حروف ابجد

يگان يگان شمر ابجد حروف تا حطى
چنانكه از كلمن عشر عشر تا سعفص
پس از فرشت تا ضظغ شمر صدصد
دل را حساب جمل شد تمام مستخلص

در كتاب انوار نعمانيه مرحوم جزائرى روايتى از حضرت رسول (ص ) نقل شده كه حضرت رسول فرموده : (( تعلموا تفسير الابجد فان فيها الاعاجيب ويل لعالم جهلها: )) حروف ابجد و تفسير و توضيح آن را ياد بگيريد، زيرا كه در معانى آن چيزهاى عجيب وغريب است واى بر عالمى كه آن را نداند

توضيح تشريح حروف ابجد:
1- ا
2- ب
3- ج
4- د
5- ه‍
6- و
7- ز
8- ح
9- ط
10- ى
20- ك
30- ل
40- م
50- ن
60- س
70- ع
80- ف
90- ص
100- ق
200- ر
300- ش
400- ت
500- ث
600- خ
700- ذ
800- ض
900- ظ
1000- غ

معنى كلمات ابجد
ابجد، يعنى بدان ، هوز يعنى درياب ، حطى يعنى خوب بفهم ، كلمن يعنى نگهدار، سعفص يعنى فرومگذار، قرشت يعنى دانا باش ، ثخذ يعنى واقف باش ، ضظغ يعنى از پيش بدان .

زكات شتر به حروف ابجد
(( ههشكو بم لون بل مو حق )) 5 - 5 گوسفند، 20 - 6 بنت مخاض ، 30 - 6 بنت ليون 40 - 6 حقه كه شتر ماده است .
(( ساجذ )) 60 - 1 جذعه شتر ماده ، (( عو ببل )) 70 - 6 دو بنت لبون ، (( صابحق )) 90 - 1 دو حقه كه دو شتر ماده است .
(( فى قكا )) در 100 - 20 و يك در، (( كل ميم )) چهل يك شتر كه دو سالش تمام شده
(( اخرج )) خارج كن از مالت ، (( او فى كل )) يا در هر، (( نون حقق )) 50 يكه حقه يعنى يك شتر سه ساله .
توضيح : شتر 12 نصاب دارد اول 5 شتر است كه زكاتش يك گوسفند است دوم 10 شتر، سوم 15 شتر، چهارم 20 شتر، پنجم 25 شتر در حروف ابجد (ه ) مساوى با پنج است هر پنج شتر يك گوسفند زكات دارد تا برسد به بيست و پنج شتر كه پنج گوسفند براى بيست و پنج شتر بايد بدهد.
نصاب ششم : اگر تعداد شترها به 26 راءس برسد بايد بنت مخاض كه يك شتر ماده است زكات بدهد.
نصاب هفتم : 36 شتر است كه زكات آن يك بنت لبون يعنى يك شتر ماده است كه دو سالش تمام شده باشد.
نصاب هشتم : 46 راءس شتر است كه زكاتش يك حقه يعنى يك شتر ماده كه سه سال آن تمام شده باشد.
نصاب نهم : اگر به 61 راءس شتر برسد زكاتش يك جذعه يعنى يك شتر ماده است كه چهار سال آن تمام شده باشد.
نصاب دهم : اگر به 76 راءس برسد زكاتش دو بنت لبون يعنى دو شتر ماده كه دو سال آنها تمام شده باشد.
نصاب يازدهم : اگر به 91 راءس برسد زكاتش دو حقه يعنى دو شتر ماده كه سه سال آنها تمام شده باشد.
نصاب دوازدهم : اگر به 121 راءس و بالاتر برسد زكاتش براى هر چهل شتر يك بنت لبون يعنى يك شتر كه دو سالش تمام شده باشد بدهد يا براى هر پنجاه شتر يك حقه بدهد كه يك شتر سه ساله باشد.

زكات گوسفند به حروف ابجد
(( فى زكوة الشاة اخرج يا اخى المحترم
مشكقاب راج شاد ثم قشقش فى الغنم ))
در زكات گوسفند خارج كن اى برادر محترم
40- شاة (گوسفند) 20-100-1 دو شاة 200-1 سه
شاة 300-1 چهار شاة از 400 به بالا هر 100 يك گوسفند
توضيح : گوسفند پنج نصاب دارد اول چهل راءس است كه زكاتش يك گوسفند است . دوم : صدوبيست و يك راءس كه زكاتش دو گوسفند است .
سوم : دويست و يك راءس كه زكاتش سه گوسفند است .
چهارم : سيصدو يك راءس گوسفند كه زكاتش چهار گوسفند است .
پنجم : چهار صد راءس گوسفند به بالا كه براى هر صد گوسفند يك گوسفند بايد زكات داد

عمر پيامبر اسلام به حروف ابجد
(( عمر نبى سج
نبوتش كج
فى مكة يا
مدينة طج ))
عمر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله : س به حروف ابجد 60و ج به حروف ابجد 3است پس عمر شريف آن حضرت 63 سال است . نبوتش 23 سال (ك : 20، ج : 3) در مكه (يا) يعنى 11 سال و در مدينه (ط) يعنى 9 و (ج ) يعنى 3 سال كه جمع آنها 12 سال مى شود يعنى در مدينه 12 سال البته در هنگام رسالتش زندگى كرده است .

