دشنام خدا حواله دشمن دین
بر دشمن مرتضی و زهرا نفرین

از سهمیه خودش ببخشد شیعه
در دوزخ دشمنان بریزد بنزین

بالش نرم آقاي حداد!!

اين بابا يادش رفته وظيفه اش گذاشتن بالش نرم زير سر مردم است.مگر تا حالا مردم آسايش كافي از دست شما مسئولان پيدا كرده اند كه شما از قصد نمي خواهيد كاري براي رفاه مردم انجام دهيد.كار، انجام امورات جنبي و اصلي، مسافرت ارزان براي قشر كم درآمد، گردش كار شغلهاي مرتبط با گردشگري در شهرهاي شمالي و يا شهرهاي توريستي كشور همه و همه از كنار در دسترس بودن بنزين بدست ميآيد.آخر شما مسئولين و يا نمايندگان بر چه قومي حكومت مي كنيد كه نحوه زندگي آنها را نمي شناسيد.واي به حال ما مردم نگون بخت با اين طرز تفكر غلط شما مديران.!!
علي – ج

از مدار دل خود پرزدنم می آید
مزه سوختگی از دهنم می آید
حال بد خوابی افیون زدگان را دارم
و از این نشئه به سر کوفتنم می آید
بوی باروت و غبار بدنم دیروزیست
بوی بیهودگی از پیرهنم می آید
شبنم شرم به رخسار من از بیدردیست
لب از این هرزه دلی دوختنم می آید
حال دل مردگی ام قصه جان کندن ماست
که از اندوه دل و ضعف تنم می آید
شاخه ای ترد در اماج هزاران گل سرب
و بدین حیض شدن در کفنم می آید
یک بیابان هوس میوه تک سرفه توپ
اشکنکهای دگر زان چدنم می آید
از تراویدن گل چکه رحل پدریم
آیه در آیه شقایق شدنم می آید
نشتر عشق بیا سینه سردم بشکاف
که به وجد از تو تمام بدنم می آید

وزیدن رایحه خوش در دانشگاه: دستور پذیرش دکتری برای جوان اول دولت!

واپس گرایی اسلامی سخنگوی حزب...!

بسم الله

حسين مرعشي سخنگوي حزب كارگزاران در گفتگو با نشريه ذكر وابسته به حزب موتلفه ادعا كرد ما قائل به اين كه اسلام نظام اقتصادي دارد نيستيم اسلام دين هدايت است همانطور كه نظام مهندسي ندارد نظام اقتصادي هم ندارد وي با تكرار چند باره داعايش مبني بر اينكه در اسلام به هيچ عنوان اقتصاد اسلامي وجود ندارد اضافه كرد در اسلام نظام قضايي هم وجود ندارد .مرعشي در ادامه براي اينكه ادعاهايش را موجه جلوه دهد افزود مگر امام جعفر صادق (ع)متخصص روابط پول و بانك بود كه بيايد در اين حوزه وارد شود و نظام اقتصادي معرفي كند . مرعشي همچنين وظيفه اجتهاد را اينگونه تعريف ميكند كه اجتهاد وظيفه دارد تا به بررسي قواعد دست ساز بشر بنگرد تا اگر با احكام ديني مغايرت نداشت آن را تاييد كند . وي در بخش ديگري از اين گفتگو در باره گرايش حزب كار گزاران سازندگي هم گفت : گرايش اين حزب براي مديريت كشور گرايشي ليبراليستي است ما معتقديم كه گرايشهاي ليبرالي موسوم با توجه به تجارب بشري در جهت شكوفايي اقتصادي و پيشرفت ايران نسبت به مشي تمركز گرايانه دولت محور مشي مناسبتري است.سخنگوي اين حزب همچنين مدعي شده كه اجراي اصل ۴۴كه رهبري بر آن تاكيد كرده اند سبك و سياقي كاملا ليبرالي دارد. وي در ادامه در پاسخ به اين سئوال كه حزب ليبرال دموكرات كارگزاران آيا يك حزب خدايي هست يا نه؟با صراحت مي گويد:ما اصلا كاري با خدا نداريم . اينكه ما خدايي هستيم يا نيستيم را خداوند مي داند!

(در اولین فرصت آیه هایی از کلام الله در مورد نظام سیاسی اقتصادی اجتماعی اسلامی را در همین پست خواهم زد.)

صخره یخی

بهترین دوست من یه خرده عجیب به نظر میاد اما جذابترین دوست دنیاست
ابروهای کشیده اخمالوش رو خیلی دوست دارم . به نظر من اصلا آدم عجیبی نیست , خیلی هم استثنایی . اما اگه جلوی بقیه این حرف رو بزنم دلشون می خواد با پشت دست بزنن تو دهنم
دوست استثنایی من اکثرا حوصله من رو نداره و دلش نمی خواد که من رو ببینه . اما در عوض وقتی چیزی رو از انباری تاریک خونه می خواد یه لبخند ریز قشنگی بهم می زنه . انقدر این لبخندش رو دوست دارم که یادم می ره اونجا پر سوسک و مارمولک وحشتناک . زودی می رم براش میارم
. دوست استثنایی من خیلی کم یاد من می افته , اما وقتی کسی اذیتش کنه یا مریض باشه کنار منه
دوست استثنایی من خیلی دوست داره که وقتی مریض ازش پرستاری کنم . اما حالش که خوب بشه بهم می گه که ازت بدم میاد
. دوست استثنایی من با گلهایی که براش کادو می برم برای لاکپشت خونگیش سوپ درست می کنه
. دوست استثنایی من از من می خواد که تمام علفهای هرز حیاط رو براش با موچین بکنم
دوست استثنایی من همیشه دوست داره قدش به سقف برسه , حتی از من می خواد بهش اجازه بدم با کفش رو پشتم بایسته تا سقف رو لمس کنه
دوست استثنایی من , من رو خیلی دوست داره چون همیشه می خواد من براش غذا درست کنم . خیلی هم شکمو, دوست داره اول غذای من رو بخوره
دوست استثنایی من از راه رفتن زود خسته می شه , وقتی می ریم خرید رو پشتم خوابش می بره
دوست استثنایی من می دونه که من باقالی پلو با گوشت خیلی دوست دارم . برای همین هر وقت بخوام برام می گیره . منم می دونم که اونم دوست داره تمام گوشتهای باقالی پلو من رو خالی خالی بخوره
. دوست استثنایی من خیلی گرمایی . ازم می خواد شبها که می خوابه تا صبح آروم فوتش کنم
دوست استثنایی من همیشه روزهای تولدم میره مسافرت و چند روز بعدش بر می گرده
دوست استثنایی من بعضی شبها من رو تو زیر زمین حبس می کنه , چون دوست داره سریالها رو تنهایی ببینه
. اون بهترین دوست منه . به نظرم جذابترین دوست دنیاست
من با هیچ چیزی تو دنیا عوضش نمی کنم

داستان یک سردرد مزمن

شماها ، بدجوری تنتان می خوارد !

