زن مى خواهم بآنقدرى آنقدر كه پول خواهم

پند من بيا بشنو
كفش قد پا بستان
دختر از گدا بستان
مال از خدا بستان

از طرف او

آلبا دسس پدس
ترجمه بهمن فرزانه

رمان " از طرف او" دومين رماني است كه از آلبا دسس پدس در اينجا معرفي مي شود قبلا رمان د فترچه ممنوعه از اين نويسنده معرفي شده بود." از طرف او" بيان تجربه هاي آلساندراي ، قهرمان داستان در مواجههبا مردان و عشق است كه همسرش را كشته و در زندان گذشته خود را مرور مي كند. اولين در گيري خونين او با جنس مذكر در مدرسه اتفاق مي افتد.وقتي كه مي فهمد يكي از پسران همشاگرديش با جعل نامه هايي به نام معشوق –دختري عاشق را به سخره گرفته است.آلساندرا در حضور مسئولان مدرسه ، كلامي در دفاع از خود يا توجيه عمل خويش بر زبان نمي آورد.مادرش در پي عشقي پر جاذبه اما نافرجام –كه آن را با دخترخود در ميان گذاشته – خودكشي مي كند و او را با تصويري از عشق، نفرت از پدر و بد گماني نسبت به مردان ، تنها مي گذارد
پس از مرگ مادر،آلساندرا به خانه مادربزرگ پدريش كوچ مي كند وپس ازجرو بحثي با پسر عمه اش بر سر فسق و فجور مادر ، خروس زيباي مادر بزرگ را خفه مي كند . با همه پرس و جوها، نه خودش مي تواند دليل كارش را توضيح دهد و نه كسي به راز اين عمل پي مي برد. با نابينا شدن پدر ، به خانه پدري برميگردد ، در دانشگاه پذيرفته و عاشق فرانچسكو مي شود.فرانچسكو، استاد دانشگاه و از مبارزان ضد فاشيسم است(اوايل دهه چهل ميلادي است و جنگ ، تمام اروپا را درگير كرده است) .آنها ازدواج مي كنند اما چيزي نگذشته كه فرانچسكو، اجبارا مخفي و پس از متي دستگير مي شود.آلساندرا به شيوه خودش از عشقش پاسداري مي كند و با آزادي فرانچسكومنتظر توجه كامل اوست.دوران پرتلاطمي است و فرانچسكو نه مي خواهدونه-حتا اگر بخواهد –مي تواند تماما به آلساندرا بپردازد.آلساندرا تصوير آرماني خود از عشق را از دست رفته مي بيند و چند بار مي كوشد كه فرانچسو را متوجه تنش هاي رواني و ذهني خود كند. فرانچسكو نمي تواند بحران رواني آلساندرا را درك كند و با كم عقل خواندن مادر او-ناخواسته-به نفرت آلساندرا دامن مي زند.بين اين برخورد و قتل فرانچسكو فاصله اي نيست.
