ویژه نامه عید سعید فطر (صبح)

کلیپ پارت ویژه عید سعید فطر

انا سائلکم ... !

یا فاطر ...

الهى شكرت كه فهميدم كه نفهميدم.

الهى بسوى تو آمدم بحق خودت مرا بمن بر مگردان

الهى آخر خودت را در حق ما اول بفرما كه آخرين شفاعت را ارحم الرحمين فرمايد.

الهى اگر عنايت تو دست ما را نگيرد از چهل‏ها چله ما هم كارى برنيايد

الهى از نماز و روزه‏ام توبه كردم بحق اهل نماز و روزه‏ات توبه اين نا اهل را بپذير

علامه حسن زاده آملی

شکنجه گر

تو بری کی به دل من
بزنه زخمه همیشه
یا کدوم نگاه سردی
زجر لحظه لحظه میشه
به یه بغض دست و پا گیر
حنجرم رو کی ببنده
تو بری به عاشقیام
کی بخنده ؟ کی بخنده ؟
کی نفس بگیره از شب
با لب ساکت قصّه ش
کی مث تو از عذابم
می تونه نگیره غصّه ش
تو بری گریه نکردن
به چشای من نمیاد
دل دلتنگ من از من
جای زخمی از تو می خواد
دیگه کی مثل خود تو
می تونه شکنجه گر شه
نرو تا که باقی من
با همین ضجّه به سر شه
تو بمون با همه تلخی
که به بودن تو گیرم
تو اگه نفس نگیری
تو نفس زدن می میرم

بابک روزبه

بنام دانای دانایان
با درود بر دو دوست گرامی که بر مطلب من نقد نوشتند. دوستان عزیزی که بدون مطالعه مطلب من و یک دوست دیگر آریایی ام، دل نوشته های خود را نگاشتند. باید بگویم که من و دوست تازه ام در مطالبمان به کسی توهین نکردیم. دوستان خوب من، شما که از هزار تا کارشناس اقتصادی و نفتی خود را بالاتر می دانید از شما خواهش میکنم اگر تا حالا دانشگاه رفته اید یکبار دیگر پرینت خود را نگاه کنید تا ببینید رشته تحصیلی تان چیست. دوست عزیزی که گفته بود 2 واحد اقتصاد پاس کرده است، دوست خوبم درس اقتصاد 2 واحد نیست. من خودم 3 واحد اقتصاد خرد، 3 واحد اقتصاد کلان، 3 واحد پول و ارز و بانکداری، 3 واحد مالیه عمومی و 3 واحد توسعه اقتصادی پاس کرده ام. اگر جمع کنید متوجه می شوید که بیشتر از 2 واحد می شود. دوستان من برای سنجش میزان عدالت گستری و کارائی برنامه اشتغال و کاهش فاصله طبقاتی در جامعه ایرانی از شما می خواهم یک شب که دارید بر میگردید خانه به اطراف خود دقت کنید. برای بدست آوردن میزان نرخ تورم در جامعه، فقط 2 بار خودتان بروید و کالای مورد نظر خود را بخرید. یکبار امشب و یکبار دیگر دو هفته بعد. فقط قیمتی که برای خرید در بار نخست و دوم پرداخته اید را یادتان باشد. بعد که آمدید خانه، یکبار برای همیشه محاسبه کنید. آنگاه می فهمید که من چه می گویم. دوست خوبم شما که کارشناس نفت و همچنین باستان شناسی و خیلی چیزهای دیگر هستید، به من بگوئید که اگر ما اینهمه کارشناس خوب که اهل محاسبه باشند داریم پس چرا از لحاظ سطح رفاه در رده 195 دنیا قرار داریم؟ هم من و هم دوست آریایی ام، هیچ توهینی به مردم ایران نکردیم. بلکه پاسخ توهینی که به مردم ایران شده بود را دادیم. از شما می خواهم که یکبار دیگر نشریه روزانه شماره 816 را بخوانید. این آقای نیمه محترم به نام سلمان یاور مردم ما را بی فرهنگ خطاب کرده بود. ما هم خیلی دموکراتیک و بدون اینکه هیچ ساختاری را زیر پا گذاشته باشیم پاسخ شایسته ای به او دادیم. دوست دیگر من که گفت این آقا و امثال او هیچ اطلاعی از اندیشه نظامی و مولوی و رودکی ندارند، منظورش فقط این آقا و دار ودسته ایشان بود. اینگونه افراد را خواهش می کنم جزء مردم ایران حساب نکنید. یک ایرانی هرگز به ایرانیان توهین نمی کند. اصلاً به من بگوئید این آقا چکاره است و در چه جایگاهی قرار دارد که مردم شریف و با فرهنگ ایران را بی فرهنگ خطاب می کند؟ در مورد مواد مخدر، به نکته جالبی اشاره کردید. در زمان پیش از انقلاب مواد به صورت کوپنی توزیع می شد، ولی شما که تا به اینجای آن را مطلعید، پس باید بدانید که فقط به افراد بالای 50 سال مواد مخدر به صورت کوپنی تعلق می گرفت. در آن زمان خبری هم از قرص های روانگردان نبود. در باره توهینی که به جامعه دانشگاهی کردید باید بگویم که فقط می توانم افسوس بخورم که شما هنوز در زمان قاجار زندگی می کنید. محض اطلاع شما باید بگویم که ما داریم در سال 2007 زندگی می کنیم. در دورانی که داشتن ارتباط برای حیات یک جامعه ضروری است. البته من و خیلی های دیگر درد شما و امثال شما را می دانیم. باید بگویم که فقط از ایزد یکتا می خواهم که شما با دید بازاز چیزی انتقاد یا از چیزی دفاع کنید. خواهش می کنم تعصبات کور را به کناری نهید و با دیدی باز و روشنفکرانه در دنیای فعلی قدم گزارید. بدرود

>>دستور آشپزی هفته<<
کوفته سماق

مواد لازم:
برنج: یک پیمانه
لپه: یک دوم پیمانه
سبزی کوفته شامل( مرزه؛ ترخون؛ پیازچه؛ گشنیزو جعفری): نیم کیلو
گوشت چرخ شده گوسفندی: نیم کیلو
زیره : یک قاشق غذاخوری
مغز گردوی خرد شده : صد گرم
آرد سوخاری: دو قاشق غذاخوری
تخم مرغ: دو عدد
پیاز سرخ کرده: دو عدد
سماق: دویست گرم
نمک، فلفل، زردچوبه: به میزان لازم

