چطور
با گرفتگي عضله مقابله كنيم؟
 

درباره UPS بیشتر بدانیم

ادامه کار با رایانه به هنگام قطع برق مطمئناً برای شما اتفاق افتاده است که در حال کار با رایانه هستید واحتمالاً در حال طراحی و یا برنامه نویسی و از این قبیل هستید که ناگهان برق قطع شده و همه زحمات چند ساعته شما بدون این که روی دیسک ذخیره شوند از بین رفته اند. در این حالت احتمالاً عصبانی شده اید ولی چاره ای نداشته و بعد از وصل مجدد برق شهرهمه کار های خود را از سر گرفته‌اید.
قطع برق شهر یک اتفاق عادی است که در پیشرفته ترین کشورهای دنیا نیز گرچه به ندرت ولی اتفاق می افتد اما همیشه قطع برق به انجام مجدد کارها به مدت یکی دو ساعت ختم نمی شود و ممکن است خسارات زیادی را در بر داشته باشد به عنوان مثال یک بانک اگر مدتی بدون برق باشد در سیستم آن اختلال وارد می شود و یا یک سرویس دهنده اینترنت و یا یک سرور اگر مدتی بدون برق باشند به مرور مخاطبان خود را از دست خواهد داد در این جاست که UPS به کمک می شتابد.


● مشکلات برق شهر
یکی از مشکلات برق شهر نوسانات شدید لحظه ای است. این رخداد که دلایل گوناگونی از جمله صاعقه و القای کابل های ارتباطی دارد موجب صدمات جدی به وسایل الکتریکی می شود چه بسا زمانی که دستگاهی از جمله رایانه خاموش بوده و به دلیل این که دوشاخه آن به پریز متصل بوده صدمه دیده است.
به همین دلیل توصیه می شود در زمانی که دستگاه ها خاموش هستند آنها را از پریز برق جدا کنید. از دیگر مسائل موجود نویز الکتریکی است که ممکن است موجب قفل شدن (hang) رایانه و در نتیجه از دست رفتن اطلاعات شود.
افت لحظه ای ولتاژ که در اثر روشن شدن یک وسیله الکتریکی قوی به وجود می آید نیز می تواند موجب راه اندازی مجدد رایانه شده که از بین رفتن اطلاعات را در بر خواهد داشت.
توجه داشته باشید که کوچکترین نوسانات برق که حتی ممکن است نا محسوس باشد می تواند برای CPU مضر بوده و موجب سوختن و یا نیم سوز شدن ترانزیستورهای موجود در آن شود. به همین دلیل است که پس از مدت ها کار با رایانه مثلاً پس از یک سال متوجه می شوید که رایانه شما نسبت به روزهای نخست خودکند تر شده و بیشتر قفل می کند.
برای جلوگیری از صدمات ناشی از اختلالات برق شهر مطمئناً به شما خرید یک UPS توصیه نمی شود بلکه یک محافظ تقویت کننده برق حدوداً ۷۰۰ وات برای یک رایانه و دستگاه های جانبی آن کافی به نظر می رسد.
اما UPS علاوه برخاصیت های شوک گیری،تقویت و تنظیم برق شهر خصوصیات منحصر به فرد دیگری دارد که گاهی آن را برای رایانه های موجود در موسسات ضروری می کند.