رمان از طرف او در واقع نمودي ازيك ذهنيت دو جنسي در يك كالبد زنانه است. آلساندرا داراي ذهني محدود اما پر تلاطم است. او پس از مرگ برادري متولد مي شود كه سخت مورد توجه پدر و مادرش بوده است وآنها مي خواهند كه او جاي برادر مرده اش را پر كند."آلساندرو براي من چيزي بود كه براي دختران همسن و سالم شيطان يه حساب مي آمد.او است كه دارد فرمان مي دهد. خيال مي كردم مي تواند مرا هم مثل آن ميز سه پايه تكان بدهد"(از متن كتاب)
عنوان رمان ، از طرف او ، اشاره اي به رابطه ميان آلساندرا و برادر مرده اش است:روح آلساندروي سه ساله غرق شده در رودخانه ، اولين حلقه از زنجيره مرداني است كه به زندگي آلساندرا شكل مي دهد.با توصيف آلساندرو و رابطه اش با آلساندرا، نويسنده مي كوشد بر پيش زمينه هاي دو جنسي بودن قهرمان رمان تاكيد كند.اين دو جنسي بودن است كه عشق ورزي هاي مردانه را براي آلساندرا عذاب آور مي كند.آلساندرا نفرت خود از جوليانو، پسر عمه اش را با خفه كردن خروس خانه مادربزرگش نشان ميدهد. جوليانو كاري مي كند كه از نظر آلساندرا گناه كبيره است.توهين و تحقير الئونورا ،مادرش! در تمام رمان هر كس مي خواهد به آلساندرا نزديك شود فقط كافيست به مارش توجه نشان دهد و بر عكس، هر كه در حقانيت او شك يا تحقيش كند،نفرت الساندرا را خريده است.چون الئونورا ، با خودكشي اش، به مهم ترين معيار آلساندرا در زندگي تبديل مي شود و از آن به بعد عشق همراه هميشگي و برترين چيز براي آلساندرا است.دختر نوجواني كه عاشق مادرش است و به همين دليل به پدرش حسادت مي كند و از او متنفر مي شود.اين عشق، تنها اصل راهنما و معناي زندگي آلساندرا است.مادر و دختر هر دو يك راه را مي روند و اگر چه الئونورا خود را مي كشد و آلساندرا به شيوه اي مردانه ،همسرش را ، هر دو از در پيش گرفتن زندگي يي با مفاهيمي بر آمده از ذهن و مستقل از مردان ناتوانند. "از طرف اوترسيم مي كند كه الئونورا با حمله به خود به جاي در گير شدن با دنياي اطراف ، نقش زنانه خود را مي پذيرد و آلساندرا ، در طغيان هاي روح مذكر خود، به اطرافيانش حمله ميكند..
از طرف او با ترسيم موقعيت ذهني – رواني قهرمان دو جنسي خود ، ميكوشد پيچيدگي هاي روابط زن و مرد را آشكار كند آلساندرا مي خواهد جايگاهي به جز جايگاهي داشته باشد كه جامعه مردانه برايش در نظر گرفته است.اما رمان در نهايت – به ناتواني زنان از ساختن دنياي مختص به خويش و مستقل گواهي مي دهد و همين ، مرز بين رمان از طرف او وادبيات فمينيستي است.
 