على به شماره حروف ابجد از هر لفظ
على يابى زهر لفظ معين
به شش كن ضرب اعدادش در اين فن
بيفزا يك بكن بر عشر مضروب
بيفكن بيست بيست بر يازده زن

و يا اينكه
عدد اسم جمله موجودات
ضرب در شش نماى اى ستاد
يك بيفزا و جمله را در ده
ضرب كن حاصل آنچه روى بداد
تاتوانى از آن بيفكن بيست
هان نگر تا از آن چه ماند بياد
آن عدد را بيازده كن ضرب
اين بنام على درست افتاد
 

نويسنده هرگز نمي ميرد،
ادا در مي آورد

نوشته حسن فرهنگي

"خزعبلات سر هم مي كردي.اينم تب امروز اديبانه كه نمي دونم يه شخصيت از داستان مياد بيرون و كلي ور مي زنه. مسخره"
اين تكه اي از رمان عجيب و غريب و به شدت جذاب و خواندني است. اگر روزي به رماني برخورديد كه از نظر شكل و شمايل به هر نوع كتابي شبيه است جز به رمان ، خب البته حق داريد حيرت كنيد، پوزخند بزنيد و با خود بگوئيد اين هم يكي ديگر از نمونه هاي ادا واطوار ادبي. كجايش به رمان شباهت دارد؟ آخرچه كسي تا حالا در رمان از عكس، نقاشي و دست نوشته استفاده كرده. آن هم به خاطر اين كه بخواهد شكل و شمايل قهرمان اثر را به خواننده نشان بدهد تا حالات روحي اش را بيان كند؟ چنين چيزي سابقه كه نداشته هيچ، ظاهرا احمقانه به نظر مي رسد.ولي بر خلاف همه اين حرفها "نويسنده نمي ميرد،ادا در مي آورد" نوشته حسن فرهنگي ، رمان به شدت جذاب و حيرت آور است. شكل و شمايل غير عادي اش شايد در ابتدا كمي عجيب به نظر برسد، ولي وقتي شروع به خواندن كتاب كنيد، دل تان نمي آيد قيدش را بزنيد. اين كتاب تجربه يكه ايست در شالوده شكني در ابيات داستاني . همه پيش فرض ها و قواعد و اسلوب ادبي كه معيار اصلي درام نويس اند، در اين كتاب به هم ريخته اما از كشش و جذابيتش كاسته نشده است.تنها اشكال كتاب در اين است كه نويسنده بدون هيچ گونه ويرايش و علامتگذاري كتاب را به چاپ سپرده كه البته ممكن است اين هم جزو فرم اثر باشد ، اما اين يكي را اصلا نمي شود بخشيد.بايد نويسنده كتاب را براي چنين اشتباهي مواخذه كرد.اما در باب جسارتي كه كرده و به دليل توجه به جزئيات فضا،مكان وشخصيت ها،بايد او را ستود. نويسنده كتاب را به " همه پدرانم، همه مادرانم،تمامي زن هايم، و تمامي فرزندانم كه از آن همه، نام چهار تن به يادم مانده است و بس" تقديم كرده است.
 