● وظیفه UPS
UPS های کوچک معمولاً درون خود، یک باتری دارند که هنگام وجود برق در حالت عادی آن را شارژ می کنند. هنگام قطع برق یا افت ولتاژ زمانی که ولتاژ از یک مقدار کمتر شود UPS به طور اتوماتیک منبع تغذیه رایانه را از برق شهر به باتری موجود درون خود تغییر می دهد این کار در مدت زمانی حدود یک یا ۲ میلی ثانیه انجام می پذیرد و در نتیجه رایانه متوجه قطع جریان الکتریکی نشده و به کار خود ادامه می دهد.
UPS های متفاوت با طول مدت پشتیبانی متفاوتی وجود دارد که بنا به نیاز و کاربد نوع مورد نظر استفاده می شود برخی UPS ها فقط برای مدت کوتاهی مثلاً ۵ دقیقه به رایانه برق رسانی می کنند. این فرصت خوبی برای ثبت و ذخیره کارهای انجام شده است.
برخی دیگر نیز تا ۴۵ دقیقه دوام تغذیه دارند و این امکان را به کاربران می دهند که طی این مدت کار خودرا تکمیل و به پایان برسانند. برای ادارات و مؤسسات بزرگ تر و مهمتر نیز UPS هایی طراحی شده است که مدت زمان بسیاری رایانه های موجود را د رهنگام قطع برق از بابت تغذیه پشتیبانی می کنند.
خوب است بدانید که برای کار های بزرگ UPS دارای باتری درون ساخته نبوده و فقط حکم یک شارژ کننده را دارند.برای این UPS ها باتری های بیرونی در نظر گرفته شده که بنا به نوع نیاز و به تعداد معین به UPS متصل می شوند.
می دانید که هنوز منبعی برای ذخیره جریان متفاوت ساخته نشده است باتری متصل به UPS نیز جریان مستقیم با DC دارند اما اکثر لوازم خانگی از جمله رایانه با برق متناوب شهر کار می کنند. بنابراین UPS یک مبدل نیز دارد که جریان DC را به AC تبدیل می کند.
این ها فقط وظایف UPS نیستند. UPS قابلیت کنترل جریان و ولتاژ و تنظیم و تقویت آنها را نیز دارد. در یک کلام می توان گفت UPS به رایانه می گوید که نگران هیچ چیز از جانب برق شهر و اختلالات ومشکلات آن نباش من همه کار ها را انجام داده و یک جریان تصفیه شده سالم به شما تحویل می دهم.
با این توضیحات شاید تصمیم بگیرید که یک UPS تهیه کنید فکر خوبی است.
 

