده هاي ديگر مانند روشن بيني ، روشن شنودي و انتقال فكر و… آشكار نگشته است . خوشبختانه در دو فرهنگ معتبر فارسي، اين كلمه به همين ترتيب به فارسي نوشته شده است . چنان كه در فرهنگ معين در برابر اين كلمه مي خوانيم : (ارتباط فكري ميان دو تن از مسافت دور، انتقال فكر(12) و در فرهنگ دو جلدي عميد اين گونه آمده است : انتقال فكر ، انتقال حسيات ، رابطه معنوي ، ارتباط فكري ميان دو نفر از راه دور، القاي مطلبي از راه دور ، از طرف كسي براي كسي ديگر از طريق انتقال فكر، ظهور واقعه اي كه در محلي رخ داده ، در ذهن كسي كه در محل ديگر اقامت دارد. (13)
و در نهايت بايد گفت كه آخرين تعريف تله پاتي عبارت است از : (هر گاه شخصي به اطلاعاتي دسترسي داشته باشد كه در اختيار ديگري نيست و تحت بعضي شرايط و از طريق مجاري شناخته شده حسي كه به شدت كنترل مي شود، نفر دومي بتواند در حدي بالاتر از سطح سازگار با حساب احتمالات ، به اين اطلاعات دسترسي پيدا كند، گويند تله پاتي وجود دارد ) (14) و آيا اين همان پديده اي نيست كه علامه دهخدا در گنجينه گرانبهاي خود در برابر كلمه (توارد ) نوشته است ؟ به اصطلاح شعرا، واقع شدن مصراع يا بيت از طبع دو شاعر، بي اطلاع يكديگر ) و نيز در يادداشت هاي علامه در برابر اين واژه چنين آمده است : (گذشتن مضمون يا تعبيري در خاطر شاعري ، مثل آنچه در خاطر شاعر ديگر گذرد. به غير اخذ و سرقت ) (15) . پس آيا بهتر نيست اگر مي خواهيم به جاي تله پاتي ، از لغت ديگري استفاده كنيم ، به جاي كلمات دور از ذهن و مجعول ، از كلمه توارد استفاده كنيم كه شعراي پارسي زبان نيز استفاده كرده اند ؟ ضمناً در كتب حكمت فارسي، گفته شده است كه (توارد خاطرين ) معادل تله پاتي است .
درباره ارتباط تله پاتي ميان دو نفر، هزاران مورد ثبت شده وجود دارد. (16) حتي در كتب عرفاني فارسي نيز مي توان به اين گونه موارد برخورد. از جمله مولانا در كتاب مثنوي شريف خود مي فرمايد كه بندگان خاص خداوندي كه دانا به غيب است ، در عالم روح ، جاسوس دلها هستند:
بندگان خاص علام الغيوب
در جهان جان ، جواسيس القلوب (
يعني افرادي وجود دارند كه از هر چه در ضمير ساير آدميان مي گذرد، اطلاع دارند . از جمله اين افراد ، شخصي عارف بود كه احمد بن عاصم انطاكي نام داشت و شرح حال و گفته هايش در نفحات الانس جامي آمده است (18) و به قول نويسنده رساله قشيريه در باب اين شخص (خود عارفي راستين بود و به جهت تيزي فراست (جاسوس القلوب ) خوانده مي شد) (19) و آيا اين جاسوس القلوب بودن به معناي خواندن فكر نيست ؟
به هر حال، بايد گفت در تمام مواردي كه در تجربه از تله پاتي استفاده شده است ، وجود يك پيوند عاطفي قوي ميان دو نفر به اثبات رسيده است . البته ، بعضي از مدارك موجود در اين مورد ، مضحك و خنده آور است . درباره تله پاتي ، تجربيات علمي بسياري در سطح دانشگاه ها انجام شده است . اين تحقيقات از اوايل دهه سوم قرن گذشته به صورت جدي تر انجام شد. دانشگاه دوك در آمريكا، دانشگاه آكسفور در انگستان و گروه (پوپوف ) ، شامل دانشمندان رسمي دولت شوروي سابق ، پيشگام انجام اين تجربيات به شمار مي روند. زمينه تجارب در دانشگاه دوك تا حدي پيشرفت داشته است كه تمامي مسايل مربوط به كشف و شهود، مكاشفه ، الهام ، روشن بيني در تمام زمينه هاي زندگي و حتي كشف جرايم و تشخيص قاتل را فرا مي گيرد