كنار دريا

حاج عبدالصمد از تجار پولدار كاشاني و تهران المكان بود و گمان مي‌كنم لفظ كاشاني حقير را از بيان شجاعت و شهامت حضرتش بي‌نياز ساخته باشد...
حاج آقا وقتي صداي بوق اتومبيل را مي‌شنيد از ترس غذايش ترش مي‌شد و يك شب كه خواب ديد از تختخواب پايين افتاده است از ترس اين خطر بزرگ يك هفته تمام مريض شد و نزديك بود يرقان بگيرد. ولي با همه بزدلي و پول‌دوستي، دل زيباپرستي داشت. عصرها با ته ريش حنايي و كت و شلواري كه به تنش گريه مي‌كرد سر چهارراه لاله‌زار به تماشاي خوبان مي‌ايستاد و پر و پا و سر و سينه خوشگلها را تا آنجا كه بي‌پرده بود با چشم مي‌بلعيد و از آن بالاتر را با قوت خيال عريان مي‌كرد و لذت مي‌برد و براي صيغه كردنشان با تسبيح استخاره مي‌كرد. البته اين عشق ديشلمه براي حاج عبدالصمد خيلي لذيذ بود چون هر وقت در منزل، سر دماغ بود و نرگس خانم (زنش) را در ‎آغوش مي‌كشيد مي‌ديد زلفهايش بوي دود مي‌دهد و از تن و بدنش بوي كوفته برنجي خراب شده و خاگينه سوخته بلند است ولي اينجا... سر لاله‌زار، اين بوي عطري كه به قول حاجي، معلوم نيست از كجاي اين پدرسوخته‌ها به مشام مي‌رسد خيلي لذيذ و هوس‌انگيز است...
يك ساعت بعدازظهر حاجي با يك پاكت پر از شليل به طرف منزل مي‌رفت. روي پاكت عكس زن زيبايي كه با بيكيني چاپ شده بود، نظرش را جلب گرد. خانم شناگر و نيمه عريان به قدري خوش اندام و زيبا بود كه آب در دهان بيننده مي‌انداخت. مخصوصا كه حاج‌اقا با قوت خيال بوي خوشي را كه از پاكت شليل برميخاست به حساب عكس زن نيمه عريان گذاشت و يك دل نه صد دل عاشق رفتن كنار دريا و تماشاي روي و موي دلبران كنار آبي! شد.
اين فكر طوري در مغزش قوت گرفت كه همان روز با اينكه سه چهار معامله قماش و بلور و لباس آمريكايي داشت، همه را ول كرده و با اتوبوس‌هاي شيك و راحت بنگاه تي‌بي‌تي يكراست در مهمانخانه كنار دريا پياده شد، شب از ذوق تماشاي دختران حوا تا صبح خوابش نبرد... و فردا صبح هنگامي كه با لباس شنا به كنار دريا آمد چنان مضحك و خنده‌آور بود كه لعبتان كنار دريايي از ديدن اين خمره متحرك و پرمو و نكره و بي‌ريخت دستها را به شكم گذاشته و از خنده روده‌بر شدند.
حاجي با اينكه مي‌ديد مسخره‌اش مي‌كنند، چون خود را مورد توجه اجناس لطيف مي‌ديد از خوشحالي دلش غنج مي‌زد....
حاجي در ميان اين زيبارويان نيمه عريان، يكي را از همه بيشتر پسنديده بود. موهاي پرپشت طلايي، دندان‌هاي صدفي و اندام چاق و بازاري‌پسندش دل و دين حاجي را به يغما برده بود ولي با اين همه پسران جوان و زيبا و رشيد و گردن كلفتي كه كنار دريا به جهت شكار! در آب مي‌جستند، حاجي سگ كي بود كه مورد توجه قرار گيرد!
حاجي ايمان داشت كه اگر يكبار، فقط يكبار نفسش به نفس فرنگيس، آن لعبت موبور بخورد ديگر هيچوقت پير نخواهد شد. كم كم حس مي‌كرد دلش از بازار و قيافه‌هاي زننده و خنك و مزورانه بازاريها زده شده و خيلي ميل دارد كنار پنجره مهمانخانه دراز بكشد و تبارك الله بگويد!
يك صبح خيلي زود حاجي با لباس شنا كنار دريا گردش مي‌كرد. هوا هنوز تاريك و روشن بود. نسيم خنك و لطيف و دست نخورده‌اي مي‌وزيد و آدم را مجبور مي‌كرد كه همه كارش را بگذارد و عاشق شود.
صداي پايي روي شن‌ها به گوش رسيد. حاجي برگشت و فرنگيس موبور و خوش اندام را با لباس شنا مقابل خود يافت. چنان لرزيد كه همانجا روي شن‌ها نشست و با قيافه احمقانه و دهان نيمه باز به تماشاي يار نيمه عريان پرداخت.
فرنگيس خرامان خرامان همچون كبك بي‌پر از مقابل عاشق بازاري گذشت و داخل آب شد، آب دريا پاهاي بلورينش را مي‌ليسيد و آهسته‌آهسته بالا مي‌آمد و دست درازي مي‌كرد. حاجي دورادور به دريا حسد مي‌برد كه چنين لعب پرواري را در آغوش دارد. لحظه‌اي بعد موج خفيفي زد و فرنگيس را چند متر آن طرف‌تر پرتاب كرد. خطر بي صدا نزديك مي‌شد ولي فرنگيس متوجه نبود. ناگهان موجب بزرگي او را به وسط دريا پرتاب كرد و فرياد استغاثه بلند شد. كمك كنيد... كمك كنيد... حاجي با شنيدن صداي جيغ محبوبه مثل اسپند از جا پريد. هنگام فداكاري و جانبازي بود. معشوقه گرفتار امواج ديوانه‌وار آب شده و با دستان مرمرينش از دور حاجي را به كمك مي‌طلبيد جاي درنگ نبود. حاجي همچون عاشق از جان گذشته‌اي خود را در آب افكند و به سوي محبوبه مغروقه شتافت!
ضمنا از اين حسن تصادف فوق‌العاده خرسند بود. همانطور شناكنان با خودش فكر مي‌كرد: ديگر فرنگيس براي هميشه در آغوش اوست و به بهانه نجات از امواج او را سخت در آغوش خواهد گرفت و نخستين بوسه آبدار را همانجا وسط آب شور دريا از لبان شيرين فرنگيس خواهد ربود و اگر اوضاع مساعد باشد في‌المجلس خودش انكحت و زوجت را هم در گوش ضعيفه خواهد خواند...!
اين افكار شيرين نيروي تازه‌اي در او ايجاد كرده با قوت زيادتري به شنا پرداخت و به ده متري معشوقه رسيده بود و فرياد زد: عشق من... خود را نگهدار... رسيدم... عشق من....!
ولي عشق من زير آب غوطه مي‌خورد و دستهايش را تكان مي‌داد. ديگر فاصله عاشق و معشوق بيش از يك متر نبود و حاجي با يك خيز دست انداخت و زلف معشوقه را گرفت ولي... ولي... با منتهاي وحشت ديد: موهاي طيايي و پر پشت محبوبه در چنگش باقي ماند و فرنگيس با سر طاس و براقش در آب به غوطه زدن پرداخت! خون در رگهاي حاجي منجمد شد. معشوقه گيسوانش مصنوعي بود...!
پس... ولي جاي درنگ نبود. بايستي اول او را نجات داد و بعد سر فرصت يكي بر مغز خود زد و دوتا بر مغز معشوقه كچل! اين بار حاجي با بي ميلي دست انداخت و چانه معشوقه را گرفت ولي فريادي از وحشت بركشيد: يك دست دندان مصنوعي از دهان خانم بيرون افتاد و راه زير آب را پيش گرفت! ديگر اين قابل تحمل نبود. معشوقه كچل و بي دندان، حاجي گول خورده بود. همه اميد و آرزويش همانجا در ميان آب نقش بر آب شد. با منتهاي عصبانيت و نوميدي خواست برگردد ولي اين بار فرنگيس از هول جان با دو دست محكم گردن نجات دهنده خود را گرفته و به هيچ قيمتي ول كن معامله نبود. حاج عبدالصمد بدبخت كه با هزار دل و اميد خود را به خطر انداخته و به ميان آب آمده بود با نوميدي نگاهي به صورت معشوقه انداخت و دود از نهادش برآمد.
آب دريا، پودر و روغن و ماتيك را از صورت فرنگيس زدوده و چين و چروك‌ها و پستي و بلندي‌هاي چهره يار بي‌دندان با تمام قوا ظاهر شده بود. در چنگام محبوبه كچل نوميدي عجيبي بر روح حاجي بدبخت قالب شده بود. مي‌خواست قالب تهي كند، هر چه تقلا كرد كه ضعيفه را از خود دور كند موفق نشد. ترس از مرگ و وحشت قيافه از قيافه زننده معشوقه و تقلاي زياد دست به هم داده بود و به كلي او را از تاب و توان انداخته بود. آخرين تلاش را براي نجات از چنگال خيك به كار برد ولي بجايي نرسيد و در حالي كه با عشق خود دست به گردن بود سه چهار بار زير آب غوطه رفت و غوطه خورد سپس عاشق و معشوق براي شروع ماه عسل (براي هميشه) در اعماق آب‌هاي شور بحر خزر جاي گرفتند!
 