مرگ بر مجموعه ای از نمایندگان بی شرفی که فقط بخاطر رای ، وظیفه خود و نیاز جامعه را فدای مقبولیت خود در میان چهار سایت زرد و کثیف و نجس می کنند. مرگ بر مجموعه ای از ترسندگان بی وجود ، که امر ولایت امر خود را فدای وجهه خود در پیشگاه چند گروهک کثیف سیاسی دارای قدرت وثروت و رسانه کرده اند ، می کنند و بازهم خواهند کرد!
به گور خودتان خواهید خندید اگر فکر کنید از این مردم ، کسی پیدا شود و این اخلاق کثیف شما را ببیند وبشما رای بدهد. خیالتان راحت. فقط، و فقط اگر مردم بفهمند که کدام نماینده ، حتی یکبار علیه طرح امنیت اجتماعی - که در کلام رهبر معظم انقلاب در کنار موضوع سوخت، عملی شجاعانه و جزو آن کارهایی که باید حتما با قدرت وقوت انجام شود، قرار گرفته – جو سازی کرده و یا حمایت نکرده و یا به نعل و میخ زده است ، بدون رو دربایستی او را عین آب خوردن کنار خواهند گذاشت. باید خود را در آزمون مردم رفوزه ببیند.
بروید بمیرید !
خیالتان راحت !
از هر باند و گروه و جریانی هستید باشید. اگر در جریان خودی هم باشید یک نفوذی احمق بیشتر نیستید و می دانید که ، ملت ما درنفوذی شناسی ، دیگر سه دهه است که مجرب شده ! اما همه می دانند که شماها ، مابقی السلف همان جریانی هستید که حتی علیه این مردم تحصن هم کرد و اما هیچ غلطی نتوانست بکند. دلم می خواهد دوباره دست از پا خطا کنید. بی آبرویتان می کنیم . همین چهارتا دانه تان را هم از مجلس بیرون می کنیم .
بروید بمیرید که حتی نتوانستید دست ناتوی فرهنگی را بخوانید. مگر من کی هستم جز یک آدم فنی ؟ چطور شد که من فهمیدم ، بچه حزب اللهی های اینترنتی فهمیدند ، ‌اما شما ها نمی فهمید ؟ آنهمه ادعایتان کجا رفت؟ چقدر احمق هستید که نمی فهمید این طرح امنیت اجتماعی زده است به مرکز نخاع دشمن؟ چقدر کودن بودید که نفهمیدید که تک اصلی دشمن ، ترویج لیبرالیزم جنسی و لا ابالی گری در ایران است ؟ یعنی اینقدر بیچاره بودید که با این همه ادعایتان ، رویکرد رسانه های روباه کثیف ، انگلیس و آنچه که از هلند اداره می شود و یا آمریکا و اسرائیل را نتوانستید بفهمید ؟ آخر چقدر احمقی ؟ چقدر بدبختی ؟ چقدر بیچارگی ؟ مگر نمی فهمید مفهوم ناتوی فرهنگی را ؟
آخر آدم چقدر می تواند بیچاره باشد که یا نفهمد و یا اگر بفهمد ، فهم خود را برای تبلیغات زیر پا بگذارد ؟ حالا گفته باشم ! اگر تنان می خوارد ، بگویید. نامردها ، امنیت حق مردم است و مهمترین بخش آن ، بخش اجتماعی و عمومی ! دیگر خیلی رویتان را زیاد کردید.
روی صحبتم ، با این جمع احمق مخالفان طرح امنیت اجتماعی است که هر وقت بحث اجرای قانون مطرح شد ، با مبحث فرهنگ او را سرکوب کردیم! حالا ببینید. این هم آخرین اخطار. همچی یک صفحه در مجمع وبلاگ نویسان مسلمان تاسیس می کنیم و نام و مشخصات تمامی نمایندگان مخالف طرح امنیت اجتماعی را منتشر می کنیم . اگر خدا بخواهد تا ریز سوابقشان در مجلس را هم منتشر می کنیم . ببینم ، مگر کسی دستتان را گرفته که کار فرهنگی کنید ؟ یعنی نمی فهمید هیچ غلطی که نکرده اید برای کار فرهنگی تا الان ، حالا آمده اید و تیشه برداشته اید و به جان ریشه ساختار قانونی و تضمینات و اقتدار قانونی کشور افتاده اید !؟ آخه چقدر احمقی ، بیچارگی !؟ حتما باید ناموس خودتان بی آبرو شود تا به ناموس این مردم رحم کنید و به پلیس فشار نیاورید ؟ حتما باید در کوچه تان ازازل عربده کشی راه بیاندازند تا به پای پلیس بیفیتید و التماسش را بکنید ؟!
کارتان به جایی کشید که برای ارازل واوباشی که برخی شان ناموس مردم را از ماشین خانواده اش بیرون کشیده بودند و جلوی چشم خانواده اش به حرمت و حریمش تعرض کرده بودند هم اشک تمساح ریختید!
حالا دلم می خواهد بازهم ببینم چه کسی جرات می کند تو روی ناجا بایستید ودوباره افاضات تکراری همیشگی در حوزه فرهنگ را بلغور کند. بدجوری شما تنتان می خوارد.