ترك اعتياد اينترنت در سه مرحله

1- اكانت شبانه تهيه كنيد.

2- شبها بخوابيد.

3- يك نفس عميق بكشيد.

اگر روشهاي فوق را به دقت و بطور كامل انجام داده باشيد، اكنون اعتيادتان به اينترنت از بين رفته، در غير اين صورت برگرديد و با اعتماد به نفس كامل روشهاي سه‌گانه فوق را مجدداً و اين‌ بار با دقت بيشتري بكار بنديد، قطعاً نتيجه خواهيد گرفت.
خودمان از اين روش استفاده كرده و شاهد نتايج شگرفش بوده‌ايم.
 

هفت انگيزه براي فتح مريخ

انگيزه نخست: همانندي مريخ و زمين
در آغاز مطلب جالب است بدانيد كه سياره ي سرخ داراي آب يخ زده در دو كلاهك قطبي است.همچنين مدارك علمي در دست دانشمندان گواه آن است كه در روزگاران دور و شايد در دوران اخير، آب به شكل مايع بر سطح آن جاري بوده است.نشانه هاي فرسايش در شيب كوه ها و دهانه هاي آتشفشاني در مريخ كاملا يادآور پديده هاي جغرافيايي در زمين است و اين ها همه نشانه هايي است از اين كه اين سياره ي خاموش، روزي زنده و باطراوت و شايد پذيراي حيات فرا زميني بوده باشد.
در اين تصوير كه توسط مدارگرد نقشه بردار سراسري مريخ گرفته شده،رسوباتي را مشاهده مي كنيد كه كاملا مانند پديده هاي سطح زمين است.
و حال داده هايي كلي درباره ي كره ي مريخ يا بهرام.يك روز در اين سياره برابر 24.5 ساعت و اندازه ي آن يك سوم زمين است.البته نگران كوچك بودن آن نباشيد چون سطح مريخ برابر سطح 7 قاره ي خشك بر روي زمين مي باشد! جاذبه ي آن نيز حدودا 3 مرتبه كمتر از سياره ي خودمان است.البته اين كشش براي راه رفتن بر روي سطح مريخ بس است.توجه داشته باشيد كه اين جاذبه ي كم، برتري بزرگي براي موشك هاي فضايي است بدين گونه كه با كم بودن سرعت گريز، پرواز موشك از سطح مريخ با صرف انرژي كمتر و در پي آن با هزينه ي كمتري انجام خواهد شد.يقينا مانند اين پديده را در ماه نيز مشاهده كرده ايد، وقتي كه آپولو ماه را به مقصد زمين ترك كرد، انرژي كمتري به كار برد تا پرتاب از سكوي پرواز در زمين.
جاذبه ي كمتر در مريخ مزاياي ديگري هم دارد. براي نمونه، ترابري مصالح براي شهر سازي در مريخ آسان تر خواهد بود.فوايد زندگي در اين شرايط هنوز ناشناخته است ولي پيش بيني مي شود كه اين مساله براي بهبود ورم مفاصل و درد كمر سودمند واقع شود.شايد در آينده به جاي چشمه هاي آب گرم سرعين، به بكارگيري پيرامون مريخ براي درد مفاصل متوسل شويم! همچنين پيش بيني مي شود كه نوزادان زاده شده در مريخ بلندقد تر از ما خواهند بود. پس بهتر است هيچ گاه با پسر عموي مريخي خود بسكتبال بازي نكنيد!
همانندي ديگر مريخ با زمين در حركت دوراني اين دو سياره است. مقدار انرژي گرمايي كه به مريخ مي رسد تا اندازه اي با زمين يكسان است و اگر اين سياره داراي جوي فشرده تر مي بود؛ بي گمان آب و هوايي همانند زمين داشت. دماي بهرام هم اكنون بين 140- تا 20 درجه ي سانتيگراد مي باشد.با وجود اين سرما، هنوز هم مريخ بهترين مكان براي آدمي به شمار مي آيد، البته پس از زمين!

انگيزه دوم: راز هاي پنهان در سياره ي سرخ
با همانندي هايي كه اشاره شد بعيد به نظر نمي رسد كه حيات باكتريايي يا چيزي همانند آن در بهرام موجود باشد.برخي بر اين باورند كه وايكينگ آثاري از حيات را در سال 1976 به زمين مخابره كرده است.برخي نيز مدعي اند كه ما شواهدي از حيات را در شهاب سنگ هايي كه از مريخ آمده اند يافته ايم.مريخ پيماها نيز به نوبه ي خود در اين راستا پژوهش كرده اند ولي بي گمان تنها راه براي اطمينان كامل، فرود آدمي بر سطح مريخ خواهد بود.تمام دانشمندان در اين موضوع هم فكر هستند كه توانايي آدمي در مشاهده ي كلي سطح مريخ و گزينش محل آزمايش و موشكافي داده ها با ربات ها قابل سنجش نيست.با كشف حيات در مريخ ما مي توانيم پاسخ بزرگترين سوالات آدمي را بيابيم. پرسش هايي از قبيل: آيا ما در جهان تنها هستيم؟ به راستي بنياد و ريشه ي حيات چيست؟ شرايط مناسب براي نجات حيات در كيهان چه مي باشد؟
مطالعه ي بهرام از ديدگاه زمين شناختي هم بسيار جالب خواهد بود. بي گمان سطح مريخ بسيار كهن تر از سياره ي ماست؛كه اين مطلب به شناخت چگونگي رشد و تغيير سيارات كمك شاياني خواهد نمود.افزون بر آنكه عوارض موجود بر سطح مريخ بسيار شگفت انگيز تر از زمين ماست زيرا كه بزرگترين دره ها و آتشفشان هاي موجود در دستگاه خورشيدي، در سياره ي سرخ جاي گرفته اند.