فساد اداري در فارس
به مرز انفجار مي‌رسد

نوشته:
عبدالله شهبازي

از دي ماه 1382 بتدريج در شيراز مستقر شدم. در اين سه ساله شاهد حوادث بسياري در شهر شيراز و استان فارس بودم که در برخي موارد برايم حيرت‌انگيز و باورنکردني بود. در گذشته فساد ريشه‌دار ديوان‌سالاري ايران را مي‌شناختم ولي اکنون چيزي مي‌بينم بس فراتر از فساد معمول؛ فسادي نهادينه و مزمن که با سرعتي حيرت‌انگيز جامعه را به مرزهاي انفجار نزديک مي‌کند. از شوربختي فارسيان، انتصاب استانداران و شهرداران نالايق و ناکارآمد در بخش مهمي از سال‌هاي پس از انقلاب در فارس، بجز يکي دو مورد استثنايي، استان فارس و شهر شيراز را، که خاستگاه تمدن ايراني و زماني فخر ايران زمين بود، به سطحي بسيار نازل ساقط کرده است. بهره‌برداري از اهرم‌هاي قانوني و نفوذ منصب و مقام دولتي براي انباشت ثروت شخصي ابعادي عجيب و غيرقابل کنترل و نظارت يافته و اين پديده حتي به نهادهايي تسري يافته که در اوايل انقلاب وجود فساد در آن‌ها متصور نبود.
تا دوران قاجاريه مردم از ظلم حکام به علما (روحانيون) پناه مي‌بردند و در بيت ايشان «بست» مي‌نشستند. به دليل اعتبار «علما» در ميان «ملت»، اين «بست نشيني» معمولاً به اعاده حق متظلم ذيحق و گاه به تغيير حکام محلي، هر قدر مقتدر و ذينفوذ، مي‌انجاميد. در شورش مردم اصفهان عليه عملکرد کمپاني هلندي هاتز (3- 8 شعبان 1313 ق.) آقا نجفي و ساير علماي اصفهان در کنار مردم بودند و اين حمايت سبب شد که ناصرالدين‌شاه شخصاً در تلگرافخانه تهران حضور يابد و با ارسال تلگراف‌هاي متعدد، از موضع خواهش و تمنا، علما و مردم را ساکت کند.* اين همان کارکردي است که «علما» را به نمايندگان و سخنگويان «ملت» بدل ‌کرد و سرانجام به انقلاب اسلامي ايران انجاميد. در نوشتار دوران انقلاب مشروطه تعبير «علماي ملت» در مقابل «اولياي دولت» کاربرد فراوان داشت.
اکنون اين پناهگاه و ملجاء سنتي، به دليل حمايت روحانيون محلي از عملکرد دولتمردان و مقامات حکومتي محلي و پيوندهاي عميق و آميختگي اين دو، از ميان رفته است. به‌عبارت ديگر، روحانيت کارکرد «حمايت‌گري» از «ملت» را از دست داده؛ اين کارکرد به‌کلي از ساختار مدني جامعه ايراني حذف شده و نهاد ديگري نيز متولي آن نشده است. اکنون ديگر، در مقابل ديوان‌سالاري و ديوان‌سالاران، «ملجاء تظلم» و «فريادرسي» موجود نيست. حاکميت مطلقه ديوان‌سالاري است و بس. "ديوان عدالت اداري"، به عنوان نهادي نه چندان کارآمد، جزيي از همين ديوان‌سالاري حکومتي است.