این یه داستان نیست یه واقعیته که هر روز اتفاق میفته . تو روزنامه ها صفحه حوادث پر از این واقعیت هاست
برای گیر 3 پیچ که خودشو و همجنس هاشو بشناسه

بیمارستان , نیمه شب
بجز صدای شیون چیزی به گوش نمیرسید. دویدم ته سالن. یه زن خودشو انداخته بود روی تخت اورژانس و زار میزد. به دکتر التماس می کرد دخترشو بهش بر گردونه. یه مرد گوشه سالن رو زمین نشته بود . یک نخ سیگار روشن لای انگشتاش بود که به خاکستر تبدیل شده بود. داشت به یک نقطه دور نگاه می کرد. نمیدونم به چی فکر می کرد ولی معلوم بود که داغون.
دکتر به زحمت معده اون دختر رو که با قرص پر شده بود خالی کرد. شایداگر 30 دقیقه دیر تر رسیده بود پایان زندگیش بود.
فردای آن شب , صبح
باید امروز می رفتم سر تخت اون دختری که دیشب خود کشی کرده بود. یعنی من دکتر روانپزشک بخشم ولی پاهام یاری نمی کرد. اون دختر خیلی بچه بود شاید 18 سال هم نداشته باشه.
رفتم بالای سرش . چشم دوخته بود بیرون از پنجره و حتی یک پلک هم نمی زد
خودم رو معرفی کردم و ازش خواستم برام بگه چی شده تا بتونم کمکش کنم. وای که چه دروغ مزخرفی من چه کمکی می تونم به این دختر معصوم بکنم.
برام گفت. گفت که چقدر دوسش داشته. تو راه مدرسه باش آشنا شده و بعد از یه مدت طولانی آخر بهش شماره داده. گفت که اون شبو نخوابیده و بیدار مونده بوده تا فردا صبح تو راه مدرسه بهش تلفن بزنه .
گفت از اونروز به بعد تنها فکر و ذکرش اون پسر لعنتی بوده.
گفت اول تابستون خانوادش رفتند مسافرت و من رفتم خونشون تا ببینمش. آخه میگفت اگر بریم بیرون نیروهای 110 بمون گیر میدند.
رفتم, نشستم , خندیدم , اومدم خونه
گفت دوباره رفتم خونش. اینبار فقط رفتم , نشستم , دوستش اومد ,التماس کردم ,گریه کردم , به زور لختم کردند و... گریه کردم
و شب اون همه قرص رو خوردم. زد زیر گریه.
یه بغض گنده تو گلومه . دوست دارم داد بزنم. گریه کنم و خر خره های اون پسر و پسرای دیگه رو بجوم.
خدای من ما داریم کجا زندگی می کنیم. اینا کیند. اینایی که یه روزی بهشون می گفتند مردای فردا , اینایی که تا دیروز نون آور خونه بودند حالا شدند عامل خو دکشی دخترا. دخترایی که عاشق میشند , اعتماد میکنند و بد بخت میشند.
وقتی داشتم میرفتم خونه تو راه پسرایی رو میدیدم که با دختر هیچ فرقی نداشتند. ابرو های برداشته. موهای بلند سشوار زده. شلوارای فاق کوتاه. بلوزهای تنگ و چسبون. اینه هویت پسر امروز ایرانی.
اونی که تا دیروز بهش میگفتند مرد حالا شده زن نمایی با اسم مردونه با یه آلت مردونه .