طرز تهیه:
ابتداء سماق را از شب قبل خیس می کنیم، برنج را نیم پز کرده و لپه را کاملا بپزید، سبزی را ریز خرد کنید، سپس گوشت، برنج، لپه؛ مغز گردو، زیره و آرد سوخاری را به سبزی اضافه کرده و مواد را خوب باهم مخلوط کنید سپس دو عدد تخم مرغ را به مایه افزوده و خوب ورز دهید تا به صورت خمیر چسبانکی در بیاید. پیاز داغ را به همراه دو لیوان آب در قابلمه ریخته و بگذارید تا آب جوش بیایید، سپس دست خود را کمی خیس کرده از مایه کوفته به اندازه یک نارنگی برداشته در دست گرد کنید و در قابلمه قرار دهید، بعد از انداختن هر کوفته صبر کنید تا آب دوباره بجوشد و دوباره کوفته بعدی را اضافه کنید. وقتی کوفته ها ده دقیقه جوشید، آب سماق را که از شب قبل خیس کرده بودید به کوفته ها اضافه کنید بعد از آنکه دوباره آب به جوش آمد؛ شعله را کم کنید تا کوفته ها بپزد. هنگام گرد کردن کوفته ها می توانید کمی پیاز داغ و مغز خرد شده گردو و کمی گرد سماق و یا آلوی خیس کرده وسط هر کوفته بگذارید.
این غذای خوشمزه را با نان سنگک تازه و سبزی خوردن سرو کنید
 

شاد باشيد و برقرار
آشپزباشي ندا
http://www.parsplanet.com
http://delkadeh.parsgig.com

ترفندستان

ياد امام عصر (عج) در عيد فطر

اي عبدالله! هيچ عيد قربان و عيد فطري براي مسلمانان نيست جز آنكه در آن روز غم و اندوه آل محمّد(ص) تازه مي‌شود. عرض كردم: چرا؟ حضرت فرمود: چون آنها حقّ خودشان را در دست ديگران مي‌بينند.
سيّد بزرگوار، علي بن طاووس دربارة ادب و احترام معتقدان به مقام والاي امامت حضرت مهدي(ع) در روز عيد فطر مطلبي را بدين شرح يادآور شده است:
در روز عيد فطر، اگر آن حضرت، صاحب حكم و امر بودند و در مسند حكومت نشسته، همة مردم از آن حضرت فرمان مي‌بردند، مي‌بايست به افتخار توجه و احسان خداوند به آن حضرت و تماميّت قدرتش به حضرتش تبريك و تهنيت گفت.
پس، به خود و عزيزان خود و همة مردم جهان و به هر فردي كه به واسطة امامت او و به بركت وجود او هدايت شده، و به وسيلة بركات دولت او خوشبخت شده است؛ تبريك و تهنيت بگو.
و اگر اعتقادت بر اين است كه آن حضرت واجب‌الاطاعه است، پس بايد آثار اطاعت و ياري، در خشم و غضب تو همراه خداي متعال ـ كه مولاي تو و مولاي اوست ـ و خشم و تأسّف بر آنچه از فضل او از دست رفته است در چنين روزي در چهرة تو هويدا گردد.
زيرا كه از شيخ صدوق در من لا يحضره الفقيه و غير آن براي ما روايت شده است كه حنّان بن سدير از عبدالله بن دينار از امام باقر(ع) نقل كرده كه حضرت فرمود:
اي عبدالله! هيچ عيد قربان و عيد فطري براي مسلمانان نيست جز آنكه در آن روز غم و اندوه آل محمّد(ص) تازه مي‌شود. عرض كردم: چرا؟ حضرت فرمود: چون آنها حقّ خودشان را در دست ديگران مي‌بينند.
سيّد بن طاووس در ادامة سخن مي‌فرمايد:
آري، تو اگر دوران حضور حضرتش را در مقابل ديدگانت حاضر مي‌كردي، مي‌ديدي كه چگونه پرچم اسلام با عدل و داد به اهتزاز درآمده، احكام مردم با فضل و برتري شهرت يافته، همة اموال در راه خدا به بندگان بخشيده مي‌شود، و مردم را به آرزوهاي خوب مژده داده، و از آنها مي‌پذيرند.
و چگونه ايمني و امنيّت، همة مناطق دور و نزديك را فرا گرفته، هر ناتوان و خوار و تنهايي را به‌طور كامل ياري مي‌كنند؟
و چگونه دنيا با خورشيدهاي سعادت‌بخش خود روشن شده، دست اقبال سعادتش را بر هر زمين پست و بلندي گشوده است؟
و چگونه حكم باهر و سلطنت پيروز و قاهر خدا در همه جا آشكار مي‌شود، به طوري كه عقل‌ها و دل‌ها شادمان مي‌شوند و همة آفاق ـ كران تا كران ـ از نور و روشنايي پر مي‌شود؟
اي برادر! سوگند به خدا، اگر چنين مدينة فاضله‌اي در برابر ديدگانت مجسّم شود، در همچو عيدي كه به آمدن آن مسرور و خوشحال بودي عيشت مكدّر شده، به هم خواهد خورد، و خواهي دانست كه چقدر كرامت خدا و فضل و احسان او از تو فوت شده و غم و اندوه و تأسّف بر تو غلبه كرده، سراسر وجودت را فرا مي‌گيرد و اشك در چشمانت حلقه خواهد زد، زيرا سزاوار است كه تو بر عزيز خود وفا نمايي.
اينك سخن را در اين گفتار از تو دريغ كرده و عنان آن را به دست گرفته كه سخن در اين مقال زياد است و آنچه بيان شده از باب اشاره و تنبيه بود، زيرا كه آنچه ما مي‌خواهيم شرح دهيم، عبارات گنجايش آن را ندارند.
بديهي است كه وفا و صفا بر ياران حق‌شناس موقع جدايي و دوري، بهتر از وفا و صفاي در حضور و كنار آنها است، پس بايستي در قلبت براي مولاي خود وفا و صفا داشته باشي كه پروردگار تو براي برطرف كردن اندوهت توانا است.1

خدايا! عيدي ما را تعجيل در فرج مهدي فاطمه (عج) قرار بده

تولدت مبارک ، یاهو میل!
 

تنها صداست که می‌ماند

مجموعه‌ای از صداهای افراد تأثیرگذار دنیا
قسمت سوم

سه سخنرانی کوتاه ارنستو چه‌گوارا (فایل زیپ‌شده که باید بعد از باز کردن گوش کنید):
http://4share.ir/storage/160Che%20Guevara%20-%20Speech.zip
http://www.hotshare.net/file/10184-805311356a.html

صدای ماهاتما گاندی : سربازان صلح:
http://4share.ir/storage/57Mahatma%20Gandhi%20-%20Soldier%20of%20Peace.mp3
http://www.hotshare.net/audio/10185-7500826046.html

صدای نلسون ماندلا - آزادی برای همه
http://4share.ir/storage/507Nelson%20Mandela%20-%20Freedom%20For%20All.mp3
http://www.hotshare.net/audio/10173-5989852eca.html

قدم کوچکی برای یک انسان و گام بزرگی برای بشریت:
http://4share.ir/storage/443Apollo%2011%20%20One%20Small%20Step%20For%20Man.mp3
http://www.hotshare.net/audio/10187-6053534310.html

سه قطعه کوتاه از سخنرانی‌های فیدل کاسترو (فایل زیپ‌شده که باید بعد از باز کردن گوش کنید.)
http://4share.ir/storage/633Fidel%20Castro.zip
http://www.hotshare.net/file/10189-84584589ee.html

مارتین لوترکینگ : رؤیایی دارم. یکی از مشهورترین سخنرانی‌های قرن بیستم:
http://4share.ir/storage/822Martin%20Luther%20King.mp3
http://www.hotshare.net/audio/10202-2528410b88.html