انگيزه سوم: كمك به همبستگي زمين
فتح جهاني مريخ خواهد توانست دروازه اي نو به سياست كشورها بگشايد.البته اين درست است كه هم اكنون زمين ما آرمان شهر شاعران نيست و شوربختانه، سياست جنگ هنوز هم جريان دارد. ولي اگر خوب بيانديشيد، آدمي هيچ گاه به اندازه ي حال مستعد چنين رخدادي نبوده است.كشور هاي جهان قابليت آن را دارا هستند كه با همكاري مشترك، دروازه هاي فضا را بر روي آدمي بگشايند.براي نمونه، ايستگاه فضايي جهاني مي تواند نمونه اي از اين توان بنهفته باشد. تصور كنيد كشمكش هاي جهاني پايان يابد و دستيابي به مريخ يك هدف جهاني گردد. نه تنها هدفي براي آمريكا،روسيه يا كشورهاي ديگر، بلكه هدفي والاتر براي تمامي نوع بشر. حتي اگر فتح نخستين به دست يك كشور انجام گيرد باز هم مريخ براي همه ي انسان هاست.به دليل شرايط خاص مريخ، محدوديت هاي ديرينه ي زمين در آنجا دستورفرما نخواهد بود. كيست كه بتواند مانع كوچ زمينيان به مريخ گردد؟ چه بسا حتي مفهوم كشور ، تنها ويژه ي سياره ي خودمان باشد و مفهوم نگهداري قلعه و سلطنت به تاريخ بيپوندد. پس چه زيباست كه همگي انسان هاي جهان، دست در دست هم دهيم به مهر، مريخ خويش را كنيم آباد!

انگيزه چهارم: ارزش اقتصادي
سياره ي مريخ از ديد اقتصادي هم بسيار گرانبهاست.اگر سطح آن را در نظر بگيريم؛ مريخ با مساحت 144 تريليون متر مربع به همان اندازه داراي فضاست كه زمين خشكي دارد.مزاياي چنين زمين گسترده اي از جوانب گوناگون كاملا روشن است.مي توانيد از پدربزرگتان بپرسيد كه در گذشته زمين متري چند بوده و آن را با قيمت روز بسنجيد!ولي جداي از شوخي، به راستي اين زمين بكر در مريخ، از ديد سكونتي، صنعتي، اقتصادي و مانند آن، بسيار پربهاست.
نمايي از آيدا 243 ،در سمت چپ و ماه كوچك آن داكتيل، در سمت راست كه توسط كاوشگر گاليله ي ناسا كشف شد.
همچنين اين سياره داراي مقدار قابل توجهي دوتريوم مي باشد.دوتريوم يك ايزوتوپ پايدار هيدروژن است كه يك ميلي ليتر از آن انرژي برابر 20 تن زغال سنگ ايجاد مي كند.در مريخ مقدار قابل توجهي هم فلزات كمياب همانند پلاتينيوم، زر و نقره موجود است.ترابري اين مواد از مريخ به زمين آسان خواهد بود.البته خرده سيارات اطراف بهرام نيز بسيار باارزش هستند. براي نمونه داكتيل، ماه خرده سياره ي آيدا، با قطر 1.4 كيلومتر ،از تمامي آهني كه آدمي تاكنون در كره ي زمين بهره گيري كرده، بيشتر آهن دارد
جالب است بدانيد كه داكتيل نخستين ماه يك خرده سياره بود كه كشف گرديد و كاوشگر گاليله آن را براي نخستين بار در سال 1993 يافت.منابع طبيعي اين خرده سيارات مي تواند در نزديكي مريخ استخراج گردد و با هزينه اي اندك از اين سياره به زمين فرستاده شود

انگيزه پنجم: مكان سياره
مي دانيم كه از ديد مسافت، بهرام نخستين سياره پس از زمين در دستگاه خورشيدي است و به طور تخميني، نزديك به زمين به شمار مي آيد.همچنين آن قدر به خورشيد نزديك هست تا از نور و گرماي آن بهره مند گردد.البته به اندازه ي كافي هم از خورشيد دور هست تا از دگرگوني هاي گرمايي خورشيد در امان بماند زيرا كه ما هنوز كاملا از چرخه ي دراز مدت گرمايي خورشيد آگاه نيستيم و در صورت بروز خطر براي زمين، مريخ مي تواند پناهگاه خوبي براي آدميان باشد.