یک سوم زندگی من

بسمه تعالی

امروز روز کسالت آوری بود، مثل عصر جمعه. تمایل شدیدی برای مواد مخدر احساس میکردم و اگر میخواستم چیزی گیر بیاورم باید سعی میکردم که ساقی را پیدا کنم.
تمام روز دلهره داشتم، اما وقتی به خانه رسیدم و یک ساعتی دراز کشیدم، احساس آرامش کردم.
من می توانم این وضع طبیعی را ادامه دهم، چون اکنون چیزی برایم باقی نمانده است جز یک وجدان بیدار.
تمام دلهره های گذشته از بین رفته است. اکنون می توانم دراز بکشم، از این بابت دغدغه ای نداشته باشم و آرام و راحت باشم.
هر چه بیشتر پاک بمانم بهتر با این وضع خو می گیرم. تا وقتی که مواد مخدر مصرف نکنم و پاک هستم وضع واقعی من این است که وقتی صبح از خواب بر می خیزم دیگر به این فکر نمی افتم که آیا هوا مه آلود است یا آفتابی.
حالا دیگر دیگر نه از آن کش و قوس ها خبری است و نه از آن عرق ریختن ها. اوقاتی را به یاد می آورم که نمی خواستم با خبال راحت بخوابم چونکه مقداری ماده مخدر در کمدم داشتم، اما اگر می خواستم آن را مصرف کنم صبح که از خواب بیدار می شدم دیگر چیزی نداشتم و آن وقت دوباره حالم خراب می شد.
هرگز فکر نمی کردم که در اینجا با غریبه ها قاطی شوم، اما اکنون فکر می کنم که گهگاه من هم درست همان احساسات آنها را دارم. حالا دیگر اجازه نمیدادم که آن همه چیزهای کوچک و تنگ نظرانه ذهنم را اشغال کندو مثل آن وقت ها بی مبالات و نیرنگ باز نبودم، تنها کسی که نسبت به او بی مبالات و نیرنگ باز بودم، خودم بودم.
هر کسی میتوانست درون مرا ببیند. من دیگر دنبال مواد مخدر نمیدوم و تمایل شدیدی هم به آن ندارم، مگر اینکه دچار حساسیت شوم یا مسئله ای پیش آید. اکنون میتوانم شب به خانه بروم، شمدها و پتوها را تمیز و مرتب کنم، دعای کوچکم را بخوانم و بخوابم. این وضع واقعاً به خیر و صلاح من است.
دیروز روز پرداخت حقوق بود. رفتم بیرون و برای خودم چند تا هدیه خریدم نه اینکه مثل کریسمس چیزی بلند کنم. حالا می توانم به همه فروشگاه ها سر بزنم بی آنکه حتی وسوسه دزدی یا بلند کردن اجناس به سرم بزن. این سومین کریسمسی است که با آدم های خوب میگذرانم و از وقتی که از آن دار و دسته های فاسد بریده ام حتی نمیتوانم فکرش را بکنم که دزدی هم می کرده ام. من احساس میکنم که از زمان کودکی ذاتاً آدم شرافتمندی بوده ام، اما دزدی میکردم که به درد اعتیادم برسم، که آن ماده لعنتی را بدست آورم، که خودم را سر پا نگه دارم، که جلوی بیرون روی شکمم را بگیرم، که از سرازیر شدن آب دماغم جلو گیری کنم. چه دماغی! چه مریض بودم چه نبودم همیشه آب دماغم سرازیر بود.
قصه من شبیه قصه خیلی های دیگر است. سیزده ساله بودم که کارم به یک بیمارستان روانی کشید. راستش چیز زیادی از آن قصه به یادم نمانده است، اما دلیلش مصرف زیاد قرص آمفیتامین بود. آنها خیال میکردند که من به یک افسردگی جنون آسا مبتلا هستم، به سختی از شر آن قرص ها خلاص شدم و بعد آنها فکر کردند که من یک آدم عصبی هستم.
با این حال قضیه ادامه یافت. دوباره با قاچاقچی ها ارتباط برقرار کردم. من اکنون سی سال دارم و دوازده سال و نیم از زندگی ام اینطوری گذشت، اما مطمئن باشید که دیگر آنطور زندگی کردن را دوست ندارم. از سه سال پیش که دور مواد مخدر را خط کشیدم، نمیتوانم بگویم که وسوسه نشده ام، نمیتوانم بگویم که فکر گذرای مصرف کردن به سرم نیفتاده است، گهگاه این حالت را داشته ام. اما حالا اینجور افکار مثل این فکر گذرا است که: "در آنجا یک اتومبیل خوشگل وجود دارد و دلم می خواهد من هم مثل آنرا داشته باشم." و بعد این فکر زود از دست میرود. به نظر من زمانها و دوره های بیماری پس از آنکه اتفاق افتادند از آدم دور میشوند.
اکنون مدت دوسال است که وسوسه شدیدی برای مصرف مواد مخدر ندارم. اکنون سعی میکنم که اراده و زندگیم را به خداوند، بدانگونه که درک میکنم بسپارم. بعضی اوقات سعی میکنم که نقش خدا را بازی کنم و همه کارها را خود به تنهایی اداره کنم اما این روش مؤثر نمیافتد. هر چه بیشتر با گروه باشم و پاک بمانم زندگی لذتبخش تر میشود. آخرین دفعه ای که از گروه کنار کشیدم تبدیل به یک آدم هراسان، فین فینو، دو برابر افسرده، دو برابر نیرنگ باز شدم و باز همان راه گذشته را پیمودم و همان حرفهای گذشته را تکرار کردم. اکنون هر هفته در جلسات گروه شرکت میکنم. مدتی قبل نزد گروه خودمان برگشتم و آن روز مهم تر از روز تولدم بود. برو بچه ها مرا با روی باز پذیرفتند و از دیدنم خوشحال شدند. من با حالاتی که معمولاً برای بسیاری از آنها دردسر زیادی بوجود آوردم. در آن زمان هیچ چیز به دردم نمی خورد و همه چیز در نظرم نا مطلوب بود، جز مواد مخدر. با آنکه اشتیاق زیادی به مواد مخدر داشتم اما در آن موقع برای بدست آوردن هر چیز دیگری هم که بتواند پاهایم را از زمین بلند کند آمادگی داشتم. اما حالا میدانم که هر چیز که بتواند پاهایم را از زمین بلند کند(که البته هواپیما نیست) مرا واقعاً دچار مشکل میند. من صادقانه به این موضوع اعتقاد دارم. اکنون نمیدانم که آیا با تمام توانم به قدم های دوازده گانه عمل خواهم کرد یا نه، اما می دانم که با اجرای آنها با تمام وجودم توانستم که حدود سه سال پاک بمانم.
اکنون وقتی دوباره دچار مشکل میشوم می فهمم که بیشتر این مشکلات از کجا ناشی میشود، از خود من.
حالا می فهمم که بیشتر مردم را تحمل میکنم و نسبت به اطرافیانم شکیبایی بیشتری دارم و این یک تغییر بزرگ در من است. عمل کردن به اصول این برنامه به آن صورتی که من آنها را فهمیدم، پاک ماندن حتی برای یک روز، و تقسیم کردن تجربه ها با دیگر معتادانی که تازه به جمع ما پیوستند کلاً اعمالی هستند که نگاه کلی مرا نسبت به زندگی تغییر داده اند. این راه خوبی برای زندگی است.
یک معتاد...