سخنرانی رابرت کندی به مناسبت مرگ مارتین لوترکینگ:
http://4share.ir/storage/916Robert%20Kennedy%20%20Comments%20on%20the%20Death%20of%20Martin%20Luther%20King%20Jr..mp3
http://www.hotshare.net/audio/10194-8688177072.html

سخنرانی جان اف کندی در مورد بحران موشکی کوبا:
http://4share.ir/storage/941John%20F.%20Kennedy%20-%20Cuban%20Missile%20Crisis.mp3
http://www.hotshare.net/audio/10192-8540265295.html

سخنرانی استعفای ریچارد نیکسون:
http://4share.ir/storage/248Richard%20Nixon%20-%20Resignation%20Speech.mp3
http://www.hotshare.net/audio/10225-270079173d.html


سخنرانی مارگارت تاچر در مورد مناقشه انگلیس و آرژانتین بر سر جزایر فالکلند
http://4share.ir/storage/262Margaret%20Thatcher%20-%20Falkland%20Islands.mp3
http://www.hotshare.net/audio/10204-1345231c46.html

سه سخنرانی مشهور رونالد ریگان در قالب یک فایل زیپ‌شده :
امپراطوری شیطان ، D day و سخنرانی ریگان در مورد حادثه فضاپیمای چلنجر:
http://www.hotshare.net/file/10209-1988209248.html

گرم کردن تنور انتخابات
با نظرسنجی های غیرعلمی؟!

مقوله نظرسنجی معمولا در آستانه هر انتخابات، مورد توجه هرچه بیشتر گروه‌ها و فعالین سیاسی قرار مي‌گیرد. از مقاطع مهم توجه به نظرسنجی ها مي‌توان به انتخابات نهم ریاست جمهوری اشاره کرد که نظرسنجی مبنای تصمیم‌گیری بسیاری از گروه های سیاسی قرار گرفت اما در آن مقطع، نظرسنجی ها چندان باعث رهنمون شدن به سمت واقعیت نشد.
اکنون نیز به تبع قاعده کلی توجه به نظرسنجی‌ها در آستانه انتخابات، چند ماه پیش از انتخابات مجلس هشتم، مراکز پژوهشی و نظرسنجی به تکاپو افتاده اند تا میزان رویکرد مردم به احزاب، گروه‌ها و طیف های مختلف سیاسی را ارزیابی کنند و می‌کوشند تجربه ناموفق نظرسنجی ها در آستانه انتخابات نهم ریاست جمهوری دیگر تکرار نشود اما با توجه به برخی قرائن به نظر مي‌رسد، روند سابق نظرسنجی ها- که معمولا با آنچه در واقع اتفاق مي‌افتاد، فاصله داشت- هنوز هم چندان تغییر نکرده است.
اخیرا مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) که نزدیک به 6 سال از تاسیس آن مي‌گذرد، اقدام به ارائه نتایجی از یک نظرسنجی کرده است که به جای ارزیابی رویکرد مردم به گروه‌های مختلف سیاسی در انتخابات مجلس هشتم، به ارائه نتایجی آماری از اقبال مردم به کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری دو سال پیش پرداخته است.
درباره این نظرسنجی که با ذوق زدگی در برخی احزاب علی الخصوص حزب اعتمادملی مورد استقبال قرار گرفت و تبدیل به تیتر اول برخی روزنامه های حزبی هم شد، چند نکته مبهم و قابل تامل وجود دارد:

1- ایسپا جزو پنج مرکز نظرسنجی در ایران محسوب مي‌شود که نتایج آن تاکنون تقریبا نزدیک به واقع بوده و همانطور که در بخش معرفی این مرکز آمده، برای سازمانها و نهادهای تصمیم گیر هم فرستاده شده است. اما با نگاهی دقیق به اعضای فعال این مرکز، ناگفته پیداست که اکثریت آنها را اصلاح طلبان متعادل تر یا به عبارت صحیح‌تر متمایل به احزابی همچون اعتمادملی تشکیل مي‌دهند که در نظرسنجی اخیر نیز به نظر مي‌رسد این گرایش سیاسی از نگاه بی‌طرفانه به جامعه آماری کاسته است.

2- با مراجعه به سایت اینترنتی ایسپا مي‌توان دریافت که نتایج نظرسنجی ها درباره موضوعات مختلف در دسترس عموم نیست و فقط کسانی که به دلایل گوناگون اجازه دسترسی به این اطلاعات را دارند، از نتایج نظرسنجی ها و سایر اطلاعات آن مطلع مي‌شوند. حال جای این سوال مطرح است که چرا بر خلاف روال این مرکز، نتایج این نظرسنجی خاص به وسیله یکی از مسئولان در جلسه ای با حضور نمایندگان برخی احزاب و گروههای سیاسی که ظاهرا عمومی هم نبوده، فقط در اختیار ایسنا که آنهم مثل ایسپا وابسته به جهاد دانشگاهی است، قرار گرفته و منتشر شده است.

3- معمولا نظرسنجی های علمی در شرایطی انجام مي‌شود که جامعه در معرض انتخاب بوده و به نوعی سمت گیری خود را مشخص کرده باشد. اما انجام این نظرسنجی در زمانی که حداقل 5 ماه به انتخابات مجلس هشتم باقی مانده و نتایج ارائه شده متعلق به پژوهشی است که ماه‌ها قبل انجام شده، تا چه میزان مي‌تواند به واقعیت نتایجی که در انتخابات پیش رو حاصل مي‌شود، نزدیک باشد؟!

4-‌در اعلام نتایج هر نظرسنجی معمولا زوایای علمی پروژه هم اعلام مي‌شود تا حجیت علمی کار زیر سوال نرود اما در نظرسنجی مذکور خبری از مناطقی که این پژوهش در آن انجام شده، نیست و مشخص نیست که نمونه آماری این نظرسنجی از کجا انتخاب شده است. البته در ایسپا معمولا نظرسنجی ها به جای کل کشور، فقط در مراکز 15 یا 16 استان کشور انجام مي‌گرفت که حتی اگر فرض کنیم این نتایج از مراکز 16 استان نیز به دست آمده باشد، باز هم چندان قابل تعمیم نخواهد بود.

5- قابل تامل ترین ابهام در این نظرسنجی آن است که چرا به جای انتخابات پیش رو، برای انتخاباتی که بیش از دو سال از آن گذشته نظرسنجی شده است. متداول است که برای انتخابات مجلس شورای اسلامی که بنا به گفته حاجیانی رئیس ایسپا بهانه انتشار نتایج این نظرسنجی بوده، میزان محبوبیت احزاب و گروهها را در میان مردم مورد سنجش قرار مي‌دهند اما اینکه به جای انجام این کار، به قضاوت درباره محبوبیت افراد، آن هم کاندیداهای انتخاباتی از جنسی غیر از مجلس بنشینیم، چندان منطقی به نظر نمی آید.
حتی اگر فرض کنیم که این مرکز، طیفهای فعال در انتخابات آتی را حامیان کاندیداهای انتخابات نهم ریاست جمهوری تصور کرده باشد، باز هم درست به نظر نمی رسد چرا که تجربه نشان داده که مردم بسته به نوع انتخابات و ضرورت های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هر مقطع، نمایندگانشان را برمی‌گزینند و به اینکه آن فرد طرفدار چه کسی باشد، توجه چندانی ندارند.
مشکلات علمی و سیاسی فراوانی بر نظرسنجی مورد اشاره مترتب است اما آنچه در اهداف کلان این پروژه ها در نظر گرفته مي‌شود، گرم کردن تنور انتخابات است که در سخنان رئیس مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران هم مورد اشاره قرار گرفت.
حال جای این سوال کلیدی باقیست که آیا می توان با نظرسنجی ها و پژوهش هایی که از لحاظ علمی علامت سوالهای فراوانی در مقابل آن قرار دارد و بر مبانی غلط استوار شده، تنور انتخابات را گرم کرد؟!