مثالي مي‌زنم از رفتارهاي لجام گسيخته دولتمردان محلي:
سرمايه‌داري از ايرانيان مقيم شيخ‌نشين‌هاي خليج فارس مي‌خواهد براي ايجاد يک مجتمع بزرگ تجاري سرمايه‌اي کلان را در شيراز به کار اندازد. فلان شهردار دو ميليارد تومان، ظاهراً براي کمک به شهرداري، از او پول مي‌گيرد و مجوزهاي وي را سريعاً و بدون طي تشريفات و مراحل قانوني صادر مي‌کند؛ سپس، زماني که مسئله فاش مي‌شود، در نزد استاندار وقت عجز و لابه مي‌کند که به دليل نياز مالي و تهي بودن صندوق شهرداري چنين کردم. ساير مسئولين استان نيز به شهردار «زرنگ» تأسي مي‌کنند و پس از دريافت «کمک‌»هاي يک و دو ميليارد توماني از سرمايه‌دار بيچاره سرانجام او را به نزد مرجع تقليدي مي‌برند تا از تسنن تبري جويد و «شيعه» شود؛ درست مانند ماجراي ختنه کردن داماد آمريکايي در فيلم «ازدواج ايراني» حسن فتحي. (اين صحنه گويا سانسور شده است.)

مثالي ديگر:
در فارس استفاده از اهرم «قانون ملي شدن جنگل‌ها و مراتع»** به دستمايه عجيبي براي غارت اراضي مردم بدل شده است. اين تداوم همان روشي است که وزرايي چون ناصر گلسرخي از دوران حکومت محمدرضا شاه به کار مي‌گرفتند.[1] اراضي مزروعي، و در مواردي، که خود شاهد بوده‌ام، حتي باغات و ابنيه و قلعه‌ها و قنوات قديمي و کهن، به‌عنوان «مرتع» و «جنگل» ملّي، يعني دولتي، مي‌شود و پس از مدتي، بدون طي مراحل و تشريفات قانوني (از جمله بدون اجراي ماده 13 يعني تفکيک اراضي دولتي از اراضي خصوصي) و بدون صدور سند ثبتي آن به‌نام دولت، به افراد و شرکت‌هاي ذينفوذ يا متصرفين زورمند محلي واگذار مي‌گردد. يعني، قانون «ملي شدن جنگل‌ها و مراتع» عملاً به حربه‌اي براي سلب مالکيت از مالکين صاحب سند و جابجايي در مالکيت مردم و کسب ثروت‌هاي بادآورده و عظيم بدل شده است. کم نيستند مديران و کارمنداني که از طريق سلب مالکيت از مالکين ذيحق و صاحب سند و انتقال اراضي دولتي شده به افراد ذينفوذ به ثروت‌هاي کلان رسيده‌اند. کم نيستند مالکين صاحب سندي که بخش عمده مايملک خود را از دست داده و در فقر غوطه مي‌خورند و کم نيستند زورمنداني که، به دليل نفوذ محلي يا بند و بست با مقامات دون پايه، ده‌ها هکتار زمين را تصاحب کرده و سپس اسناد مالکيت آن را از ادارات ذيربط دولتي دريافت نموده‌اند.
به دليل قوانين ظالمانه و مخرب بازمانده از دوران پهلوي، که پس از انقلاب مورد بازنگري قرار نگرفته و هنوز نافذ است، دستگاه دولتي بسط يدي قاهرانه در مالکيت بر اراضي و املاک يافته است. تا دوران قاجاريه خالصه‌جات وجود داشت ولي اين املاک طبق ضابطه و نظم از مردم خريداري مي‌شد و چنين نبود که حکومت خود را «مالک» اراضي سراسر ايران بداند مگر خلاف آن ثابت شود، دستگاه قضايي حامي اين مالکيت تام و مطلقه باشد و ملجاء و فريادرس ديگري نيز نباشد. اين همان «لوياتان» توماس هابز است؛ هيولايي همه چيزخوار به‌نام «دولت».
در اين سه ساله مسايل عجيبي را در فارس ديده و شناخته‌ام که اگر فرصتي بود و حالي، بتدريج به‌طور مستند عرضه خواهم کرد. فارس گوشه اي نه چندان کوچک از ايران است.