«نقدي» از آقا احسان

سلام . ایتدا به ساکن عرض کنم که دیگر قصد نوشتن یادداشت های همین جوری را ندارم و فقط بعنوان خواننده مجله روزانه گاها اظهار نظرم را در مورد مطالب دوستان می نویسم . اما مطلب کنونی ام در مورد نوشته آقای سلمان یاور در شماره 765 با نام چرایی حمایت همه جانبه رهبری از دولت نهم می باشد . اما مطلب من ؛ در ابتدای مطلب این دوستمان آمده است که " ... در یک رقابت نفس گیر انتخاباتی ... " . سوال من از نویسنده این است بر اساس کدامین نظر سنجی ، شما به این نتیجه رسیدید که این انتخابات نسبت به دوره های قبل نفس گیرتر بود ؟ در کدامین انتخابات پس از انقلاب ، یک نامزد قوی در مقابل چندین نامزد ضعیف قرار گرفته بود ؟ و چرا این انتخابات کاملا جدی بود ( مگر انتخابات پیشین مضحک بود ! ) ؟؟؟ سپس فرموده اید که " به گواهی تاریخ مکتوب انسان " منظور شما کدامین کتاب تاریخ است ؟ آیا منظورتان تاریخ ویل دورانت است یا تاریخ طبری ؟ منابع تاریخی متعددی وجود دارند که هر کدام به قسمی از تاریخ پرداخته اند ، اینکه شما این نتیجه گیری را بکنید که همه تاریخ ها به عدالت پرداخته اند ، سخنی بس عبث و پوچ است . در قسمت بعدی فرموده اید که " تمرکز قدرت در نزد سلاطینی که از آمیزه های دینی دور بودند ، مردم را آزار داده ! " که باز اگر با دقت در کتب تاریخی نگاهی بیاندازیم ، کاملا مشخص است که بیشترین ظلم بشری و ستم ها در زمانی اتفاق افتاده است که سلاطین از راه دین برمردمشان حکومت کرده اند . نمونه عرض می کنم ، قرون وسطی که خشن ترین دوران تاریخ بشریت است ، توسط کلیسا و کشیشان مسیحی شکل گرفت . آتش زدن کتابخانه ها ، از بین بردن فرهنگ ها ، سر بریدن ها و قتل و جنایت در زمان لشکرکشی مسلمانان به اروپا شکل گرفت و موارد دیگر که بیانگر این نکته است که همواره حکومت های دینی ، بدترین نوع حکومت ها و جلادیت ها بوده اند . و باز برای نمونه ، مامون ( حکومت اسلامی ) ، راسپوتین ( حکومت مسیحی ) ، موشه دایان ( حکومت یهودی ) و ... . اما در قسمت بعدی نوشته تان اشاره به این کرده اید که مردم دیدند که دولت اصلاحات ، راه را اشتباه می رود ! خب این هم به نظر من از آن حرفهاست . شما از کجا می دانید که بیست و چهار میلیونی که رای دادند ، همگان نظرشان این است ؟؟؟ و از کجا می دانید که اگر خاتمی کاندید این دوره انتخاباتی می شد ( فرض می گرفتیم که می توانست ) از آقای احمدی نژاد بیشتر رای نمی آورد ؟؟؟ اما فرض می کنیم کسانی که به رییس جمهور کنونی رای دادند ، همان هایی بودند که از اصلاحات بریده بودند ! به فرض بر محال اگر این حرف صحت داشته باشد ، حدود ده میلیون از رای ها مربوط به کسانی بوده است که بین پانزده تا بیست سال بوده اند و حق رای داشته اند . به نظر شما این سن ، برای درک این حرفها کمی خام نیست که بتواند فرق میان اصلاحات کج رو و اصول گرایی راست رو را تشخیص بدهد ؟ اما سوال اساسی که برای من همیشه مطرح بوده است این است ، در زمان برگزاری انتخابات ، چندین چهره کاندید بودند که همگی شناخته شده بودند ، اما تنها یک چهره بود که شاید یک درصد مردم هم او را نمی شناختند و آنهم رییس جمهور کنونی بود . اگر فرض را بر تبلیغات وسیع ایشان بگذاریم ( که فقط شامل دو تکه فیلم یکربعه تبلیغاتی و یک مصاحبه تلویزیونی بود ! ) به نظر شما کمی انتخاب ایشان دور از ذهن نیست ؟؟؟ کسی که هیچ کس چیزی در موردش نمی داند ، سابقه هیچ فعالیت بزرگی ندارد ، هیچ اسمی از او در هیچ جا نیست ( به جز چند ماهی که شهردار تهران بوده و در حد اعلام خبر شهردار شدنش و چند محلی که آسفالت می خواهد بکند از او نوشته یا گفته شده در حد حاشیه خبرها ) در مقابل مثلا هاشمی که سی سال است مردم او را می شناسند و سابقه اش را می دانند یا کروبی که رییس مجلس بوده ، سوابق اش مشخص است و یا معین که سال ها رییس کنکور و دانشگاه و ... بوده و با لاریجانی که ده سال مدیر صدا و سیما بوده و قبلش وزیر ارشاد و ... . به نظر شما رای دادن به کسی که هیچ شناختی نسبت به او نیست و هیچ سابقه ای هم در پرونده اش نیست ، کمی عجیب به نظر نمی رسد ؟؟؟ اما در مورد سخنان و انتقادات رهبری که فرموده اند " تا کنون اصل عدالت رعایت نمی شد و از زمان احمدی نژاد دوباره این امر احیا گردید " به نظر شما نویسنده محترم ، چرا اگر چنین بوده ، رهبری چهارده سال سکوت کرده بوده است ؟ آیا وظیفه نخستین شخص مملکت در حالیکه می داند عدالتی در کشورش نیست ، سکوت است ؟ اما بحث کلی ای که می خواهم به آن اشاره کنم ، نوشته های دوست گرامی سلمان یاور و دیگر اصول گرایان گروه است که بعضا حتی چاگ دهان خود را میکشند و به خیل عظیمی از ملت توهین می کنند مانند عاشورا که نوشته بود " یاد دوم خردادی ها می افتادم . آدم های خاین ، وطن فروش ، کثیف اما پر هیاهو و پر مدعا ... " . در تمام نوشته های این دوستان بدترین جملات و نسبت ها به دوم خردادی ها داده شده است که به نظر من برای کسانیکه صبح تا شام در بوق می کنند که ما اصول گرایی را محور قرار داده ایم ، کمی مسخره به نظر می رسد . حداقل در نوشته های این دوستان که ما به جز فحش به بیست و چهار میلیون رای دهنده ی خاتمی چیزی ندیدیم ، حالا اصول این ادبیات کجایش است ، خدا داند . در نوشته های اصول گرایان به کرات اشاره می شود که اکنون به حول و قوه احمدی نژاد ، عدالت سایه خود را بر سر این مردم انداخته است و مملکت بهشت شده است ! یا این دوستان مانند اصحاب کهف در خواب بسر می برند یا باید آقازاده باشند که از وضعیت کنونی شاکر باشند و خود را غرق در نعمت های اجتماعی و اقتصادی ببینند ! کدامین وضعیت در این دو ساله بهتر شده است ؟ سفرهای بیهوده که نتایجش را دوستی برای روزانه فرستاده بود ؟ ( دادن خانه ای سه خوابه به یک دختر بچه ! گرفتن نامه های مردم ! شعار مردم برای داشتن انرژی هسته ای ! ) این ها رهاورد میلیاردها تومان خرج بیت المال بود ؟ کدامین بیمارستان ، کدامین مدرسه ، کدامین دانشگاه ، کدامین کارخانه و کدامین ها افتتاح شد ؟ آیا این سفرها به جز مشتی حرف بر علیه کشورهای جهان ، نتیجه ای برای مردم داشت ؟ کدامین طرح های تولیدی در شهرستان ها کلنگ زده شد ؟ آیا این سفرها ، بیت المال هدر دادن بود یا سفرهای خاتمی برای بازگرداندن آبروی از بین رفته ایرانیان به ایرانیان ؟ مگر همین آقای رییس جمهور نبود که می گفتند دیگر زمان سفرهای دسته ای به پایان رسید در شعارهای تبلیغی شان ؟ پس چرا خودشان با هیات دولت ( هر وزیری را هم سه بادیگارد ، یک راننده و یک منشی و یک معاون همراهی می کرد ) از این سفرها می رفت ؟ آیا قیمت مسکن در زمان خاتمی سیصد درصد افزایش داشت یا زمان کنونی ؟ آیا قیمت میوه در زمان خاتمی صد برابر شد یا در زمان کنونی ؟ آیا در زمان خاتمی ما اقتدار داشتیم یا اکنون که هر جاسوس و تفنگدار را با جعبه ای شیرینی راهی وطنش می کنم ؟ آیا در زمان خاتمی خلیج فارس ، خلیج عربی شد ؟ آیا در زمان خاتمی ، بمب گذاری در اهواز و ترور در تاسوکی و زاهدان و زابل و ... اتفاق افتاد ؟ آیا در زمان خاتمی به آذری ها توهین شد ؟ آیا در زمان خاتمی ، عرب های جنوب کشور ناآرامی ایجاد کردند و خواستار جدایی شدند و میلیون ها آیای دیگر . بهتر است چشمانتان را باز کنید ، از خواب سنگین تان برخیزید ، تا سر کوچه بروید و سه قلم میوه بخرید تا موهایتان اصول گرا شود ( سیخ شود ! ) . مشخص است که شکم هایتان سیر است و نان دولت فخیمه را در شکمتان می ریزید و تا امروز از هر خرید و اجاره خانه و هزینه ای دور بوده اید ، و الا هچ آدم عاقلی نه تنها بهشتی احساس نمی کرد ، بلکه ... همین .