روزي كه جهان تاصبح نخوابيد....

در سال 1968 مسابقات المپيك در شهر مكزيكوسيتي برگزار شد. در آن سال مسابقه دوي ماراتن يكي از شگفت انگيزترين مسابقات دو در جهان بود.دوي ماراتن در تمام المپيكها مورد توجه همگان است و مدال طلايش گل سرسبد مدال هاي المپيك. اين مسابقه به طور مستقيم در هر 5 قاره جهان پخش ميشود. كيلومتر آخر مسابقه بود دوندگان رقابت حساس و نزديكي با هم داشتند، نفس هاي آنها به شماره افتاده بود، زيرا آنها 42 كيلومترو 195 متر مسافت را دويده بودند. دوندگان همچنان با گامهاي بلند و منظم پيش ميرفتند. چقدر اين استقامت زيبا بود. هر بيننده اي دلش ميخواست كه اين اندازه استقامت وتوان داشته باشد. دوندگان، قسمت آخر جاده را طي كردند و يكي پس از ديگري وارد استاديوم شدند.استاديوم مملو از تماشاچي بود و جمعيت با وارد شدن دوندگان، شروع به تشويق كردند. رقابت نفس گير شده بود و دونده شماره ... چند قدمي جلوتر از بقيه بود. دونده ها تلاش ميكردند تا زودتر به خط پايان برسند و بالاخره دونده شماره ... نوار خط پايان را پاره كرد. استاديوم سراپا تشويق شد. فلاش دوربين هاي خبرنگاران لحظه اي امان نمي داد و دونده هاي بعدي يكي يكي از خط پايان گذشتند و بعضي هاشان بلافاصله بعد از عبور از خط پايان چند قدم جلوتر از شدت خستگي روي زمين ولو شدند. اسامي و زمان هاي به دست آمده نفرات برتر از بلندگوها اعلام شد. نفر اول با زمان دو ساعت و ... در همين حال دوندگان ديگر از راه رسيدند و از خط پايان گذشتند. در طول مسابقه دوربين ها بارها نفراتي را نشان داد كه دويدند، از ادامه مسابقه منصرف شدند و از مسير مسابقه بيرون آمدند. به نظر ميرسيد كه آخرين نفر هم از خط پايان رد شده است. داوران و مسوولين برگزاري ميروند تا علائم مربوط به مسابقه ماراتن و خط پايان را جمع آوري كنند جمعيت هم آرام آرام استاديوم را ترك ميكنند. اما...
بلند گوي استاديوم به داوران اعلام ميكند كه خط پايان را ترك نكنند گزارش رسيده كه هنوز يك دونده ديگر باقي مانده. همه سر جاي خود برميگردند و انتظار رسيدن نفر آخر را ميكشند. دوربين هاي مستقر در طول جاده تصوير او را به استاديوم مخابره ميكنند. از روي شماره پيراهن او اسم او را مي يابند "جان استفن آكواري" است دونده سياه پوست اهل تانزانيا، كه ظاهرا برايش مشكلي پيش آمده، لنگ ميزد و پايش بانداژ شده بود. 20 كيلومتر تا خط پايان فاصله داشت و احتمال اين كه از ادامه مسير منصرف شود زياد بود. نفس نفس ميزد احساس درد در چهره اش نمايان بود لنگ لنگان و آرام مي آمد ولي دست بردار نبود. چند لحظه مكث كرد و دوباره راه افتاد. چند نفر دور او را مي گيرند تا از ادامه مسابقه منصرفش كنند ولي او با دست آنها را كنار مي زند و به راه خود ادامه ميدهد. داوران طبق مقررات حق ندارند قبل از عبور نفر آخر از خط پايان محل مسابقه را ترك كنند. جمعيت هم همان طور منتظر است و محل مسابقه را با وجود اعلام نتايج ترك نمي كند. جان هنوز مسير مسابقه را ترك نكرده و با جديت مسير را ادامه ميدهد. خبرنگاران بخش هاي مختلف وارد استاديوم شده اند و جمعيت هم به جاي اينكه كم شود زيادتر ميشود! جان استفن با دست هاي گره كرده و دندان هاي به هم فشرده و لنگ لنگان، اما استوار، همچنان به حركت خود به سوي خط پايان ادامه ميدهد او هنوز چند كيلومتري با خط پايان فاصله دارد آيا او ميتواند مسير را به پايان برساند؟ خورشيد در مكزيكوسيتي غروب ميكند و هوا رو به تاريكي ميرود.
بعد از گذشت مدتي طولاني، آخرين شركت كننده دوي ماراتن به استاديوم نزديك ميشود، با ورود او به استاديوم جمعيت از جا برميخيزد چند نفر در گوشه اي از استاديوم شروع به تشويق ميكنند و بعد انگار از آن نقطه موجي از كف زدن حركت ميكند و تمام استاديوم را فرامي گيرد نميدانيد چه غوغايي برپا ميشود. 40 يا 50 متر بيشتر تا خط پايان نمانده او نفس زنان مي ايستد و خم ميشود و دستش را روي ساق پاهايش ميگذارد، پلك هايش را فشار مي دهد نفس ميگيرد و دوباره با سرعت بيشتري شروع به حركت ميكند. شدت كف زدن جمعيت لحظه به لحظه بيشتر ميشود خبرنگاران در خط پايان تجمع كرده اند وقتي نفرات اول از خط پايان گذشتند استاديوم اينقدر شور و هيجان نداشت. نزديك و نزديكتر ميشود و از خط پايان ميگذرد. خبرنگاران، به سوي او هجوم ميبرند نور پي در پي فلاش ها استاديوم را روشن كرده است انگار نه انگار كه ديگر شب شده بود. مربيان حوله اي بر دوشش مي اندازند او كه ديگر توان ايستادن ندارد، مي افتد.
آن شب مكزيكوسيتي و شايد تمام جهان از شوق حما سه جان، تا صبح نخوابيد. جهانيان از او درس بزرگي آموختند و آن اصالت حركت، مستقل از نتيجه بود. او يك لحظه به اين فكر نكرد كه نفر آخر است. به اين فكر نكرد كه براي پيشگيري از تحمل نگاه تحقيرآميز ديگران به خاطر آخر بودن ميدان را خالي كند. او تصميم گرفته بود كه اين مسير را طي كند، اصالت تصميم او و استقامتش در اجراي تصميمش باعث شد تا جهانيان به ارزش جديدي توجه كنند ارزشي كه احترامي تحسين برانگيز به دنبال داشت. فرداي مسابقه مشخص شد كه جان ازهمان شروع مسابقه به زمين خورده و به شدت آسيب ديده است
او در پاسخگويي به سوال خبرنگاري كه پرسيده بود، چرا با آن وضع و در حالي كه نفر آخر بوديد از ادامه مسابقه منصرف نشديد؟ ابتدا فقط گفت:" براي شما قابل درك نيست!" و بعد در برابر اصرار خبرنگار ادامه داد:" مردم كشورم مرا 5000 مايل تا مكزيكوسيتي نفرستاده اند كه فقط مسابقه را شروع كنم، مرا فرستاده اند كه آن را به پايان برسانم."
داستان "جان استفن آكواري" از آن پس در ميان تمام ورزشكاران سينه به سينه نقل شد"حالا آيا يادتان هست كه نفر اول برنده مدال طلاي همان مسابقه چه كسي بود؟