-------------------------------------------

* بنگريد به: جلال اندرماني‌زاده، «شورش در اصفهان؛ اسنادي از شورش بر کمپاني هاتز (1313ق.)»، فصلنامه تاريخ معاصر ايران، سال اوّل، شماره اوّل (بهار 1376)، صص 135-160.

** اين قانون دوّمين اصل مهم، پس از اصل «تقسيم اراضي کشاورزي»، در رفراندوم آمريکايي- انگليسي حکومت محمدرضا پهلوي بود که به نام «انقلاب سفيد شاه و ملّت» تحقق يافت. به‌رغم تأثيرات عميق مخرب اين دو اصل بر مناسبات مالکيت ارضي و کشاورزي ايران متأسفانه تاکنون هيچ نوع بازنگري جدّي در اين زمينه صورت نگرفته و اصول فوق، و ديوان‌سالاري عريض و طويل مجري اين اصول، هنوز جاري و ساري است. «قانون ملّي شدن جنگل‌ها و مراتع» عملاً بخش عظيمي از اراضي ايران را، که در گذشته در بسياري موارد متعلق به مردم (اعم از خرده‌مالکين و عشاير دامدار) بود، به ملکيت دولت درآورد. درباره اين دو اصل پيش‌تر نيز سخن گفته ‎ام.[1، 2]

هفت راز فيزيك جديد
 

عليرغم پيشرفت‌هاي بسيار چشمگيري كه در فهم جهان فيزيكي نصيب علم جديد شده است ، شمار رازهاي ناشناخته‌اي كه دانشمندان براي كشف آنها در تلاشند از حد و اندازه افزون است . در اين مقاله به بررسي هفت راز بزرگ از ميان مجموعه پرشمار اسرار كشف ناشده مي‌پردازيم .

راز اول :
چه عاملي كيهان را به تكاپو وا مي‌دارد؟
علم جديد تا براي اين پرسش ، پاسخ خرسند كننده‌اي بدست نياورد نمي‌تواند به كشف راز بسياري ديگر از پديده‌هاي جالب توجه اهتمام ورزد. براي درك اموري نظير منشأ كيهان ، سرنوشت نهايي سياهچاله‌ها ، امكان سفر در زمان ، مي‌بايد نخست براي اين پرسش كه كيهان چگونه عمل مي‌كند ، پاسخ درخوري يافت شود. فيزيك قرن بيستم بر مبناي دو نظريه بنيادين يعني نظريه نسبيت انيشتين و نظريه مكانيك كوانتومي بنياد شد. در قرن بيست و يكم دانشمندان با بهره‌گيري از اين دو نظريه توفيق يافته‌اندكه شناخت خوبي از بسياري از ذرات بنيادي به دست آورند اما اين دو نظريه ظاهراً در بن و اساس با يكديگر ناسازگارند و تصويرهاي متعارضي از واقعيت نهايي ارائه مي‌دهند. حال آنكه علي الفرض واقعيت مي‌بايد واحد باشد . تلاش براي وحدت بخشيدن به اين دو نظريه ظاهراً متعارض، بسياري از برجسته‌ترين دانشمندان را به خود مشغول داشته است. مشكل اساسي در اين است كه نيروي جاذبه كه نظريه نسبيت درباره آن سخن مي‌گويد ، كل ساختار زمان ‌ـ‌‌‌‌‌‌‌ مكان و بنابراين تمامي كيهان را در بر گرفته ، در حالي كه نظريه مكانيك كوانتومي درباره سه نيروي بنيادي ديگري سخن مي‌گويد كه درون اين ساختار جاي دارد. به اين ترتيب كاربرد نظريه كوانتومي درمورد نيروي جاذبه نظير استفاده از جزء براي فهم كل‌، با مشكلاتي جدي همراه است.