انگيزه ششم: خانه ي دومي براي آدمي
مريخ مي تواند يك نقشه ي پشتيبان براي نگهداري نسل آدمي در مواقع خطر باشد.با مطالعه ي تاريخ حيات بر سطح كره ي زمين مشاهده مي كنيم كه هر چند ميليون سال، گونه هاي حيات بدست شهاب سنگ ها و عوامل طبيعي ديگر تهديد شده اند.يك سيارك با قطر داكتيل كه در مورد چهارم اشاره كردم توانايي آن را داراست تا ما را براي هميشه از سطح زمين بزدايد.با نگرش بر آنكه زمان وقوع چنين فاجعه اي پيش بيني كردني نيست؛ بهتر است خانه ي دوم خود، يعني سياره ي سرخ را براي روز مبادا آماده سازيم.
فرود آدمي بر سطح مريخ در آينده ي نزديك، چندان دور از ذهن نيست.ولي پرسش اينجاست كه آيا اين مهاجرنشين قادر به برآوردگي همگي نياز هاي خود خواهد بود و يا اينكه وابسته به سياره ي مادر، يعني زمين، باقي خواهد ماند؟ البته زماني فرا خواهد رسيد كه مردمان مريخ براي نيازمندي هاي نخستين براي ادامه ي زندگي ديگر متكي بر زمين نخواهند بود.ولي آيا اين بدان معناست كه حيات با همه ي شگفتي ها و گوناگوني هاي بي مانندي كه در زمين مي شناسيم در مريخ وجود خواهد داشت؟ ممكن است بتوانيم خوراك مورد نياز خود را در گلخانه هاي مصنوعي كشت كنيم ولي به راستي پرندگان، آبزيان، حيوانات وحشي،رود هاي خروشان و اقيانوس هاي مواج چه مي شوند؟! آيا ما محكوم به ترك اين شگفتي هاي زمين هستيم؟ شايد خير! اينجاست كه طرح زميني سازي مريخ مي تواند فروغ اميدي باشد براي نگهداري زيستگاه ها و شايد گسترش آن در گيتي.
زميني سازي مريخ، فرآيندي تدريجي خواهد بود .در اين تصوير تكامل اين فرآيند را در چهار مرحله مشاهده مي فرماييد.در انتهاي فرآيند زميني سازي، مريخ ديگر سياره اي سرخ نخواهد بود و مانند زمين آبي رنگ خواهد شد.
همانگونه كه از نام آن برميايد ((زميني سازي)) طرحي بلند پروازانه براي همانند ساختن پيرامون بهرام يا هر سياره ي ديگر به زمين است.اين ايده نخست بدست اخترشناس و مروج علوم نامي، كارل ساگان مطرح گرديد.طرز كار آن بدين گونه است كه آينه هايي در مدار مريخ قرار خواهند گرفت و نور خورشيد را بر سطح سياره متمركز خواهند نمود.با گرم تر شدن سياره، يخ هاي موجود در آن ذوب مي گردد و با پايه ريزي شدن جوي فشرده تر، محيطي دلخواه تر براي آدمي به ارمغان مي آورد.البته اجراي چنين كاري از ديد مهندسي بسيار پيچيده و با پيشرفت آهسته و تدريجي خواهد بود.

انگيزه هفتم: چالشي براي آدميان
بي گمان فتح و اسكان در سياره ي سرخ، دشوارترين كاري خواهد بود كه آدمي تاكنون با آن دست و پنجه نرم كرده است؛ درست همانند ساخت پل هاي سترگ يا آسمان خراش هاي بلند بالا، تسخير مريخ نيز چالشي بزرگ براي آدمي و نمود رشد و پيشرفتي شگرف براي اين گونه به شمار مي آيد.روياي زندگي در مريخ ديگر يك داستان علمي تخيلي نيست و ما مي توانيم با فناوري امروز كار را آغاز كنيم.به نظر من، حتي اگر شش انگيزه ي پيشين وجود نداشت، تنها همين يك انگيزه كافي بود براي تسخير اين سياره! ما مريخ را فتح خواهيم كرد نه تنها براي سود جستن از منابع و فوايد آن، بلكه براي دشوار بودن و رويايي بودن آن، تا نشان دهيم كه آدمي تواناست تا مرزهاي گيتي را درنوردد و فهم و بينش خود را در سراپرده ي هستي گسترده سازد.به اميد آن روز...