حالتان بهم نخورد؟

جناب آقای مبین درود:
همانگونه که از بالای (عنوان) نامه پیداست، باید به همهء دوستان گرامی بگویم، حالتان بهم نخورد؟ نه واقعا ً از اینهمه لشکرکشی و توپ و تانک در نوشتار رد وبدل کردن حالتان بهم نحورد؟ از بس تمدن دوهزارو پانصدساله را به چهارهزار و هم اکنون به هفت هزارساله کشیدید، حالتان بهم نخورد؟ شلوار و سکه و نخستین قانون و امپراطوری و لشکر ده هزارنفری را برای نحستین بار در ایران بوجود آمدند، از بس گفتین، خداوکیلی حالتون بهم نحورد؟
خواننده گرامی، از هم اکنون میدانم که ذهن مبارکت چگونه بالا پائین میشه و میخوای منو بشکافی! اما تا پایان این متن را بخون، بعدش آدرس منو داری، اونوقت اقدام به پاره کردن و دریدن من بکن! این دنیای Cyber و مجازی اینترنت و چت و میل، یه خوبی داره که آدم میتونه حرفاشو تا پایان راه بزنه!

نخست! هنوز که هنوزه مسخره کردن و خندیدن و تفریح ما ملت هفتادهزارساله تمدن، خندیدن از لهجهء ترک و لر و رشتی و شیرازی و مشهدی و اصفهانیه! آقای مهران مدیری اگه اجازه نداره نام دهستان و یا روستای ویژه‌ای(خاصی) رو توی سریالهاش بکار ببره، بجاش یه دهستان تازه از خودش پدید میاره و لهجهء دهاتی جدیدی (که بازهم میبینی دهاتی و روستائی مسخره کردن ریشهء همه‌اش هست!) را بوجود میاره که نقل و نبات فرزندان جوان ما میشه! همین کار رو پرویز صیاد با سریال صمد و سرکار استوار در یک دهستان خیالی بنام " دهِ بالا " سی و پنج سال پیش انجام داد. متجاوز از شصت کشور گوناگون رو گشتم و هم اکنون هم ایران نیستم، اما هیچ کجا ندیدم ملتی به این وقاحت، به این بیشرمی خودشون، خودشون رو مسخره کنن و بخندن! طنز Mr. Bean بنا به گفتگو (مصاحبه) با خودش، شخصیتی خیالی است که میخواهد از زیر بار قوانین انگلیس در بره ... و همیشه هم در پایان کارهاش بازنده هست! طنزهای پیش ازاونهم، یا شما دوستان گرامی آنقدر جوان هستید که ندیدید و یا اینکه همه‌اش لختی(سکسی) هست. یکی از بزرگترین ایرادهای ما مردم، مسخره کردن خودمان است و این شرم آوره!

دوم! پیش ازانقلاب شانزده یا هفده ساله بودم که کتاب "چگونه انسان غول شد" بدستم رسید. لیبرالیسم و رئالیسم و سوسیالیسم و کوفت و زهرمار و تیر ناحق ایسم و هزاران هزار خزعبلاتی که نه شایستهء ما بود و نه چیزی از اونا سردر میآوردیم(میفهمیدیم!) به خوردمون به عنوان جوان هفده ساله دادند... همونوقت سبیل نره خری بنام سبیل " نیچه " با قیافه‌ای عبوس و همدیگه رو با نام " رفیق " صدا زدن مـُـد شده بود! درکنارش هیپی‌ها (موهای بلند) و یه مدت رقص چاچا و تانگو، دیسکوها ... از یه طرف "حزب رستاخیز ایران" و چرت و پرت های توده ... درست از سی سال پیش تا کنون، یه ذره ... اگه بگی یه ذره تفاوت پیدا شده ... نشده! تنها عنوانها جابجا(عوض) شدند. اگه زمان شاه توی تلویزیون تبلیغ کرست ناتورانا را یک ضعیفه پتیاره ای لوندی میکرد، امروز یه خانم البته با روسری، با لبان ماتیک کرده ورقلمبیده، چشمان ریمل کشیده، داره تبلیغ "...." میکنه و یه جور دیگه دلبری میکنه!
یه روز مرحوم پدرم به یکی از دوستانش توی خیابون رسید و ایشون به پدرم گفتند:
- من چند صباحی بود که مستفسر حال مبارک بودم، اما توفیق حاصل نشد و سعادت نبود!!!
گیج و ویج شده بودم که این مرد حسابی و یا ناحسابی چی داره میگه؟ من و بودم رو از توی جمله بالا ورداری همه‌اش واژه‌های تازی است! البته فراموش نکنیم که به زبان یک نفر ایرانی رانده میشه!
من نمیدونم که چرا هرچی پیچیده تر و سردرگم تر سخن سرائی کنیم، بهتره! اینجوری که من برداشت کردم، هرچی پیچیده تره ... سطحش و کلاسش خیلی بالاتره ... حتی اگه اونو نفهمیم!!! یه شب محسن مخملباف را آوردند توی تلویزیون و ازش درباره فیلم " بای سیکل ران " پرسشهائی کردند. همزمان با اون، فیلم(نمایش) را در یکی از سینماها (تماشاخانه‌ها) برای دانشجویان صداو سیما! به نمایش درآوردند و در پایان کار، با هرکدام مصاحبه(گفتگو)ای داشتند که آقای مخملباف داشت تماشا میکرد.