راز دوم :
كيهان از چه چيز ساخته شده است؟
رصدهايي كه به وسيله اخترشناسان صورت مي‌گيرد اين نكته را مشخص ساخته كه به ازاي هر يك گرم از ماده‌اي كه سيارات و ستارگان و كهكشان‌ها را بوجود آورده، چند گرم از ماده‌اي وجود دارد كه ماهيت آن ناشناخته است وجود اين ماده بر اساس نوع رفتاري كه اجرام كيهاني از خود آشكار مي‌سازند حدس زده مي‌شود .
براساس قوانين فيزيك اگر آتشگرداني را با سرعت به چرخش درآوريم با سرعت در هوا به پرواز درخواهد‌آمد. در مورد ستارگاني كه در حاشيه كهكشانها به دور مركز در گردشند نيز دقيقاً همين وضع برقرار است . نخ يا رشته‌‌‌‌اي كه اين ستارگان را پايبند نگه مي‌دارد همان نيروي جاذبه است.
اما محاسبات نشان مي‌دهد كه نيروي جاذبه حاصل از ماده فيزيكي قابل رؤيت موجود در كهكشانها براي نگهداري ستارگاني كه با جرم عظيم و سرعت زياد در حاشيه آنها در حال گردشند كافي نيست.
براي نگهداري اين ستارگان به صورت ديوان پاي‌ در زنجير، به طناب يا رشته مستحكم‌تري نياز است و از همين‌جا دانشمندان نتيجه گرفته‌اند كه در درون هر كهكشان مي‌بايد ذخاير عظيمي از نوعي ماده ناديدني وجود داشته باشد كه نيروي جاذبه لازم براي جلوگيري از گريز ستارگان را فراهم مي‌آورد. استدلال مشابهي دلالت مي‌كند بر اينكه از اين نوع ماده ناديدني مي‌بايد در فضاي ما بين كهكشانها نيز موجود باشد و حركات كهكشانها را نسبت به يكديگر تنظيم كند.

راز سوم :
آيا فرضيه نيروي ضد جاذبه كه انيشتين پيشنهاد كرد نادرست بود‌ ؟
انيشتين زماني براي برقراري نوعي تعديل در فرضيه‌اي كه درباره وضع و حال كيهان پيشنهاد كرده بود، به وجود نوعي نيروي ضد جاذبه قائل شد اما اندكي بعد اين فرضيه را پس گرفت و از آن با عنوان «بزرگترين خبط علمي خود» ياد كرد.
اما تحقيقات جديد نشان مي‌دهد كه احياناً وجود چنين نيرويي چندان دور از واقعيت نيست.
عبارتي كه انيشتين در معادلات مربوط به فرضيه نسبيت عام خود وارد ساخت، از خاصيت نيروي دافعه برخوردار است و موجب مي‌شود كيهان دچار انبساط شود . انيشتين كه معتقد بود كيهان درحال ثبات قرار دارد ناگزير شد اين عبارت را اضافه كند تا اثر نيروهاي انقباضي در معادلات خود ( ناشي از وجود جرم‌هاي عظيم در كيهان ) را خنثي سازد.

راز چهارم :
چرا ما در عالمي سه بعدي زيست مي‌كنيم؟
فيزيكدانان براين باورند كه ظهور عالمي كه ما در آن جاي داريم به دنبال وقوع مه بانگ (انفجار) اوليه امري كاملا تصادفي بوده واحياناً كيهان هايي ديگري نيز وجود دارند كه شماره ابعاد آنها متفاوت است.
صد سال قبل نويسنده اي به نام ادوين ابوت كتابي منتشر كردبا عنوان « سرزمين مسطح » كه در آن عالمي دو بعدي مورد بحث قرار گرفته بود.
قوانين علمي يك جهان دو بعدي احياناً با قوانين جهان سه بعدي ما تفاوت بسيار دارند به عنوان مثال امواج در يك جهان دوبعدي به سهولت جهان سه بعدي سير نمي كنند و بنابراين انواع واقسام دشواريها در خصوص برقراري ارتباط وانتقال پيامها پديد مي آيد واز آنجا كه ظهور حيات خودآگاه متكي به انتقال نخواهد شد . از سوي ديگر زندگي در عوالمي كه بيش از سه بعد دارند نيز با دشواريهاي خاص خود روبروست .

راز پنجم :
آيا سفر در زمان امكان‌پذير است؟
براساس نظريه نسبيت انيشتين امكان سفر در زمان خواه به آينده وخواه به گذشته وجود در عين حال به بروز بسياري از پاردوكس ها منجر مي شود از اين رو برخي از فيزيكدانان مدعي اند كه برخي از موانع عملي مانع از انجام چنين سفري مي شود (براي تفصيل مطلب به مجموعه مقالات ساينتيفيك امريكن در مورد مفهوم زمان رجوع شود.)

