RooZaaNe (No. 774)

قلب ها
Coeurs

کارگردان: آلن رنه. فيلمنامه: ژان ميشل ريبه بر اساس نمايشنامه ترس خصوصي در مکان هاي عمومي اثر آلن آيکبورن. موسيقي: مارک اسنو. مدير فيلمبرداري: اريک گوتيه. تدوين: هروه دلوز. طراح صحنه: ژاک سولنيه، سولانژ زيتون. بازيگران: سابين آزما[شارلوت]، لامبرت ويلسون[دان]، آندره دوسوليه[تيه ري]، پي ير آرديتي[ليونل]، لورا مورانته[نيکول]، ايزابل کاره[گيل]، کلود ريش[آرتور]. ١٢٠ دقيقه. محصول ٢٠٠٦ فرانسه، ايتاليا. نام ديگر: Private Fears in Public Places. نامزد ٨ جايزه سزار براي بهترين فيلمبرداري، کارگرداني، طراحي لباس، تدوين، موسيقي، طراحي صحنه، صدابرداري و فيلمنامه اقتباسي، برنده جايزه بهترين فيلم از سنديکاي منتقدان فيلم فرانسه، برنده جايزه شير نقره اي بهترين کارگرداني، نامزد شير طلايي و برنده جايزه بهترين بازيگر زن/لورا مورانته از جشنواره فيلم ونيز، برنده جايزه ستاره طلايي بهترين کارگرداني.
نيکول به دنبال آپارتماني کرايه اي و به اندازه کافي جادار براي خود و دوستش دان است. تيه ري که در بنگاه املاک کار مي کند آپارتماني در يکي از محله هاي آبرومند پاريس به او نشان مي دهد. اما آپارتمان به نظر نيکول کوچک است. تيه ري با خواهرش گيل زندگي مي کند، با زني مذهبي و خاکستري پوش به نام شارلوت همکار است. شارلوت نوار ويديويي به تيه ري مي دهد که برنامه اي تلويزيوني درباره آوازهاي مذهبي روي آن ضبط شده است. ولي تيه ري شب هنگام با رسيدن به آخر نوار شاهد صحنه هاي سکسي يک فيلم شخصي مي شود که به نظر مي رسد متعلق به شارلوت باشد. شارلوت که زني فداکار است مسئوليت مراقبت يک هفته اي از پدر ليونل- پيرمردي ناتوان و بد اخلاق به نام آرتور- را قبول کرده است. ليونل سر پيشخدمت بار هتلي گران قيمت است که دان مرتباً به آنجا سر مي زند. بيکاري دان و مشروب خواري او باعث مي شود نيکول تصميم به جدايي از وي بگيرد. گيل نيز که دختري غمگين و تنهاست براي يافتن دوست آگهي کوچکي در روزنامه داده و هر شب در کافه به انتظار مردي مي نشيند که آگهي را خوانده باشد. آگهي که باعث آشنايي او با دان مي شود....

چرا بايد ديد؟
آخرين ساخته يکي از استادان مسلم سينماي فرانسه و دنيا در هشتمين دهه عمر خود، اثري به غايت کوچک اما تماشايي است. قصدم از نوشتن کلمه کوچک اشاره به محدود بودن شخصيت ها و مکان هاست. آلن رنه در طول چندين دهه فيلمسازي در گونه هاي متفاوت هواره تمي ثابت را دنبال کرده است: تنهايي و جدايي.
قلب ها دومين اقتباس رنه بعد از سيگار کشيدن/سيگار نکشيدن از آثار آلن آيکبورن نمايشنامه نويس توانا و مشهور انگليسي است. اما همچون فيلم پيشين اقتباس رنه بسيار فرانسوي بوده و از حال و هواي انگليسي خود فرسنگ ها دور شده است. انتخاب و ترکيب بازيگران فيلم-که چندتايي از آنها پاي ثابت فيلم هاي اخير رنه محسوب مي شوند-از نقاط قوت فيلم است. رنه با زيبايي هر چه تمام تر توانسته مطالعه آيکبورن روي طبقه متوسط بريتانيايي را رنگ و بويي فرانسوي داده و بر خلاف اقتباس پيشين به مدد صحنه هاي کوچک فراوان حال هوايي سينمايي تر به آن ببخشد. استعاره هايي که رنه به کار گرفته، در روند پرداخت شخصيت ها بسيار موثر و کاراست. همه شخصيت هاي فيلم گرفتار مشکل فقدان ارتباط و درک متقابل هستند. انگار ديوارهايي نامرئي [همچون آپارتمان ابتداي فيلم] آنان را از همديگر جدا مي کند. قلب ها شادي در اندازه هاي هيروشيما عشق من يا سال گذشته در مارين باد نباشد، اما همان گونه که انتظار مي رود فيلمي بي و عيب و نقص از کارگرداني افسانه اي و گروهي به شدت حرفه اي است. بي جا نخواهد بود اگرکه ستايش خود را نثار پي ير آرديتي-به عنوان نماينده بازيگران- کنم. شما نيز اگر به تماشاي قلب ها در پاريس برف گرفته برويد، با من همزبان و همراه خواهيد شد. آقاي رنه، خوشحاليم از اين که هنوز در ميان ما هستيد و فيلم مي سازيد. Salute!
ژانر: درام.