گروه پوپوف ، بعد از انجام تجارب گزارش كرد كه : (ظرف يك تا پنج ثانيه پس از آغاز انتقال تله پاتي ، فعال شدن غير معمول مغز مشاهده مي شود) (21) به اين ترتيب بود كه ارتباط ميان تله پاتي و موج آلفا اهميت يافت . موج آلفا ، يكي از انواع امواج مغز اهميت يافت . موج آلفا، يكي از انواع امواج مغز است كه در حالت آرامش مشاهده مي شود. گفته شده است تمامي افرادي كه در تجربه هاي آزمايشگاهي تله پاتي شركت داشته اند داراي حالت ذهني خاصي بوده اند . يكي از اين افراد گفته است :‍‍‎‏توجه خود را به سوي يك نقطه پوچ متمركز كرده بودم . ابداً به هيچ چيز فكر نمي كردم وفقط به نقطه ثابتي مي نگريستم و اگر امكان داشت ذهنم را كاملاً خالي مي كردم ) (22) . با مشخص شدن اين مطلب كه فرستنده و گيرنده پيام بايد داراي موج مشابه باشند، سبب شده است تا دستگاهي به نام آلفافون ساخته شود كه وجود يا فقدان امواج آلفا را به انسان خبر مي دهد(23) . گفته مي شود كه ميان دوقلوهاي يك تخمكي ، كه در زماني خاص به يك نوع بيماري مبتلا بوده اند ، حالت تله پاتي بيشتر ديده مي شود . از تله پاتي در زمينه روياها نيز استفاده شده و نتايج جالب توجهي حاصل گشته است (24). با اين همه تجارب، هنوز ساز و كار تله پاتي و ساير پديده هاي وابسته بدر بوته ابهام است .
اما شايد بتوان با شناخت روش ايجاد تصوير با روش جديد هلوگرافي ، نحوه كاركرد بخشي از مغز انسان را از تيرگي و ابهام به در آورد. زيرا چنان كه گفته مي شود، مغز آدمي يكي از پيچيده ترين اعضاي وجود انسان است و آنچنان كه مي گويند در اين ساختنمان ، شگفت ، متجاوز از 14 تا 25 هزار ميليون ياخته عصبي يا نورون به كار گرفته شده است (25) . از اين رو است كه اين ساختار انساني را (رايانه جاندار) (26) يا به قول استاد (بيوكامپيوتر) مي نامند. هنوز شمار ناشناخته هاي مربوط به مغز، از ميزان اطلاعات موجود در اين باره بيشتر است . هنوز نمي دانند كه محل ذهن ، عقل ، ناخودآگاه ، عواطف و ارتباط اين حالت با مغز چگونه ، با چه مكانيسم و در كجا انجامي مي گيرد. و بيشتر اطلاعات موجود به رغم دست يافتن بشر به تكنولوژي پيشرفته ، بر پايه فرضيه و نظريه و حدس و گمان استوار است . اما درباره مكانيسم تلي پاتي و پديده هاي وابسته شايد ، مطالعه مكانيسم هلو گرافي روشن كننده باشد. هولوگرافي يا هلوگرافي يكي از پيشرفت هاي شگفت انگيز و مسحور كننده علم در زمينه فيزيك نور و استفاده از امواج ليزر است . در پيشبرد اين روش يكي از دانشمندان ايراني به نام پروفسور جوان سهم بسزا داشته است . پيدايش اين روش عكسبرداري و تصوير سازي ، ذهن بسياري از جهانيان را به خود مشغول داشته است . هلوگرافي در واقع به معناي ايجاد يك تصوير عكاسي منحصر به فرد بدون استفاده از عدسي است (27). مانند تلگرام كه نوشته به دست آمده از كار با دستگاه تلگراف است و الكترو كارديوگرام كه نوار حاصل از ثبت كار قلب با دستگاه الكتروكارديوگرافت است ، ثبت عكسبرداري از تصوير به اين روش را هلوگرام يا هولوگرام مي نامند. هلوگرام مجموعه اي از باريكه هاي و حلقه هاي نوراني غير قابل تشخيص است ولي وقتي كه با يك موج نوراني پيوسته مثل موج ليزر روشن مي شود، به صورت جسم اوليه سه بعدي جلوه گر مي شود . اين تصوير سه بعدي از طريق برخورد و تأثير متقابل امواج نور با يكديگر و در فضا ايجاد مي گردد.