پرسش: نظرتون راجع به فیلم بای سیکل ران و پیام آقای مخملباف در این فیلم چیست؟
- (آقای بیست و دوساله با ریش پروفسوری!) با این فیلم درواقع تجلی آرمانهای انسانی در افق دوردست نیازهای بشری گام به گام اما پیوسته برای اثبات این مهم بهمراه تلفیقی از ناشناختههای ذهن بشری به تصویر کشیده شده بود!
- (خانمی بیست و چندساله!) پیام این فیلم به دردمندانی هست که پهنهء نیازهایشان در ضمیر خودآگاهشان بارها و بارها آزموده شده ولی این ضمیرناخودآگاهشان هست که به آنها اذن حرکت در مسیرهای ناگزیرازمرگ را فقط باپروازدرناآزمودگیها نمیدهد.
- (آقای سی و چند ساله!) ما با یک فیلم چندین پیام انسانی نهفته را دریافتیم. ما انسانها به کوچکی خودمان در نیروی لایزال الهی اذعان داریم و چه بهتر همانگونه که در فلان صحنه فیلم مشهود بود، بیائیم و برای خود الگوی خودسازی و تلاش را سرلوحهء کارمان قرار دهیم تا بتوانیم به ماوراء انسانی همانگونه که یک افغانی رسید و بی خستگی پا میزد، برسیم!
قیافه آقای مخملباف دیدنی بود! دهانش باز مانده بود و نمیدانست چی بگه! البته سخنانی که این دوستان گفته بودند، با یک جمله آقای مخملباف دود شد و بهوا رفت. آقای مخملباف گفت: " من هدفم از این فیلم، نمایش فقر مردم افاغنه بود!"....
با یکی از ایرانیان که به دبی آمده بود سوار ماشین شدم. خیلی آرام و مانند آدم رانندگی میکرد. بهش گفتم چرا اینجا همانند ایران رانندگی نمیکنی؟ گفت:" اینجا پلیسهاش پوست میکنن!"....
شخصیت ما مردم هر روز یک شکل تازه به خودش میگیره و این بازهم شرم آوره!!

سوم! نمیدونم ولی اصولا ً این توی خون ماست ... توقع(چشمداشت!)!!! این آقای مبین بهر مکافاتی که هست، این مجله رو سرپا نگه میداره! بجای دستت درد نکنه و خسته نباشید، مدام یقهء بنده خدارو میگیرن که چرا روزنامه‌ات سر وقت نیست؟ آره ... من پاچه‌خوارم! دستمالم هم کنار جیبمه! از هم اکنون سیل ناسزاهائیکه میخواهید به پای من بریزید رو میدونم. اما داد(انصاف) هم خوب چیزیه! به جای اینکه ورداریم بنویسیم ... آقای مبین کاری هست که انجام بدیم؟ ورمیداریم مینویسیم این آقای مبین روزنامه‌هاش یه خط در میون و نامنطم چاپ میشه ... اصلا ً چرا خبر نمیده! مانند اینه که من بخوام تصادف کنم و یا سرما بخورم، از پیش از اون به همه خبر بدم!
جهت آگاهی دوستان دشنه به دست به منظور ریختن خون بنده، باید بگم که چندین بار از مبین درخواست کردم و خواستم که اگر کاری از دست من در خارج(برون) از ایران برمیاد، تا انجام دهم، اما ایشان هنوز کاری به من ندادند. هنوز هم میگم!
مشکل! برگردیم به آغاز نامه. واقعا ً حالتان بهم نخورد؟ ازاینکه همدیگرو مسخره کردین حالتون بهم نخورد؟ از اینکه با گفتن جملاتی سردرگم شخصیت جدیدی برای خودمان بسازیم، حالمان بهم نخورد؟ از این توقعات بیجا و بیخودی حالمان بهم نخورد؟ دلتان بهم نخورد از بس که گفتید: بودیم و داشتیم و کردیم و ... ایرانیها از همهء دنیا بافرهنگ ترند!!! من نمیدونم چرا این مردم بافرهنگ تر از همهء دنیا رو توی نکبتی ترین فرودگاههای جهان، دوبار و سه بار میگردن؟!؟!! من نمیدونم که چرا توی کشورهای برون مرزی، این ایرانی هست که تنها سر ایرانی کلاه میذاره! ضرب المثل زیبائی نیست اما میگه: داشتم داشتم ملاک نیست ... دارم دارم ملاکه !چی داریم؟ یک مملکت ویرانه‌ء فرهنگی و پس مانده(عقب مانده) علمی(دانش)! بهمراه بدنامی وهنرمند درکلاهبرداری ... در کشورهای برون مرزی!
وقتیکه با سیل دانش(علم) کشورهای دیگر جلو نرفتیم ... پس از چندسال خسته میشیم و با التماس و تمنا و خواهش، میچسبیم به کشورهائی مانند اروپا و آمریکا، که بیان اتوبان و ساختمون و پالایشگاه برامون بسازند... تازه! نه تنها التماسشون میکنیم ... پولشون هم میدیم. از سهم خودمون هم یه چیزی ور میدارن ... جرات جیک زدن نداریم. همون کاری که سنگاپور و مالزی و تایوان و هنگ کنگ و غیره کردند!!!
والله ... به اون خدائیکه صیغهء قسمهای دنیاست، به همهء کائنات روی زمین سوگند، اگر در یک جامعهء سادهء پنج نفری، همه باسواد و درسخوانده باشند، هیچکس جرات کلاهبرداری و دغل بازی نداره ... چه برسه به جامعهء هفتاد میلیونی با هفت هزار سال تمدن!
پایان و چه باید کرد؟ تنها راه رهائی از این گرفتاریها و رسیدن به کشورهای رو به رشد، آموزش درست، بالابردن آگاهی و سواد(همون کاری که مبین آغاز کرده!) و هدایت و رهبری جامعه به دست انسانهای کارآزموده است. اگر در یک شرکت ساده ده دوازده نفری، همه باسواد باشند و همه کاری باشند، رئیس شرکت از میان افراد کارآزموده و پرتوان برگزیده شده و هیچگاه اجازه نمیدن یهو یک سرخر از بیرون شرکت به عنوان مدیر عامل معرفی بشه که هیشکی قبولش(پذیرش) نداره! اگه کسی هم قبولش داره، آدم ناتوانی(ضعیف) هست که توان کار کردن نداره و میخواد به این آدم بچسبه تا لقمه نان انگلی بدست بیاره!

خواننده و نویسنده گرامی! دوراه دارید.
یا در جهت رشد مملکتت، کاری سودمند(مفید) را آغاز کن و اگر قلم به دست میگیری، ، آموزشی درست را در میان سخنانت به دیگران بده ... برای نمونه، همانگونه که من دست کم تلاش کردم هرآنچه مینویسم به واژه‌های پارسی باشد ... (بگذریم که این خط و یا دستنوشته مان تازی است!).
یا اینکه قلم را بردار و تا آنجائیکه توان داری به من ناسزا بگو، دشنام بده، تهدید کن و یا در نگاه دیگران از نقطه گذاری و املاء و انشاء نوشته‌های من ایراد بگیر ...
برای اینها چون چهل و چند سال سن دارم، (دوبرابر برخی از شما!) بنابراین توان خوردن ناسزاهایتان را هم دوبرابر شما خواهم داشت!
شاد و پیروز ... سربلند ... شادکام وپاینده باشید!