شما را چه مي شود ؟!

يادداشت روز كيهان- دوشنبه 18/4/86- با عنوان «آواز كوچه باغي» عكس العمل گسترده و فراوان مقامات رسمي بسياري از كشورهاي عربي و مطبوعات و شبكه هاي خبري منطقه و برخي از كشورهاي غربي را در پي داشت و در اين ميان حاكمان شبه جزيره بحرين بيشترين و گسترده ترين واكنش ها را از خود نشان دادند و علاوه بر صدها گزارش و خبر كه در بسياري از آنها نگارنده به باد فحش و ناسزا گرفته شده بود، كاردار كشورمان در بحرين را احضار كرده و از وي درباره موضع رسمي جمهوري اسلامي ايران نسبت به مفاد يادداشت كيهان توضيح خواسته بودند و بعدازظهر جمعه نيز چند ده نفر مقابل سفارت جمهوري اسلامي ايران در شبه جزيره بحرين اجتماع كرده و رسانه هاي بحرين از قول آنان نوشتند كه در صورت عدم عذرخواهي رسمي ايران بايد سفير كشورمان از بحرين اخراج شده و روابط ديپلماتيك به حالت تعليق درآيد! و بالاخره، ديروز آقاي متكي وزير امور خارجه كشورمان به بحرين رفت و در كنفرانس مطبوعاتي مشترك با وزير خارجه بحرين از موضع رسمي جمهوري اسلامي ايران مبني بر احترام به «استقلال بحرين» خبر داد و...
اگر بخواهيم مجموعه واكنش رسانه هاي عربي و غربي- تفسير، خبر، گزارش، فحاشي ها و...- در قبال يادداشت كيهان طي چند روز گذشته را جمع آوري كنيم، بي ترديد اين مجموعه حجمي بيشتر از چند كتاب قطور خواهد داشت و سؤال اين است كه چرا مقامات رسمي و مطبوعات و رسانه هاي برخي از كشورهاي عربي تا اين اندازه از يادداشت مستند كيهان برآشفته اند و چرا به جاي پاسخ به اسنادي كه كيهان براي اثبات نظر خود ارائه كرده است، به فحاشي و ناسزاگويي روي آورده اند؟ در اين باره اشاره به چند نكته ضروري است.
1- در يادداشت كيهان اسناد غيرقابل ترديد و دلايل حقوقي و تاريخي مستندي كه از حاكميت بلامنازع و قطعي ايران بر جزاير سه گانه تنب بزرگ و كوچك و ابوموسي حكايت مي كند ارائه شده بود و از جمله به اسناد رسمي و غيرقابل انكاري اشاره شده بود كه نشان مي دهد شبه جزيره بحرين تا چند دهه قبل يكي از استان هاي ايران بوده است كه در جريان يك زد و بند ميان محمدرضا پهلوي و دولت هاي آمريكا و انگليس از اين كشور جدا شده است. آيا اين اسناد قابل انكار است؟! اگر دولت هاي عضو شوراي همكاري خليج فارس كه دبيركل آن با عجله نسبت به يادداشت كيهان موضع گرفته بود، سند قابل ارائه و دليل حقوقي محكمه پسندي در مقابل مفاد يادداشت كيهان داشته و يا دارند چرا به اين اسناد مفروض! اشاره نمي كنند؟ و اگر سند و دليل حقوقي قابل ارائه اي ندارند- كه ندارند- چرا به جاي ابراز شرمندگي و قدرداني از جمهوري اسلامي ايران كه علي رغم خيانت شاه در جداسازي بحرين از ايران، با نجابت و سعه صدر «استقلال بحرين» را به رسميت شناخته است، زبان به فحاشي دراز مي كنند؟! و...
2- بايد از حاكمان 6 كشور ياد شده پرسيد مگر مقامات رسمي شما هر از چندگاه عليه حاكميت قطعي ايران بر بخش هايي از سرزمين تعريف شده و شناخته شده ايران زمين، موضع نمي گيرند؟ و مگر ادعاي واهي حاكميت امارات- بخوانيد مجموعه اي از چند تجارتخانه- بر جزاير سه گانه ايران در خليج فارس را نشخوار نمي كنند؟ و حتي گستاخي را به جايي رسانده اند كه يك روزنامه چاپ عربستان- كه خاندان سعودي برخلاف تمامي موازين ديپلماتيك و حقوق بين الملل اصرار دارند اين سرزمين را به نام خانواده آل سعود، عربستان سعودي بنامند- ادعاي واهي و مضحكي را درباره اهواز مطرح نكرده بود؟ بنابراين چه شده است كه ادعاهاي پوچ و غيرمستند مقامات رسمي خود عليه ايران را مجاز مي دانيد ولي در مقابل نظر مستند و غيرقابل ترديد كيهان به عنوان يك روزنامه كه ربطي به مقامات رسمي جمهوري اسلامي ايران ندارد، برمي آشوبيد و- به زعم خود- زمين و زمان را به هم مي دوزيد؟! آيا ادعاي پوچ و اسرائيل پسند مقامات رسمي دولت هاي 6گانه شوراي همكاري خليج فارس عليه تماميت ارضي ايران جرم نيست؟ و ديدگاه مستند يك روزنامه درباره حاكميت قبلي و تاريخي ايران بر شبه جزيره بحرين، ذنب لايغفر است؟! عجيب است كه از يكسو ادعاي حفظ روابط حسنه و دوستانه شما با كشورهاي منطقه گوش فلك را كر مي كند و از سوي ديگر هر از چندگاه به طور رسمي! و از سوي مقامات حكومتي خود، ادعاهاي پوچ و مسخره عليه تماميت ارضي ايران بر زبان و قلم مي آوريد؟ ظاهراً فراموش كرده ايد كه سابقه هيچكدام از 6 كشور عضو شوراي همكاري خليج فارس به 100سال نمي رسد.
3- نه فقط براي ما كه براي تمامي صاحبنظران علت كم توجهي ايران به ادعاهاي پوچ سران شوراي همكاري خليج فارس و نيز، علت برآشفتگي آنان از بيان واقعيت هاي تاريخي منطقه روشن است. ادعاهاي شما نظير حاكميت امارات بر جزاير سه گانه ايراني به اندازه اي پوچ، بي اساس و خنده دار است كه با ارائه چند سند رسمي و قطعي، دود شده و به هوا مي رود و آنچه باقي ماند، شرمندگي شما و قدرت هاي استكباري است كه به نمايندگي از آنها سخن مي گوئيد، اما در سوي ديگر ماجرا ديدگاه ما درباره حاكميت ايران با اسناد غيرقابل انكار همراه است و دقيقاً به همين علت است كه شما براي فرار از واقعيات به جار و جنجال و بعضاً فحاشي روي مي آوريد. آيا غير از اين است؟