اساس كار هلوگرافي بسيار ساده است . همان گونه كه در نمودار ساده متن مشاهده مي كنيد، براي ثبت هر تصوير به روش هلوگرافي ، يك موج نور پيوسته ليزر يعني نوري كه داراي يك طول موج باشد (توجه كنيد) را از منبع نوراني به يك آينه و از اين آينه به منشوري مي تابانند كه نيمي از اين منشور را نيز به صورت آينه در آورده اند . اين موج نود، پس از برخورد با اين منشور به دو موج نور تجزيه مي شود. اين دو موج با هم شبيه بوده و با يكديگر زاويه قائمه يا 90 درجه مي سازند. براي ساده شدن مطالعه اين دو موج ، يكي را موج اول يا موج منبع مي ناميم و ديگري را موج دوم يا موج شيئي مي خوانيم . موج اول يا موج منبع پس خروج از منشور، براي آن كه تقويت شده و عريض شود از يك مجموعه عدسي گذارنده مي شود و به آينه اي برخورد مي كند و از طريق اين آينه به صفحه هلوگرافي تابانيده مي شود. در اين مرحله ، موج اول هنوز با جسمي كه بايد از آن تصوير تهيه شود، در اين مرحله ، موج اول هنوز با جسمي كه بايد از آن تصوير تهيه شود، برخورد نكرده است و اصولاً اين موج به جسم برخورد نمي كند. موج دوم يا موج شيئي نيز پس از گذشتن از يك عدسي ، براي تقويت شدن به آينه ديگري تابانيده مي شود و از طريق اين آينه به جسم تابانيده مي شود. بخشي از امواجي كه به جسم تابانيده شده است به صفحه هلوگرافي مي رسند. از آنجا كه موج نوري اول و موج جسم ، نزديك صفحه هلوگرافي با هم برخورد مي كنند، يك الگوي موجي مركب تشكيل مي شود و با قراردادن فيلم هلوگرافي روي صفحه، تصويري سه بعدي برآن نقس مي بندد.
برخلاف عسكبرداري معمولي ، الگوهاي توليد شده در فيلم هلوگرافي ، در واقع الگوي جسمي نيست كه از آن تصوير به دست آورده اند ، بلكه همانطور كه گفته شد الگويي است كه از تداخل و تأثير متقابل دو موج نور پس از برخورد در سطح فيلم به وجود آمده اند . در حقيقت اين الگو به جاي آن كه به صورت يك تصوير باشد، به شكل طرح هاي هندسي است و اگر تجهيزات مناسبي در اختيار داشته باشيم ، مشاهده مي شود كه انعكاس موج ليزر را از طريق صفحه كامل هلوگرافي ، به جاي آنكه روي يك صفحه ، تصوير ايجاد كند، در فضا يك تصوير سه بعدي از جسم ايجاد خواهد كرد.
در عكسبرداري معمولي، بايد جلوي تصوير ايجاد شده يك صفحه حساس يا فيلم قرار دهند تا امواج با آن برخورد نمايند و در چشم بيننده منعكس شوند ولي در روش هلوگرافي وجود پرده يا صفحه لازم نيست و چشم مي تواند در فضا تصوير را ببيند .
در عكسبرداري معمولي ، براي تكثير تصوير بايد از فيلم به طور كامل استفاده كرد، ولي در هلوگرافي با استفاده از هر تكه تصوير سه بعدي موجود مي توان تصوير جسم را به طور كامل به دست آورد. حال با مشخص شدن مكانيسم كارهلوگرافي به مسأله اوليه خود برمي گرديم تا مكانيسم تله پاتي و پديده هاي وابسته را روشن كنيم .