تاریخ حرم بیت‌المقدس

سه دین آسمانی در این محل تلاقی كرده‌اند و اینجا تبدیل به مكانی شده است كه از قرن‌ها پیش خبرسازترین مناطق دنیاست. «گودوآدوبویون» (1) بعد از تصرف قدس در گزارش خطاب به پاپ* نوشت: «اگر می‌خواهید بدانید با دشمنانی كه در اورشلیم به دست ما افتادند چه معامله‌ای شد همین قدر بدانید كه كسان ما در رواق سلیمان و معبد، در لجه‌ای از خون مسلمانان می‌تاختند و خون تا زانوی مركب‌ها می‌رسید.»(2) زمین سنگی مسجد مانع فرو رفتن خون كشته‌ها می‌شد و فرمانده صلیبی در گزارش خود اغراق نكرده است. احتمالا گردن زدن هفتادهزار نفر از مردم شهر می‌توانسته چنین منظره‌ای را به وجود بیاورد، ضمن اینكه شاهدان دیگری هم عینا ماجرا را همین طور نقل كرده‌اند.
این اشاره‌ای بود به منازعه مسیحیان با مسلمانان در این سرزمین، حالا چندین قرن از آن روزها گذشته و نوبت رسیده است به یهود.
«اسرائیل بدون بیت‌المقدس و بیت‌المقدس بدون تجدید ساختمان (3) معنایی ندارد» این را بن‌گوریون، اولین نخست‌وزیر اسراییل، گفته است و اگر تا امروز یهودی‌ها بر سر این حرف خود مانده باشند ـ یا بخواهند بمانند ـ ظاهرا برای این كه تاریخ تكرار نشود این مسلمان‌ها هستند كه باید دور این منطقه را خط بكشند، چیزی كه خود اسراییلی‌ها هم بعید می‌دانند. «اسحق رابین» كشته شد چون از تقسیم بیت المقدس حرف زده بود. باراك شاید به همین علت سقوط كرد و قبل از آن هم عرفات در مقابل پافشاری كلینتون و باراك در كمپ دیوید برای تقسیم حرم شریف جواب می‌داد‌ «مگر می‌خواهید در تشییع جنازه من شركت كنید؟» هیچ كس جرات مصالحه بر سر این قطعه زمین را ندارد. برای یك میلیارد مسلمان اینجا قبله اول و محل اسراء و معراج حضرت رسول (ص) است و برای چند میلیون یهودی قبله و محل معبد سلیمان. چند میلیون و یك میلیارد.
به خاطر همین تفاوت عده، یهودی‌ها به جای اینكه دست به یك اقدام خطرناك بزنند، ترجیح می‌دهند كه این مسجد دریك حادثه طبیعی از بین برود و حادثه‌ای مثل آتش‌سوزی، زلزله یا چیزی از این قبیل، و برای اینكه مطمئن باشند یك زلزله قریب الوقوع كار را یكسره می‌كند به بهانه پیدا كردن بقایای معبد سلیمان تا توانسته‌اند زیر مسجد و حرم تونل كنده‌اند. سی واندی سال از این حفاری‌ها می‌گذرد و هنوز هم چیزی پیدا نشده است.
«حرم الشریف» محدوده‌ای است در گوشه شرقی بیت المقدس كه مسجد الاقصی و قبه الصخره در آن قرار دارند. گذشته از آن كه خیلی راحت نمی‌توان فهمید كه مسجد القصی به تمام ناحیه حرم گفته می‌شود یا به قسمتی از آن، آنچه را كه امروز مسجدالاقصی می‌خوانند در ناحیه جنوبی حرم قرار دارد. به بقیه حرم نیز صحن مسجدالاقصی گفته می‌شود و مورخان قدیم هم هنگامی كه از مسجدالاقصی نام می‌برند، مقصود اكثر آنها تمام حرم است. مسجدالاقصی برخلاف زمین شهر، زمینی هموار و مسطح دارد. چهار طرف آن را دیوار كشیده‌اند و مقام‌ها، محراب‌ها و قبه‌های بسیاری در آن است كه بسیاری از آنها منتسب به پیامبران می‌باشد. ارتفاع حرم نسبت به اطراف آن بیش‌تر است (می‌گویند كه این بلندی قله كوهی به نام «موریا» است) و سلیمان به غیر از صخره‌ای كه در وسط حرم قرار دارد و حالا رویش را گنبد زرد رنگ معروف پوشانده، قله را مسطح كرده و ساختمان حرم را آغاز كرده بود: «خدا پدرم داوود را فرمود خانه‌ای بنا كند و او به جنگ‌ها گرفتار بود، پس خدا به او وحی فرمود كه پسرت سلیمان خانه را به نام من خواهد ساخت.»
بیت همیقداش دوم (آنچه که کورش برای یهود در این محل به‌جای معبد سلیمان ساخت) به دست رومی‌ها خراب شد تا اینكه ایلیاء (4) در زمان خلیفه دوم توسط مسلمانان فتح شد و نامش شد «بیت المقدس». اینكه در آن زمان در محل حرم بنایی وجود داشت یا نه و كیفیت آن را نمی‏دانیم. در ترجمه کتاب محمد جریر طبری آمده است: «آیه اسراء برای مكانی نازل شد كه اینك بین دیوارهای حرم شریف در قدس محاط است. و خداوند آنجا را برای پرستش بندگان اختصاص داد. آن موقع در آن محل بنایی موسوم به مسجدالاقصی و مسجد صخره یا سایر بناهای موجود در صحن مسجدالاقصی وجود نداشت، فقط در آیه اسراء از مسجد نام برده شده زیرا كه مكان پرستش و عبادت بوده است».
سنگ بنای اولیه آنچه در وسط حرم قرار دارد و امروزه «قبه‌الصخره» نامیده می‌شود و همین طور بنای پایینی آن، مسجدالاقصی، در دوره عبدالملك خلیفه اموی گذاشته شده است. ماجرا از این قرار بود كه عبدالله بن زبیر که هوای خلافت به به سرش زده بود علیه خلیفه شورید و بر حجاز مسلط شد. چندی گذشت عبدالملك مردم شام را از حج بازداشت. او می‌ترسید عبدالله در سفر حج از شامیان بیعت بگیرد، كاری كه سال‌های قبل انجام داده بود. وقتی صدای اهل شام بلند شد كه چرا ما را از این سفر واجب بازمی‌داری، عبدالملك به فكر این افتاد كه موقتا جایگزینی برای حج درست كند و این حدیث نبوی را برایشان خواند كه «لاتشد الرحال الا تلاثه مساجد، المسجدالاحرام، و هذا مسجدی و المسجد الاقصی» سفرها كامل و استوار نمی‌گردد مگر به سه مسجد، مسجدالحرام، این مسجد من (مسجدالنبی) و مسجدالاقصی. بعد قبه‌ای بالای صخره روی یك هشت ضلعی درست كردند و می‌گویند هزینه بنا خراج هفت سال مصر بوده است. بعد هم مسجدی در پایین حرم ساختند به اسم مسجدالاقصی. ساخت این دو بنا مربوط می‌شود حدودا به سال 70 هجری. این كه بدانیم قبله اول كدام قسمت حرم بوده است شاید هم چندان مهم نباشد، عده‌ای مسجدجنوبی حرم و برخی صخره را قبله اول می‌دانند، همان سنگی كه محل شروع سفر آسمانی حضرت رسول (ص) است. ناصرخسرو در سفرنامه خود نوشته است: «از برای سنگ صخره كه آنجا بوده است مسجد را همه آنجا ساخته‌اند و این سنگ صخره همان است كه خدا عزوجل موسی (ع) را فرمود تا آنرا قبله سازد، چون این حكم بیامد موسی (ع) آنرا قبله كرد تا به روزگار سلیمان (ع) كه چون قبله صخره بود مسجد را در گرد صخره بساختند چنانكه صخره در میان مسجد بود و محراب خلق، تا عهد پیغمبر ما همان را قبله می‌دانستند...»
هنگامی كه موسی (ع) قوم خود را از مصر بیرون آورد و در بیابان «تیه» اقامت كردند خداوند به موسی فرمان داد تا قبه‌ای از چوب اقاقیا بسازد با اندازه‌هایی كه از طریق وحی تعیین شده بود و تابوت عهد را در آن قرار دهد و قربانگاهی برای ذبح تعبیه نماید.
بنی‌اسرائیل قبه را در میان خیمه‌های خود قرار دادند و به طرف آن نماز خواندند و در مذبح جلو آن، قربانی كردند. هنگامی كه یوسع، كسی كه بعد از موسی، بنی‌اسرائیل را از سرگردانی چهل ساله بیابان «تیه» نجات داده بود درگذشت، قبه را به شهر «شیلو» از آنجا به «نوف» و بعد به كنعان بردند.
تا اینكه داود به پیامبری رسید و قبه و تابوت عهد را به بیت‌المقدس برد كه البته این نبود مگر با جنگ‌های فراوان.
سه دین آسمانی در این محل تلاقی كرده‌اند و اینجا شده است از مهمترین جاهای روی زمین. از تمامی آن روزهایی كه بر این سرزمین گذشته است بعضی وقایع هیچ وقت فراموش نمی‌شوند از گردن زدن هفتادهزار نفر در بیت المقدس توسط صلیبی‌ها تا قرن حاضر. جنگ براق (6) و كشته شدن هزاران نفر مسلمان و كشتارهای دیگر توسط یهودیان. مسلمانان برای این سرزمین كشته‌های زیادی داد‌ند. حضرت سلیمان به فرمان خدا در این مكان معبدی ساخت و اینجا برای یهود مقدس‌ترین مكان شد. عیسی (ع) در این مكان به عبادت می‌ایستاد و اینجا برای مسیحیان مقدس شد و مسلمانان. پیغمبر خاتم (ص) آن شب كه از مكه به بیت‌المقدس آمدند، از ناحیه جنوب غربی حرم وارد مسجدالاقصی شدند، مركب ایشان به نام «براق» در این مدخل متوقف شد و از آن به بعد دیوار منتهی به آن را دیوار براق گفتند. همان دیواری كه یهود به آن «ندبه» می‌گوید.
اگر گهواره حضرت عیسی و عبادتگاه مریم در اینجا نبود، اگر محراب عبادت زكریا اینجا نمی‌بود، اگر اینجا عبادتگاه حضرت داود و سلیمان و مركز خلافت آنان نمی‌بود اگر حضرت یعقوب قدم در این مكان نگذاشته بود و خیلی اگرهای دیگر، برای ما همین كه اینجا قدمگاه حضرت رسول بوده است كافی است تا هیچ وقت چشم خود را بر این مكان مبندیم. این قصر بهشتی (7) سومین مسجد مقدس مسلمانان است.