4- سؤال از سران 6 كشور عضو شوراي همكاري خليج فارس اين است كه چرا هربار دور هم جمع مي شويد و قطعنامه و بيانيه اي صادر مي كنيد، يكي از بندهاي آن تأكيد بر حاكميت امارات بر جزاير سه گانه است؟ اگر تاريخ و اسناد رسمي و بين المللي مورد نظر شماست كه تمامي اين اسناد از حاكميت ايران بر جزاير سه گانه و بحرين حكايت مي كند. بنابراين چنانچه از مراجعه به اسناد وحشت داريد- كه داريد- چرا خود اين پرونده را مي گشائيد؟
5- با توجه به نكته فوق بسيار بديهي است كه در دورترين افقهاي ذهن خود نيز تصور خروج جزاير سه گانه از حاكميت ايران را نداريد، بنابراين چرا هر از چند گاه اين ترجيع بند مسخره را تكرار مي كنيد؟ پاسخ اين سؤال براي تمامي ملت هاي مسلمان از جمله ملت هاي تحت حاكميت 6 كشور ياد شده روشن است. شما- با كمال تأسف- در اين ادعاي مضحك زبان آمريكا و متحدانش را در كام داريد و در بحبوحه مقابله جانانه ايران اسلامي با آمريكا و اسرائيل مي كوشيد جبهه ديگري عليه ايران اسلامي باز كنيد. راستي! شما دغدغه جنايات آمريكا و اسرائيل عليه ملت هاي مسلمان را نداريد؟ شما از قتل عام مردم مظلوم فلسطين، به خون غلتيدن مرد و زن و كودك عراقي، كشتار مسلمانان پاكباخته لبنان و... نگران نيستيد؟! اگر پاسخ مثبت است چرا نه فقط دست به كمترين اقدامي عليه آنان نمي زنيد، بلكه عليه ايران اسلامي كه با تمام توان در مقابل دشمنان اسلام ايستاده است موضع مي گيريد؟ مگر همين اجلاس دو هفته قبل رياض با حمله اسرائيل به نوار غزه و قتل عام مردم مظلوم فلسطين همراه نبود؟ چرا اين فاجعه در بيانيه پاياني اجلاس شما جايي نداشت؟! باور نكنيد كه ملت هاي مسلمان بهانه هاي مضحك شما را باور مي كنند.
6- مقامات و مطبوعات وابسته به حاكميت 6 كشور ياد شده روزنامه كيهان را به اخلال در روابط دوستانه كشورهاي منطقه و آسيب رساندن به وحدت مسلمين متهم مي كنند! و اين طرفه حديثي است تعجب آور و بايد پرسيد، شما كه مي كوشيد در جبهه واحد جهان اسلام عليه آمريكا و اسرائيل شكاف ايجاد كنيد وحدت شكن هستيد يا كيهان؟!
چگونه است كه يادداشت مستند كيهان درباره حاكميت ايران بر جزاير سه گانه و بحرين را تفرقه افكني مي ناميد اما، ادعاي پوچ و بي اساس خود درباره حاكميت امارات براين سه جزيره را ناديده مي گيريد؟! اگر يادداشت كيهان كه بر اسناد غيرقابل انكار تكيه دارد، وحدت شكن باشد، ادعاي پوچ شما كه صرفاً برخاسته از تحريكات آمريكا و اسرائيل است وحدت سوز خواهد بود. شما كه تحمل شنيدن واقعيات را نداريد چرا بر توهمات دامن مي زنيد؟!
7- مقامات كشورهاي ياد شده و برخي از رسانه هاي وابسته به آنها كوشيدند يادداشت كيهان را به ديدگاه و مواضع رسمي مقامات بلندپايه كشورمان نسبت دهند و حال آن كه كيهان در برخي از موارد ديدگاهي متفاوت با مواضع رسمي دولت دارد و اين نشانه آزادي بيان و عقيده در ايران اسلامي است. به عنوان مثال در ماجراي چالش هسته اي كشورمان، روزنامه كيهان از آغاز معتقد به خروج ايران از معاهده NPT بود و براي اثبات نظر خود دلايلي نيز ارائه مي كرد ولي مسئولان عالي رتبه نظام در هر دو دولت قبلي و كنوني با سعه صدر اين ابراز عقيده را تحمل مي كردند و در همان حال نظر خاص خود را دنبال مي كردند و اين به وضوح نشان مي دهد كه ديدگاه و نظر يك روزنامه- از جمله كيهان- الزاماً ترجمان ديدگاه مسئولان نظام نيست. اگر چه كيهان نيز مانند همه آحاد ملت، ضمن آن كه نظر خود را بيان مي كند در نهايت تابع نظر نظام است. در ماجراي اخير هم وزير امور خارجه كشورمان در بحرين نظري متفاوت با يادداشت كيهان را ارائه كرد.
انتساب نظر كيهان به مسئولان عالي رتبه نظام دليل ديگري نيز دارد و آن فقدان آزادي بيان در كشورهاي مورد اشاره است و براي آنان قابل تصور نيست كه يك روزنامه در ايران مي تواند نظري متفاوت با نظر دولت داشته باشد.
8- و بالاخره، اين نكته نيز گفتني است كه جمهوري اسلامي ايران با ايستادگي و مقاومت 28 ساله خود در برابر زورگويي و باج خواهي آمريكا و اسرائيل به عنوان خط مقدم و خاكريز اصلي جهان اسلام تلقي مي شود و اين واقعيت را تمامي ملت هاي مسلمان كه انقلاب اسلامي را محدود به ايران نمي دانند باور دارند، چرا كه اسلام، برخلاف نظر برخي از سران كشورهاي 6گانه شوراي همكاري خليج فارس، فراتر از عرب و عجم و فارس و ترك و كرد و اندونزيايي و... است و...
راستي مگر سران كشورهاي مورد اشاره فراموش كرده اند كه سرزمين مورد ادعاي صهيونيست ها از «نيل تا فرات» است و برخي از كشورهاي ياد شده نيز در اين محدوده قرار دارند؟! آيا مقاومت ايران اسلامي و بيداري برخاسته از آن در جهان اسلام، اسرائيل را به ذلت و زبوني امروز نينداخته است و رژيمي را كه داعيه از نيل تا فرات داشت مجبور نكرده است براي حفظ صهيونيست ها به دور خود ديوار بكشد؟ آيا جرج بوش بعد از واقعه 11 سپتامبر سخن از تغيير جغرافياي سياسي منطقه به ميان نياورد و برخي از همين كشورهاي عربي دچار اضطراب نشدند؟
اگر ايستادگي ايران اسلامي نبود... انصاف داشته باشيد.
حسين شريعتمداري