در روانشناسي نظري ، براي توجه مكانيسم تله پاتي ، روشن بيني ، انتقال و خواندن فكر، كشف و شهود و تمامي موارد وابسته معتقدند كه احتمال دارد ظاهر شدن اشياء در فضا و افكار در مغز دو انسان جدا از هم ، كار نيمكره هاي مغز باشد. زيرا مغز مي تواند چيزي شبيه فيلم هلوگرافي ايجاد كند و سپس ، شعور آن را به صورت تصوير ، سازمان دهد. البته ، حتي با گسترش اطلاعات در زمينه مكانيسم بينايي و ديدن ، هنوز مشخص نيست چگونه نوري كه به درون چشم وارد مي شود و به سوي قشر بينايي انتقال مي يابد، دچار تغيير و تحول مي گردد. تا بتواند اشياء و افكار بيرون جمجه را بسازد . به تصور نگارنده ، براي انجام تله پاتي ميان دو نفر همان گونه كه در متن هم توجه داده شد بايد امواج مغزي گيرنده و فرستنده از يك نوع و همگون باشد. به اين معني كه با قطبي كردن و استفاده از يك طول موج مي توان به اين مهم دست يافت . اما چگونه مي توان فقط از يك نوع موج استفاده نمود. مولوي در دفتر ششم مثنوي به روشن بيني يا گذاره شدن حواس و تأثير آن در اين مسايل اشاره دارد و مي گويد:
چون گذاره شد حواسش از حجاب
پي پياپي گردش ديد و خطاب (
در اوپانيشاد هم در اهميت ذكر (اوم) كه معادل اسم شريف (هو ) است آمده كه (هر كس به ذكر «اوم » مداومت كند پس از مراحلي صاحب كشف شود » (29) و اين ، صاحب كشف گشتن و گذاره شدن حواس، چيزي جز همان تله پاتي و پديده هاي وابسته نيست

ملاقات‌ با پدربزرگ ديجيتال

كامپيوترهاي شخصي تنها 25 سال است كه ابداع شده‌اند اما الان زندگي بيش از هر چيز به آن ها وابسته است.
25 سال پيش، مهندسان IBM بعد از دو سال كار، سيستم كامپيوتري را وارد بازاركردند و اسمش را PC (كامپيوتر شخصي) گذاشتند. آن موقع فكر مي‌كردند كه كامپيوترهاي شخصي، هرچند كه خيلي شاهكار هم باشد، چندان نمي‌فروشد. اما آن‌ها اشتباه كردند.
كامپيوتر شخصي‌شان، البته با همراهي نرم‌افزارهاي كاربردي و جذاب، الان همه دنيا را اشغال كرده. اگر كامپيوتر شخصي، زماني كالاي لوكس بود، الان زندگي به سمتي پيش مي‌رود كه تا چند سال آينده، بدون كامپيوتر شخصي اصلا نمي‌شود زندگي كرد.
البته وب هم در اين بين، خيلي موثر بوده است. سال 1981 Dowid Tebbut براي معرفي اين شاهكار، مقاله‌اي نوشت كه بعد از ربع قرن از عمر PC دوباره اين مقاله براي يادآوري گذشته‌اي نه چندان دور چاپ شد. در اين‌جا ما قسمت‌هايي از آن مقاله را آورده‌ايم و در ميان متن، تكنولوژي آن روز را با تكنولوژي فعلي مقايسه كرده‌ايم. خودتان ببينيد!

تولد PC ، تولد سيستم عامل
IBM با همكاري چند شركت نرم‌افزاري و سخت‌افزاري ديگر، دستگاه جديدي عرضه كرده است. آن‌ها اسم اين دستگاه را كامپيوتر شخصي (Personal Computer) گذاشته‌اند. اين سيستم، مزيت‌هاي ستايش‌برانگيز زيادي دارد. كاربردهاي تفريحي هم دارد كه در مقايسه با قيمتش، مناسب به‌نظر مي‌رسد. احتمالا اين دستگاه خواهد توانست سابقه‌اي افسانه اي برايش باقي بگذارد...
وقتي IBM كار روي اين دستگاه را شروع كرد، شركت‌هاي ديگري كه قرار راز نگهداري با IBM گذاشته بودند، وارد پروژه شدند؛ يكي از اين شركت‌ها مايكروسافت است.
زمان ساخت اولين كامپيوتر شخصي، IBM يكي از بزرگ‌ترين شركت‌هاي كامپيوتري دنيا بود و مايكروسافت شركتي كوچك بود كه براي PCهاي IBM نرم‌افزار مي‌نوشت. يكي از اين نرم‌افزارها كه عامل اصلي اوج‌گرفتن مايكروسافت بود، نرم‌افزاري بود كه سخت‌افزار PCهاي IBM را به نرم‌افزارهاي كاربردي متصل مي‌كرد.