---------------------------
پی‌نوشت:
1- اولین فرمانده اروپایی‌ها‌ در جنگ‌های صلیبی.
2- «... تقریبا ده هزار نفر مسلمان در معبد قتل عام شدند و هركس در معبد می‌‌رفت تا بند پایش خون می‌گرفت؛ از كفار هیچ كس جان به سلامت نبرد، حتی زنان و اطفال را كشتیم. پس از كشتار نوبت به غارت خانه‌ها رسید، كسان ما چون از خون ریزی سیر شدند به خانه‌ها ریختند و هرچه به دستشان افتاد ضبط كردند. هر كس وارد خانه‌ای می‌شد آنرا ملك طلق خود می‌شمرد، و این رسم چنان جاری و ساری بود كه گویی قانونی بود كه باید مو به مو رعایت شود.» مقایسه کنید با بازپس گیری شهر توسط صلاح الدین ایوبی و رفتار مسلمانان با مسیحیان که در تاریخ نقل شده که هنگام ورود سپاه مسلمانان آزاری به احدی نرسید.
3- تجدید ساختمان: ساختن دوباره معبد سلیمان در محل مسجدالاقصی و حرم الشریف. ماكت‌هایی هم از پیش آمده کرده‌اند، مانند مدل زیر:
4- ایلیا: خانه خدا. نام بیت المقدس قبل از فتح آن توسط مسلمانان.
5- محمدبن جریر طبری. تاریخ طبری. ترجمه ابوالقاسیم پاینده. تهران. بنیاد فرهنگی بیتا. ج 3. ص 106.
6- جنگ خونینی كه در تابستان 1929 میلادی بین فلسطینیان و یهودیان در كنار دیوار براق درگرفت.
7- اشاره به حدیثی از امیرالمومنین (ع): اربعه من قصور الجنه فی الدنیا: المسجدالحرام و مسجدالرسول و مسجد بیت المقدس و مسجد الكوفه.
چهار نقطه زمین از قصرهای بهشتی است...
* پاپ: پاپ اروبانوس دوم