فساد پهلوي
(قسمت هفتم)

مطلب امروز در مورد خواهر شاه یعنی شمس پهلویه. خانم دیبا در بخشی از خاطراتشون تا جایی که می تونن افردی رو که به نظ خودشون در سقوط رژیم پهلوی موثر بودند را معرفی می کنه. یکی از این افراد شمس خواهر شاهه:
"شمس پهلوی علاقه ای به امور سیاسی از خود نشان نمی داد، اما بی اندازه مادی و پول پرست بود. به همه چیز علاقه داشت و از همه چیز هم تا بی نهایت می خواست. برای مثال در کاخ مهرشهر چند هزار دست لباس داشت! یا یک مجموعه کفش داشت که تعداد آنها به سه هزار جفت می رسید! او فقط کسانی را به ملک خود راه می داد که بهره ایی مادی از آنها ببرد.در جمع دوستان او افرادی دیده می شدند که تنها وجه مشترکشان پولداری آنها بود. آنچه که ما می دانستیم و مطمئن بودیم، این که در امور اقتصادی با این افراد شریک بود.البته سرمایه یی به این افراد نمی داد. بلکه در امور مربوط به واردات یا صادرات به آنها کمک می کرد تا قانون را زیر پا بگذارند و یا از نفوذ خود استفاده می کرد تا برای آنها وامهای کلان دولتی بگیرد. هر تاجری که برای واردات کالا دچار مشکل می شد و یا می خواست بدون عبور از گمرک کالای انبوه وارد ایران کند و دیناری حقوق دولتی آن را نپردازد به سراغ اشرف و یا شمس می رفت. هر سرمایه سالار و کارخانه داری که در فعالیتهای اقتصادی خود دچار مشکل می شد به یکی از این دو خواهرمراجعه می کرد. ممکن است بپرسید چرا سراغ اشرف و شمس می آمدند و سراغ سایر برادران محمدرضا نمی رفتند. باید بگویم که خواهران محمدرضا به او فوق العاده توجه نشان می دادند. برای توضیح بیشتر باید بگویم که اشرف هر وقت محمدرضا را می دید مرتب قربان صدقه او را می رفت(حتی در مراسن رسمی و در حضور رجال سیاسی و نظامی). شمس هم طوری محمدرضا را در آغوش می گرفت و او را می بوسید که این بوسیدن به لیسیدن شباهت داشت. اینجا باید کان باز کنم و با کمال تاسف بگویم که اشرف و شمس پا اندازی برادرشان را هم می کردند و زنان و دختران زیبا را به او معرفی می کردند. شمس چکار می کرد؟یک نمونه آن را می گویم. تاجری سرشناس که یک کارخانه بزرگ بیسکوییت و شکلات سازی داشت مقادیر فراوانی شیر خشک دامی وارد کشور کرد و با آنها بیسکوییت و شکلات ساخت و به خورد مردم بینوا داد! معلوم است که نرخ شیر خشک دامی که مخصوص تغذیه گوساله و کره اسب و ... است خیلی کمتر از نرخ شیر خشک مورد مصرف انسان است. وزارت بهداری مدتی بعد متوجه این موضوع شد و از کارخانه دار معروف شکایت کرد. کار این رسوایی به صفحات روزنامه های اطلاعات و کیهان کشیده شد و وزارت دادگستری مجبور به محاکمه نمایشی تاجر جنایتکار گردید. در دادگاه معلوم شد که این تاجر سالهاست که به این کار اشتغال داشته و مردم سالهاست اطفال معصوم خود را با شیر خشک دامی بزرگ می کنند. و از این را مبالغی کلان را به جیب زد. دادگاه او را به جریمه نقدی و 5 سال زندان محکوم کرد و اما چند هفته ی بعد بی سر و صدا از زندان آزاد کردند. من در مورد نحوه ی آزادی او پرس و جو کردم و اطلاع یافتم که با توصیه ی شمس وزیر دادگستری او را از زندان بیرون آورده است. عمل زشت دیگر که شمس انجام می داد گرفتن مبالغ کلان از واردکنندگان اشیا گرانبها، طلا، جواهر و کالاهای پر قیمت بود. سرمایه داران به او باج می دادند و در مقابل کالاهای خود را به عنوان دربار شاهنشاهی وارد مملکت می کردند که از هرگونه بازررسی و مالیات معاف بود. فرح که بیشتر از من به مسائل محرمانه واقف بود می گفت:« این دو خواهر در برابر دریافت پولهای کلان اجازه می دهند صادرکنندگان حتی اشیای عتیقه و ارزش ناگذاردنی و میراث فرهنگی و ملی کشور را در بسته بندیهای منقوش به مهر دربار شاهنشاهی بدون هیچگونه بازرسی به خارج بفرستند!»
نمی دونم از بی کفایتی محمدرضا و چپاولگری خاندانش چی بگم که اگر شب تا صبح هم بشینیم تموم نمیشه.

ادامه دارد ...

28 تير / 19 جولاي / 4 رجب