به اين نرم‌افزارها، «سيستم عامل» (Operating System=OS) مي‌گويند. سيستم عامل مايكروسافت، QDOS نام داشت. QDOS مخفف عبارت «سيستم عامل سريع و كثيف» بود!
شاهكار مايكروسافت، انتقال درايو هارد ديسك از :A به :C بود. بسياري از مردم، ثروت افسانه‌اي بيل گيتس را به خاطر همين ايده مي‌دانند. اما نكته جالب اين بود كه IBM، مهندسي داخلي PC‌اش را ثبت نكرد، ولي مايكروسافت سيستم‌عاملش را ثبت كرد. قيمت نسخه اوليه Dos ،د60 دلار بود.
همين كار باعث شد كه IBM روز به روز، رقباي بيشتري، مخصوصا در دهه 1990 از جنوب شرق آسيا پيدا كند كه اجزاي PC را ارزان‌تر از IBM توليد مي‌كردند. به اين ترتيب، بازار PC از دست IBM خارج شد. اما مايكروسافت، اين اشتباه را نكرد. Dos را ثبت كرد و بعد روز به روز روي آن كار كرد كه حالا بعد از ربع قرن، «ويندوز ويستا» را ارائه داده كه پايه و اساس آن، همان QDOS است. البته اين وسط، مايكروسافت سيستم‌عامل‌هاي ديگري هم داشته كه در زمان خودشان شاهكاري بودند مثل، DOS يا ويندوز 95 و 98 و 2000 و XP.

اعضاي بدن يك PC
كامپيوتر شخصي مايكروسافت، دو قسمت اصلي دارد: يك جعبه و يك صفحه كليد.
توي اين جعبه، حافظه و پردازشگر و بلندگو، منبع تغذيه و اسلايت‌هايي براي قراردادن 5 كارت وجود دارد.
مي‌بينيد! با تقريب خوبي، ساختار داخلي PC از 26 سال پيش تا حالا عوض نشده. حافظه (رم)، پردازشگر (CPU) و منبع تغذيه كه همچنان هست. تنها سرعتشان عوض شده و البته تكنولوژي‌هاي جديدي هم در آن‌ها به كار رفته.
بلندگويي هم كه معمولا توي كيس‌ها هست، از همان زمان به يادگار مانده. البته اين قطعه، آرام آرام دارد حذف مي‌شود، به‌خصوص از وقتي كه كارت صدا روي بورد اصلي قرار گرفته. منظور از آن پنج اسلايت هم، همان شيارهايي است كه پشت جعبه كامپيوتر قرار دارد و كارت‌هاي مختلف مثل كارت صدا، كارت گرافيك، مودم، كارت شبكه و... روي آن وصل مي‌شوند.
به‌نظر مي‌رسد مهم‌ترين تحولي كه در كيس كامپيوتر، از آن زمان تا حالا اتفاق افتاده، اين است كه از حالت افقي به صورت عمودي درآمده است!

حافظه‌هاي خارجي
يك يا دو درايو ديسك پنج و يك چهارم اينچي هم مي‌تواند جلوي كيس وصل شود. كساني كه از ديسك استفاده نمي‌كنند، بايد يك دستگاه ضبط خانگي را با كابل DIN به كيس وصل كنند.
تقريبا ساختار امروزي، همان است. دو كابل از مادربورد خارج مي‌شود كه هركدام دوتا خروجي دارند: يكي را معمولا به هارد وصل مي‌كنند و دوتا درايو خارجي هم با كابل دوم وصل مي‌شوند. اما نكته اصلي پيشرفت در اين قسمت، در تكنولوژي و ظرفيت ذخيره اين درايوهاي خارجي است.
اول فلاپي‌هاي سه و يك دوم با اندازه‌اي كوچكتر آمدند. حافظه آن‌ها تقريبا يك و نيم برابر فلاپي‌هاي پنج و يك چهارم بود و 4/1 مگابايت ظرفيت داشتند.
بعد ناگهان نور، جايگزين مغناطيس شد و در سي‌دي‌ها ظرفيت به 700مگابايت رسيد. درايوهاي رايتر هم ارزان شد و بعد ديسك‌هاي نوري چند لايه به نام دي‌وي‌دي با ظرفيت 4 گيگابايت آمد.