در باب انتقاد شماره 818 روزانه

دوست عزيزي بنام ماي رينگ آف پاور دو هزار و دو ! مطلبي را در باب مطلب من و دوست ديگري كه به مطلب سلمان عزيز انتقاد كرده بوديم ، نوشته اند كه بيشتر آن مطلب به من بر مي گشت كه مرا مصمم به نوشتن اين مطلب كرد . در ابتدا ايشان فرموده اند كه خوب است مطالعاتي در باب تاريخ و فلسفه ( يا تاريخ فلسفه ) داشته باشم كه شعور مردم را اينگونه به قهقرا ارجاع ندهم . بنده به شخصه هر چه در انبار ذهنم از هرودت تا تاريخ بلعمي و طبري و نوشته هاي سورن كيركگارد ، ميشل فوكو ، والتر بنيامين و حتي گوته ، هگل ، ارسطو ، افلاطون ، ملاصدرا ، ابن سينا ، هايدگر ،‌نيچه و غيره رجعت كردم ، نفهميدم كه جناب احمدي نژاد و شعور مردم را چه دخلي به كتب و سخنان اين افراد ( كه همگي تاريخ نويس ،‌فيلسوف و نظريه پرداز و ... ) هست !!!؟ خوب بود اين دوست عزيز توضيحي مزين مطلبشان مي كردند . اما مطلب مهمي كه اين دوست عزيز به آن اشاره كرده اند ، خواندن تاريخ معاصر آمريكا است كه خود مردم بنيان گذار كشور مقتدر آمريكا در همه مسايل هستند كه بسيار بحث مهمي است . درست است و من هم با شما هم عقيده ام و اما ايران كجا و آمريكا كجا ؟؟؟ بطور فرض شما تصور كنيد كه طرحي در مورد يك خودرو با انرژي خورشيدي داريد ، مطمينا اولين گزينه مطرح كردن طرح تان شركت ايران خودرو است . مطمين باشيد تا هزاران سال بعد حتي منشي معاون ايران خودرو شما را نمي پذيرد ، چه برسد كه شما بخواهيد طرحتان را نشان بدهيد و يا در موردش بحث كنيد . پس اولين تفاوت ايران و آمريكا در همين است . آمريكا سرزمين فرصت هاست و ايران عزيزمان سرزمين دود كردن فرصت ها و استعداد ها و نخبه گرايي و امثالهم ( رجوع كنيد به آمار فرار مغزها از ايران ) زيرا در كشوري مانند آمريكا يا ديگر كشورهاي پيشرفته اروپا ، هميشه راه براي ابراز وجود شما باز است و از هر ايده اي استقبال مي شود ولي در ايران عزيزمان به هيچ عنوان . يعني هميشه دروازه شركتي مانند جي ام يا فورد بر روي طراحان باز است ولي در ايران شما حتي از نگهباني شركت سايپا هم نمي توانيد عبور كنيد ! اما مهم تر اينكه براي مقايسه ، بهتر است كشوري را انتخاب كنيم كه در اندازه خودمان باشد ، ما را چه به آمريكا . ( واقع گرا باشيد – نه تنها ايران قابل مقايسه با آمريكا نيست ، بلكه كشورهاي متمدن و پيشرفته اروپا هم هيچوقت خودشان را با آمريكا مقايسه نمي كنند ) . چه دوست داشته باشيم و چه نداشته باشيم ، آمريكا نهايت هر چيزي است . از سكس و مشروب خوري بگيريد تا صنايع فولاد . از هنر تا سطح زندگي اجتماعي و در نهايت شما چه يك قمار باز باشيد ( لاس وگاس ) و چه يك فيلمساز ( هاليوود ) براي شما راه براي باخت و بردتان در آن كشور هست . اما تفاوت مهمتر ايران و آمريكا در اين است كه اگر شخصي بخواهد در مسيري رشد كند ، مطمينا دولت آمريكا اگر حمايت نكند ، سنگي هم نمي اندازد . خيلي مساله ساده است . تشريف ببريد يك وام ناقابل براي باز كردن يك بلور فروشي از بانك بخواهيد . يا يك مجوز براي تاسيس يك كافي شاپ . مطمينا به جز يك سالي كه دوندگي و كاغذ بازي داريد ، از شما انواع و اقسام تست هاي عقيدتي ، بهداشتي ،‌ديني ، مذهبي ، اجتماعي ، انتظامي ، سياسي ، قضايي و ... تا كف روي ادرارتان ( باور كنيد همينطور است ،‌تشريف ببريد براي ثبت يك مكان اداري يا تجاري ، اولين چيزي كه از شما مي خواهند آزمايش ادرارتان است كه بينند شما معتاد هستيد يا نه !‌) را مي خواهند . استشهاد محلي ، خانوادگي و ... . خب پس باز هم نفرماييد كه در ابتدا روي سيستم عامل ويندوز آن عبارت نوشته مي شده . به هر حال هر وقت ما هم به آن سطحي رسيديم كه ويندوز توليد كنيم ،‌انشالله ما هم انواع و اقسام شعارها را روي دسكتاپ و بار گذاري آن مي گذاريم . يا بطور مثال تشريف ببريد وزارت محترم ارشاد تا مجوز براي يك كاست ناقابل بگيريد . حسابتان با كرام الكاتبين است .
اما مطلبتان در مورد جنگ . درست است كه ايمان و اعتقاد ، رزمنده هاي ما را پيروز كرد ولي اگر خود حضرت امير هم بود مطمينا با خواندن آيت الكرسي نمي توانست جلوي دوشكا بايستد . ايمان به جاي خود ولي فشنگ و تانك و بمب در نبرد و جنگ حرف اول را مي زند و نه ناد علي و دعاي كميل . مطمينا ايمان مي تواند با كلاشينكف كارساز باشد ، و الا اگر هزاران بار جوشن كبير هم بخوانيد ،‌باز هم فشنگ از بدن مباركتان رد مي شود و كارساز نيست كه اگر بود مطمينا در يكي از غزوات ، حضرت امير مي نشستند و ذوالفقار را غلاف مي كردند و براي دشمن ، دعاي ابو حمزه ثمالي مي خواندند ! و طلحه و طبير تبديل به مشتي خس و خاشاك مي شدند !
اما در مورد شناخت ناموران ايران تاكنون ، باور بفرماييد كمتر از نيم درصد اين مملكت هفتاد ميليوني هم اين افراد را نمي شناسند كه اگر مي شناختند ، نام ميرداماد و شريعتي و حافظ و سعدي و مولوي را روي خيابان ها نمي گذاشتند و نمي گفتند جناب راننده تاكسي ،‌سر مولوي مي خوره !!!؟ براي اعتقاد به صحبتم مي توانيد تيراژ كتابهاي منتشره را نگاهي بياندازيد . سه هزار كتاب براي هفتاد ميليون نفر . با يك جمع و تقسيم مي توانيد درصد اهل مطالعه را كشف بفرماييد . يعني چيزي نزديك به بيست هزار نفر كتابخوان در هفتاد ميليون نفر ! ( اگر سه هزار جلد فروش برود كه بعيد مي دانم ) و در مورد موسيقي كه فرموده بوديد . همانقدري كه شجريان براي يك كشور لازم است ، به همان ميزان هم شهره و اندي و فتانه و به همان ميزان هم عصار و نامجو و خواجه نوري و به همان ميزان هم ديگران مهم هستند . شايد بفرماييد من بارها گفته ام كه چرا شجريان را به لس آنجلسي مي فروشيم . هنوز هم مي گويم ولي موضوع من اين است كه بايد بالانسي برقرار باشد . اگر قرار باشد در عروسي ، گوشه اي از راست پنجگاه پخش كنيم كه بايد برويم بميريم و يا هر روز كرشمه هاي ميرزا عبدالله گوش بدهيم . موضوع بالانس است و مهمتر از آن ، احترام به مشاهير موسيقي مان . ابدا فكر نكنيد منظورم صبا و قمر است ،‌ابدا ،‌همين پايور و نوري و ناظري و سراج را قدر بنهيم ، ديگران و پيشينيان پيش كش . آيا منظور شما از اينكه در دولت كنوني ارج نهاده مي شوند ،‌كنسرت شجريان در نمايشگاه صنايع فلزي و يا كنسرت ناظري در غرفه آلمان نمايشگاه و يا كنسرت هايي است كه در تالار كشور برگزار مي شود ؟؟؟ وقتي شما تالار وحدتان كه فخر هنر و فرهنگ تان است ،‌يك آكوستيك ساده ندارد ، مملكتي كه يك سالن تاتر استاندارد ندارد و پرده سينماهايش يكي سه متر است و ديگري نوزده متر ،‌ چه حرمتي براي اين عزيزان قايل شده ايد ؟ منظورتان فيلم هاي بيضايي است كه در اين دولت ساخته مي شود ؟ يا كنسرت هاي استايد موسيقي در تالارهاي درجه اول موسيقي مان ؟ ارج نهادن از ديد شما يعني اينكه مثلا استاد مشكاتيان با عليزاده در استوديوي خانگي شان كار ضبط كنند ،‌بعلت نداشتن اسپانسر ؟ و ... .
اما در مورد اينكه صفار هرندي به اين فرهنگ خدمت كرده است و مسجد جامعي و مهاجراني عدم خدمت ، بايد عرض كنم ‌ مسجد جامعي سال ها در انتشارات اميركبير بوده و مهاجراني چندين كتاب را تاليف كرده است ، اما صفار هرندي فقط در روزنامه كيهان مدتي در مورد سير و تخم مرغ مي نوشته و سال ها در سپاه خدمت مي كرده است . مطمينا شما بعنوان يك انسان بالغ و عاقل ميان كيسكه در سنگر بوده و كسي كه چندين كتاب تاليف كرده ،‌ و يا كسيكه تمام عمرش را با كتاب و كاغذ و مشكلات آن و مترجمان طراز اول و مولفان درجه اول اين مملكت سپري كرده ،‌كدامين را براي مقوله فرهنگي مي گزينيد ؟
اما در مورد دختران اسكيت باز بايد عرض كنم كه صد رحمت به شرف دختران اسكيت بازي كه حداقل از خود مايه گذاشتند و محترمانه مردم را اميدوار نكردند . مطمينا اميد مردمي را نااميد كردن و با شعار اقتصادي سر كار آمدن و وضعيت اقتصادي را اينگونه كردن ، از ديدگاه من فريبي خيلي حرام تر از بد حجابي و اسكيت بازي است . چه شما واقع گرايي را در نظر بگيريد و چه نگيريد در زمان خاتمي ، بدحجابي در كافي شاپ رفتن بود و امروز براي درآوردن مخارج زندگي . واقعا نمي دانم چرا شما و ديگر دوستان تمايزي ميان روسپي گري و جواني كردن قايل نيستيد و در نهايت هم نه قرار است شما را در آن دنيا بخاطر بدحجابي من حد بزنند و نه من را به خاطر ايمان شما به بهشت وارد كنند . مساله حجاب هر كس به خودش ربط دارد و به هيچ عهدي مربوط نيست . اما سكه را يك شبه به دويست هزار تومان رساندن ( يعني رشدي معادل صد و چهل هزار تومان ) مطمينا خيلي پاسخگويي را در آن دنيا دارد تا اسكيت بازي .
و مطلب بسيار مهمي كه به آن اشاره فرموديد ، دانشجوياني بودند كه حاضر بودن به خاطر آزادي هاي فردي بار ديگر راي بدهند . واي بر شما كه چه بر سر اين مردم آورده ايد كه مردم را به انجا رسانده ايد كه اعتقاداتشان را فداي يك روسري گل دار بكنند . اين از واعظان و دولت هايي است كه اسلام را به گند كشيدند تا بتوانند صباحي مفت بخورند و نه از بركات خاتمي كه هر چه نباشد حداقل در هيچ دانشگاهي ،‌به او نخنديدند و او را ديكتاتور خطاب نكردند و ... .
و در مورد نشريات كه فرموده بوديد ، اگر مانند خودتان بخواهم اشاره داشته باشم بايد ارجاعتان بدهم به آمريكا . شما هيچگاه در آمريكا نمي بينيد كه چند روزنامه با نام كيهان ،‌يالثارات ، شما ،‌قدس منتشر شود و شرق و اعتماد و غيره بسته باشند . يعني تك جناحي و بگويند هر چه ما در اين تريبون هاي پاچه خوار مي گوييم حجت است و لاغير كفر . دولتي كه تمام تريبون هاي مملكت را در دست دارد ، ديگر چه مي خواهد ؟ اصلا براي چه بايد به تك تريبون اين دولت اكتفا كرد ؟ اما بحث زياد است و از حوصله جمع خارج ولي براي نتيجه گيري دو مطلب را عرض ميكنم و خاتمه مي دهم . اول اينكه چرا بعد از لبنان و فلسطين نوبت ما بايد باشد ؟ مطمينا بايد دليل محكمي باشد كه اسراييل بخواهد ايران را از ميان بردارد و آنهم از اتفاق دفاع از خاكش هست . اسراييل كه هيچگاه نگفته ايران از روي نقشه زمين حذف شود ! بلكه ما گفته ايم . شما خودت را بگذار زير منگنه اي كه ما براي اسراييل ايجاد كرده ايم ، شما بودي چپ نگاه نمي كردي ؟ و مطلب دوم اينكه باز هم از طرف اصول گرايان به نوشته هاي من انتقاد شد و پفي از هيچ جناح ديگري بلند نشد . از اينجا مي توان نتيجه گرفت كه تمام گروه منهاي من طرفدار دولت هستند ، خب ما را چه به يك تنه انتقاد كردن از دولت ؟ وقتيكه ده هزار سينه چاك دارد . پس من ترجيح مي دهم خود را به رنگ جماعت پاچه خوار و نان به نرخ روز خور در بياورم و با شعار اصول گرايي و سهام عدالت و عدالت اجتماعي هم سو شوم . شايد به من هم سهامي دادند يا سمندي بنامم كردند كه من هم مجيز بگويم و تاريخ و فرهنگ و هنر اين سرزمين را لگدمال كنم . انشالله كه بما هم از اين سود بهره مند شويم كه بفهميم اين چه سودي است كه همه چيز را مي توان فدايش كرد و آهي هم بر نياورد . اما اين را خوب مي دانم كه هميشه قرار نيست مرگ براي همسايه باشد . اين دختراني كه امروز گوشه خيابان ها مي ايستند براي لقمه اي نان ، شايد فردا ... . همين .

20 مهر / 12 اکتبر / 30 رمضان