خانواده احمدي نژاد
مرد معروف فاميل

مردم آرادان، ساکت و آرام در دامنه کوه هاي بلند سمنان چشم و ديده تنگ مي کنند تا در اين تمرکز نگاه خويش، بتوانند جمعيت کوچکي که در امتداد نگاهشان رخت سفر بسته است را شناسايي کنند و شناسايي مي کنند;
قرآن خوان قدر محله که ماه رمضان هر سال خانه اش پر از صداي کودکان قرآن آموز بود، اينک همه کودکان ريز و درشت خانواده خويش را شال و کلاه به تن کرده است تا براي هميشه از آرادان به تهران کوچ کنند.
اهالي روستا آنگاه که مرد آهنگر را به همراه خانواده تقريبا پرجمعيت اش، با سلام و صلوات و دعاي خير بدرقه مي کنند شايد هرگز به ذهن شان خطور نمي کند که روزي بايد بازگشت کودک يک ساله اين خانواده رهسپار را با سلام و صلوات به انتظار نشينند.
اکنون 49 سال از آن روزهاي هجرت گذشته و آن کودک يک ساله مهاجر اينک بر کرسي رياست جمهوري ايران نشسته است.
محمود احمدي نژاد سال 1335 در روستاي آرادان شهرستان گرمسار گريه تولد سر داد و يک سال بعد به همراه خانواده اش عازم تهران شد تا گريستن ها و خنديدن هاي پس از آن يک سال کوتاه را به همراه خانواده اش در کوچه پس کوچه هاي شرق تهران سپري کند.
هنوز لباس رياست جمهوري ايران به قامت اش ننشسته بود که با قباي شهردار تهران پشت ميز مصاحبه با اصحاب خبر خبرگزاري مهر نشست تا خود را «آهنگرزاده اي از روستاي دورافتاده» معرفي کند که پدرش نيز دار فاني را وداع گفته است. اما چند صباحي که از نشستن او بر نهمين صندلي رياست جمهوري ايران گذشت، خبر فوت پدر بزرگوارشان صدرنشين خبرهاي ايران و جهان شد و چه بسا بسياري از دوستداران و دوستان هم فکر و غيرهم فکر را نيز به همراهي و همدردي اين غم عظيم در کنار خويش داشت چرا که ملت ايران اساسا ملت بي منت پاس داشتن احساس است و به گاه ديده تر شدن هر آن کس که هم نوع اوست، ابتدا ديده تر مي کند و سپس شانه به شانه با او که لباس سياه عزا به تن کرده است به سوگواري مي نشينند که اين البته رسم اخلاق است.
محمود احمدي نژاد به ساير سياستمداران ايران که به گاه نشستن بر مسند قدرت، صف طولاني از گذشتگان نام آشناي خود را پشت سر گذارده اند، هيچ شباهتي ندارد، و تفاوت آشکارش نيز همين است، براي شناختن و شناسايي شجره نامه و عقبه فاميلي و خانوادگي روساي دولت هاي پيشين يا هر شهره و شهير ديگر اين ديار کافي است تا صفي از پيشکسوتان خويشاوند آنان در صفحه ذهن و خيال و يا نمايشگر ديجيتال جست وجوگر دنياي مدرن اينترنت ثبت شود اما براي رئيس دولت فعلي چنين نيست، اگر چه آنجا پيش از مشهور شدن افراد ردي از گذشتگان مشهورشان نيز ديده مي شد، اينجا پس از مشهور شدن رئيس جمهور است که نام هاي ديگري با اين اسم فاميلي به شهرت مي رسند و در واقع او اولين مرد مشهور فاميل است.
يعني پس از آن که محمود احمدي نژاد دوران تحصيل خود را در يک خانواده هفت نفره، در مدارس سعدي و دانشمند تهران پشت سرمي گذارد و سپس در سال 1354 وارد دانشگاه علم و صنعت مي شود تا تمامي دوره تحصيلات عاليه تا دکترا را در همان دانشگاه سپري کند تقريبا هيچ احمدي نژاد ديگري در پست هاي کليدي يا هيات هاي علمي و دانشگاهي داخلي و خارجي، نامش به گوش ايرانيان آشنا نبود.
بدين ترتيب همان دانشجوي پرتحرک دانشگاه علم و صنعت که سال هاي قبل از انقلاب در مجالس مذهبي و سياسي و دانشجويي عرض اندام کرده بود، پس از آن نيز در سال هاي جنگ و پس از جنگ در غرب کشور و تيپ ويژه سپاه پاسداران به گونه اي ديگر وارد ميدان شد.