به‌زودي هم كه قرار است با به‌كاربردن نور آبي (كه طول موج كمتري از نور قرمز دارد) HD-DVD يا دي‌وي‌دي‌هاي وضوح بالا با ظرفيت 50 گيگابايت بيايند؛ يعني هر دي‌وي‌دي كه فضايي به اندازه يك فلاپي پنج و يك‌چهارم اشغال مي‌كند، مي‌تواند 50 هزار برابر آن داده ذخيره كند. اين يعني رشد فن‌آوري!

معجزه كارت‌هاي گرافيك
آداپتور ويژه صفحه نمايش مي‌تواند 16 رنگ را با وضوح 200×320 و تصويرهاي سياه و سفيد را با وضوح 200×640 نمايش دهد.
خنده‌دار است نه؟ امروز حتي نمايشگرهاي موبايل با قطر يك و نيم اينچ، ميليون‌ها رنگ با وضوحي چندين‌برابر وضوح اين سيستم دارند؛ ديگر چه برسد به كارت‌هاي گرافيكي كه المان حافظه‌شان به گيگابايت هم رسيده و با همراهي يك مانيتور خوب مي‌توانند وضوحي كه آن‌زمان باورنكردني بود را با تصاويري با ميلياردها رنگ نشان دهند. اين تحول شايد تنها در عرض 10سال و به‌خصوص بعد از راه‌اندازي صنعت بازي‌هاي كامپيوتري به‌دست آمده است.

تايپ كردن با PC
صفحه كليد با يك كابل يك و نيم متري به جعبه اصلي وصل مي‌شود. صفحه كليد Type matic نمونه يك كار هنري است كه تجربه ساليان دراز IBM در ساختن ماشين تايپ، عامل اصلي طراحي خوب آن است؛ 10 كليد تابعي دارد و يك قسمت ماشين حسابي جدا هم دارد كه با فشار دگمه‌اي به نام Numlock كار مي‌كند.
اگر هم اين دگمه خاموش باشد، اين قسمت كارهاي ديگري مثل Delete، Page down, Page UP و... را انجام مي‌دهد. يك كليد مشكوك هم به اسم Scroll Lock هست كه به‌نظر مي‌رسد به هيچ دردي نمي‌خورد.
شايد اين قسمت، از معدود جاهايي باشد كه نه از نظر تكنولوژي و نه از نظر طراحي، عملا هيچ تغييري نكرده است و همان‌طور كه نويسنده گفته، احتمالا به تجربه يك قرن توليد ماشين تايپ توسط IBM برمي‌گردد.
تنها چيز قابل‌توجه، اضافه‌شدن 2 كليد تابعي ديگر است (كليدهاي F1 تا F12) و هنوز هم بعد از ربع قرن، به‌نظر مي‌رسد كه كليد مشكوك Scroll Lock به هيچ دردي نمي‌خورد!

مدت زمان «بالا آمدن»
اگرچه سيستم سريع است، اما خارق‌العاده نيست. موقع روشن‌شدن، سيستم اول فعاليت‌هاي روتينش را انجام مي‌دهد و بعد بوق مي‌زند و اعلام مي‌كند كه سراغ اجراي سيستم عامل رفته است.
اين يكي از آن‌جاهايي است كه نه تنها پيشرفت نداشته، بلكه پسرفت هم داشته. اين كامپيوتر IBM ا10ثانيه بعد از روشن كردن، آماده كار بوده. اما امروز به علت اين كه رشد نرم‌افزارها خيلي سريع‌تر از به‌روز كردن قطعات سخت‌افزاري بوده، يك سيستم عامل قوي مثل XP يا ويستاروي سريع‌ترين كامپيوترهاي خانگي بعد از حدود 20 تا 30 ثانيه آماده كار مي‌شود. البته سيستم عامل‌هاي لينوكس يا هك، اين ايراد را كمتر دارند.

نمايشگرها از راه مي‌رسند
طرح كلي، رضايت‌بخش است، اما اين دستگاه با يك نمايشگر كامل مي‌شود. براي ديدن تصوير مي‌توانيد يك تلويزيون به جعبه اصلي وصل كنيد. يك تلويزيون معمولي، صفحه‌اي با 24 سطر 40 يا 80 كاراكتري به شما مي‌دهد و البته گرافيك‌اش هم خيلي مطلوب نيست.
اما در عوض، IBM همراه دستگاه، يك صفحه نمايشگر مونوكروم را عرضه مي‌كند كه قطرش تنها 5/11 اينچ است، اما صفحه‌اي با 25 سطر 80 كاراكتري به‌شما مي‌دهد.