راز ششم :
آيا ما در يك صافي كيهاني زندگي مي‌كنيم ؟
هر چند مفهوم سياهچاله ها امروزه براي همگان آشناست اما اين اجرام عظيم كيهاني هنوز حيله وشگفتيهاي زيادي در آستين دارند ، سياهچاله ها ستاره هاي بزرگي هستند كه انرژي هسته اي خود را به پايان رسانده اند وهمه را در اثر تشعشع از دست داده‌اند در اين حال هسته عظيم وچگال ستاره تحت تأثير نيروي جاذبه غول آساي آن در كسري از ثانيه به درون خود ريزش مي كند اگر شكل هندسي هسته دقيقاً كروي باشد ، به واسطه اثر تقارن همه ماده موجود در مركز كره مجتمع مي شود و به اين ترتيب شدت ميدان جاذبه تا حد بسيار بسيار زيادي افزايش مي يابد.
از آنجا كه جاذبه تأثير خود را به صورت تغيير شكل زمان – مكان آشكار مي سازد (نظير يك گوي سنگين كه بر روي بالش قرار داده شود شكل آن را تغيير مي‌دهد) وجود يك ميدان جاذبه عظيم ومتمركز در يك نقطه هندسه زمان – مكان اطراف اين نقطه را دستخوش تغييرات اساسي مي سازد وحفره اي به وجود مي آورد كه همه چيز را به سمت خود مي‌كشد.

راز هفتم :
پديدار آگاهي از كجا وچگونه پديد آمده است ؟
پرسش بي پاسخ ديگري كه ذهن فيزيكدانان را به خود مشغول داشته اين است كه چرا برخي از جريانهاي الكتريكي نظير آنها كه در مغز وسلسله اعصاب جريان دارد با خود احساس وآگاهي به همراه مي آورد در حالي كه برخي ديگر از جريانهاي الكتريكي نظير آنها كه در شبكه هاي سراسري برق سير مي كنند ظاهراً چنين آثاري با خود به همراه نمي آورند.
مساله را به صورت معكوس نيز مي توان مطرح كرد چگونه است كه آگاهي واحساسات كه احياناً مادي نيستند مي توانند الكترونها ويونها را در مدارهاي مغز به حركت در آورند و موجب بروز پديدارهاي فيزيكي شوند سوال ديگري كه مي توان مطرح كرد اين است كه آيا اساساً اين قبيل پرسشها معنا دار هستند؟ واگر چنين است آيا پاسخگويي به آنها وظيفه فيزيكدانان است؟
برخي از فيزيكدانان معتقدند كه اگر فيزيك يك رشته فراگير است واگر علم نهايتاً قابل تحويل به امور فيزيكي است در آن صورت فيزيكدانان بايد به اينگونه پرسشها نيز بپردازند گاهي اوقات گفته مي شود كه حيات در لابلاي قوانين فيزيكي مندرج است.
البته هر چند اين نكته درست است كه اگر قوانين فيزيكي اندكي متفاوت مي بودند حيات شكل نمي‌گرفت و اما اگر اصلي تحت عنوان « اصل حيات» وجود داشته باشد نمي توان رد آن را در قوانين فيزيكي به دست آورد . براي دستيابي به اين اصل بايد به سراغ نظريه هاي رياضي نظير نظريه مربوط به سيستمهاي بسيار پيچيده يا نظريه هاي اطلاعات رفت هر چه باشد هر سلول زنده به يك معنا عبارت است از سيستمهاي بسيار پيچيده اي كه فعاليت اصليش پردازش اطلاعات و باز توليد است.

اطلاعيه

با عرض سلام خدمت تمامی عزیزان...
بدون مقدمه می رم سر اصل مطلب! قرار شده که از این به بعد اخبار فوتبال ایران و جهان و همچنین اطلاعیه های لیگ مبین در سایت گروه اینترنتی مبین هم درج بشه. ولی بنده به علت یه سری گرفتاری های شخصی نمی تونم هم اطلاعات رو وارد سایت کنم و هم به لیگ مبین رسیدگی کنم. به همین علت هم دنبال یه همکار می گردم که بتونه توی ادارۀ لیگ مبین به من کمک کنه. اگر کسی مایل به همکاری با من و گروه مبین هست، می تونه به آدرس شخصی من ( milad_graydays@yahoo.com ) ایمیل بزنه.
ضمناً بگم که این کار وقت زیادی نمی گیره. حداکثر دو ساعت در هفته. هر کسی که می بینه از عهدۀ این کار بر میاد، می تونه ما رو در ادارۀ هرچه بهتر لیگ مبین یاری بده.
متشکرم. حق نگهدار...
 

*****

برنامۀ هفتۀ هشتم لیگ

استقلال اهواز -- پیروزی تهران
سپاهان اصفهان -- ابومسلم خراسان
اینتر میلان -- کالیاری
امپولی -- آ اس رم
سیه نا -- میلان

توضیح : تمامی بازی ها یکشنبه 29 بهمن ماه ( 18 فوریه 2007 ) برگزار می شوند.
مهلت ارسال پیش بینی ها تا ساعت 12 ظهر یکشنبه 29 بهمن ماه خواهد بود.
 

*****

آدرس رسمی لیگ :
football@mobin-group.com
آدرس خصوصی مسئول لیگ :
milad_graydays@yahoo.com

*****

براي مشاهده نتايج لیگ مبین تا پایان
هفته هفتم اینجا را کلیک کنید

لطفا اطلاعات را به آدرس faranegah@gmail.com ایمیل نمایید.
با تشکر