از همان سال ها ديگر چفيه روزهاي جبهه و جنگ را با خود به تمامي عرصه هاي اجرايي آورد و در کسوت معاون و فرماندار ماکو، خوي و استاندار اردبيل ايفاي نقش کرد تا اين که بالاخره در پست جدي تري نامش بيشتر از هميشه بر زبان ها جاري شد.
ارديبهشت ماه 1382، اعضاي دوره دوم شوراي شهر تهران، محمود احمدي نژاد را به عنوان شهردار پايتخت برگزيدند.
در همان دوران نام داود برادر بزرگ احمدي نژاد که او نيز عضو سپاه و نيروي انتظامي بوده است به حوزه هاي رسانه اي کشيده شد. داود اگر چه بزرگ تر از فرزند چهارم خانوده (محمود) بود اما برادر را در پست و مسئوليت بزرگش همپا بود و همراه، تا آنجا که در دوره شهرداري برادر که نام سپاه به عنوان پيمانکار بسياري از پروژه هاي شهري پاي تابلوهاي برپا شده در سطوح مختلف شهري ديده مي شد، داود احمدي نژاد نيز به عنوان مجري برخي از اين طرح ها از جمله ميدان نور وارد عرصه خبري شد و البته اين حکم رسمي برادر کوچک تر بود که برادر بزرگ تر را به عنوان رئيس دفتر بازرسي نهاد رياست جمهوري، جدي تر از گذشته وارد ميدان کرد. سومين احمدي نژاد نيز از همين خانواده هفت نفره پاي به ميدان گذاشت و او خواهر اين دو برادر بود. پروين احمدي نژاد آنگاه که معلم دبيرستان دخترانه اي در شهرک شهيد محلاتي تهران بود، شايد شاگردانش هم نمي دانستند که او پس از برادران اينک سومين احمدي نژادي است که خود را براي ورود به عرصه عمومي آماده مي کند، تا آن که بالاخره نام و عکس او در کنار ليست انتخاباتي حاميان رئيس جمهور که عنوان رايحه خوش خدمت را نيز بر صدر ذيل شعارهاي تبليغاتي شان حک کرده بودند، بر ديوارهاي شهر تهران خودنمايي کرد و درنهايت در ارديبشهت ماه سالي که در راه است پروين نيز بر کرسي سبز شوراي شهر تهران مي نشيند; همان مکان سرنوشت سازي که ابتدا برادر را به عنوان شهردار برگزيدند تا در پس نام اش اينک خوهر نيز سهمي برده باشد.
به هر کجا که مي شد سرک کشيدم تا بيش از اين احمدي نژادها، کسان ديگري را نيز بتوان يافت و از عملکرد گذشته و چشم انداز آينده شان گفت و نوشت اما آن چه به دست آمد همين بود و اين که رئيس جمهور دو پسر و يک دختر هم دارد که دختر و پسر اولش مهدي، هر دو دانشجوي اند و پسر کوچک اش هم روزهاي دبيرستان را پشت سر مي گذارد. اگر چه همسرش گهگاهي در سفرهاي خارجي، احمدي نژاد را تنها نمي گذارد اما نامي از او نيافتم جز عکسي از سفرش به مالزي، آنگاه که شانه به شانه با همسرش به ديدار پادشاه رفته اند.
در اين ميان يک رابطه فاميلي ديگر نيز به چشم مي خورد. سردار احمدي مقدم فرمانده نيروي انتظامي که باجناق رئيس جمهور است. بدين ترتيب از اعضاي فاميل نزديک رئيس جمهور ايران اگر نامي و نشاني در تاريخ سياسي ايران نباشد و ما نيز عادت کرده باشيم به اين که مردان سياست را با عقبه فاميلي نامدار و معروفي بشناسيم، اين بار اما تاريخ را به گونه ديگري بايد ورق زد يعني به جاي آن که دنبال سلسله خويشاوندي رئيس جمهور باشيم بايد خود احمدي نژاد را سرسلسله بدانيم و در پس آن پي نام هايي که به ميدان مي آيند، برآييم. شايد از همين روي است که حسين احمدي نژاد پسرعموي رئيس جمهور بقال پير روستاي هفت هزار سکنه آرادان به خبرنگار لوموند فرانسه مي گويد: «از کودکي معلوم بود که محمود آدم مهمي مي شود.»

منبع: چلچراغ

لطفا اطلاعات را به آدرس faranegah@gmail.com ایمیل نمایید.
با تشکر