براي استفاده از نمايشگر بايد روي يكي از شيارهاي بورد اصلي، يك آداپتور تصوير وصل كنيد كه پشت آن يك پورت (درگاه) است كه با كابل به نمايشگر يا تلويزيون وصل مي‌شود. (منظور همان كارت گرافيك است.)
اين‌جا هم يكي از جاهايي است كه به شدت دچار تحول شده. نمايشگر تك‌رنگ (مونوكروم) 5/11 اينچي جايش را به ال‌سي‌دي‌هاي TFT با اندازه‌هاي 21 اينچ و صفحه عريض داده است. در اين بين، مدت زيادي هم تلويزيون‌هاي لامپ تصويري (CRT) با پيشرفت‌هاي روزافزون‌شان تصاوير بديعي را نمايش مي‌دادند.

رقابت نرم‌افزارها
روي اين سيستم نرم‌افزارهاي Advanced Basic, Visicalc, Easg writer, DOS و بازي Adventure و كامپايلر برنامه‌نويسي Pascal ريخته شده است. IBM هرگز وارد زمينة نرم‌افزار نشد و همه كارهاي نرم‌افزاري را شركت مايكروسافت انجام داده است.
در اين كه مايكروسافت از اول هم يك شركت انحصارطلب بوده كه شكي نيست. اما الان مي‌دانيم كه هزاران نرم افزار براي كامپيوترهاي شخصي نوشته مي‌شود كه اصلا قابل مقايسه با اين پنج شش تا نيست. البته مايكروسافت، يكي از شركت‌هايي است كه بهترين نرم‌افزارها را مي‌نويسد. مثلا همين نرم‌افزار Easg writer آن قدر خوب و كاربردي بود كه امروزه تبديل شده به يكي از قسمت‌هاي office كه همه مي‌شناسيم يعني Word.

وسايل جنبي
در كنار اين كامپيوتر شخصي، وسايل جنبي ديگري هم هست؛ مثل يك كارت ارتباطي (مودم) كه جداگانه خريده مي‌شود و يك پرينتر كه شركت Epson براي اين كامپيوتر طراحي كرده است... IBM پيش‌بيني مي‌كند كه كامپيوتر شخصي در خانه، اداره، آزمايشگاه، دانشگاه و مدرسه مورد استفاده باشد.
البته احتمالا كاربران غيرحرفه‌اي نمي‌توانند با آن كار كنند، چون از نصف لذتي كه كار با اين كامپيوتر به آن‌ها مي‌دهد، آگاهي ندارند و نمي‌توانند از آن احساس رضايت كنند.
نكته اصلي در افول IBM در فروش PC همين جمله آخر است. IBM درك نكرد كه كاربران غيرحرفه‌اي اصلا نيازي ندارند كه بدانند آن داخل چه مي‌گذرد.
فقط مهندسان برق هستند كه كاملا از آن چه كه در كيس مي‌گذرد آگاه‌اند و از آن لذت مي‌برند. در مقابل، مايكروسافت فهميد كه براي جذب كاربران غيرحرفه‌اي، تنها نوشتن نرم‌افزارهاي جالب، جذاب، كاربردي و با گرافيك بالا كافي است و اين رمز موفقيتش بود.

هارد ديسك‌هاي حيرت‌انگيز
ديسك سخت اين سيستم، از دو صفحه فلزي ساخته شده كه هر كدامشان 160 كيلوبايت اطلاعات را ذخيره مي‌كنند.
اين يكي ديگر واقعا بدون شرح است. هاردي با تنها 320 كيلوبايت اطلاعات، جزء نكات قابل‌توجه است، درحالي كه الان هاردي با ظرفيت 320 گيگابايت كه با USB به كامپيوتر وصل مي‌شود را از خيلي از مغازه‌هاي كامپيوتري در كوچه و خيابان مي‌شود خريد.
اين يعني تكنولوژي‌ هارد ديسك، يك ميليون برابر پيشرفت كرده، تنها در 25 سال! البته به اين، هاردهاي هايبريد را هم اضافه كنيد كه داده‌ها را، هم در هارد ذخيره مي‌كنند و هم در حافظه‌هاي فلش. اين باعث مي‌شود سرعتشان خيلي بالا برود.