نوشته:
رضا شکیبایی
 

«فیلم فجر» چیست؟
فیلم هایی که می خواهید ببینید ولی احتمالاً نمی بینید...

نه قصد دارم ایرادی بگیرم و نه اینکه اعتراضی بکنم، واقعاً معتقدم خیلی وقت پیش باید به این نتیجه رسید که همین است که هست. و این یعنی هر سال فقط برای چند فیلم اندک (احتمالاً با زمانی کوتاه تر) برنامه ریزی کنیم و از تماشای آنها سرخوش شویم.
تجربه دیدن فیلم پنهان هانکه، کودک (برادران داردن) یا سقوط (هیرشبیگل) در جشنواره آن هم در حالی که فیلم ها چندی پیش در جشنواره های دیگر حسابی ستایش شده اند چیز اصلاً کمی نیست و هنوز مزه اش را به یاد دارم و از این می توان یک نتیجه کلی و بسیار خوب گرفت؛ اینکه آرزو کنیم هر سال فیلم های خوبی با این سروشکل تولید شوند و از همین حالا به بعد اجازه دهید اسم این نوع فیلم ها را بگذاریم؛ «فیلمفجر».
اما در جشنواره بین المللی فجر معمولاً چه نوع فیلم هایی را برای دیدن انتخاب می کنیم؟ فیلم هایی که تماشای آنها روی پرده تجربه جذابی است. فیلم های کارگردانان بزرگ اروپایی و امریکایی. فیلم های نسبتاً به روز سینما و در نهایت فیلم های تحسین شده یا جایزه گرفته از فستیوال های کن، ونیز، برلین یا سن سپاستین.
این فیلم ها چون از قبل توانسته اند تبلیغات و کلاً شرایط مناسبی را برای جلب توجه مخاطبان جشنواره فجر مهیا کنند، در اولویت قرار دارند و به هر حال از آنها استقبال بهتری هم خواهد شد. فیلم هایی هم حضور دارند که اصلاً صرف نمی کند آدم برود و راجع به آنها تحقیق کند.
اگر دیدیم که دیدیم و اگر ندیدیم به احتمال فراوان چیزی از دست نداده ایم. کمی وقت و حوصله می خواهد تا به سالن ها برویم و این فیلم ها را تماشا کنیم. به هر حال مسوولان می توانند با در دسترس قرار دادن اطلاعات و نکات قابل توجه درباره این فیلم ها به خیلی از موارد کمک کنند و باید متذکر شد که این فیلم ها غالباً به بخش معناگرا یا بخش آسیا مربوط می شوند. دو بخش جشنواره جشنواره ها و بین الملل هم که بیشترین توجه از مخاطب و حضور تماشاچی را به خود اختصاص می دهند.
الان هم که نوبت پخش آثار خارجی کاملاً جدا شده، با یک برنامه ریزی مناسب دوطرفه، می توانیم فیلم های مورد نظرمان را ببینیم. در ادامه به چند تا از فیلم های مهم و به درد بخور اشاره خواهد شد.


● الکساندرا
در عین شاهکار بودن، یک فیلمفجری کامل است. آلکساندر سوکوروف از مهم ترین فیلمسازان حاضر است و نسل ما حتماً به او و آثارش افتخار خواهد کرد.
او را تارکوفسکی زمانه می دانند و جالب است بدانید که شاگرد و مرید او بوده است و به نصیحت استاد، سال ها مستند می ساخته و از اواخر دهه ۸۰ میلادی فیلمسازی روایی را آغاز کرده. با آغاز دهه ۹۰ و با فیلم دایره دوم سوکوروف وارد مرحله تازه یی شد هر چند کماکان به مستندسازی هایش ادامه داد. و اما الکساندرا محصول سال ۲۰۰۷ است و در جشنواره کن سال گذشته به نمایش درآمد و از بخت های کسب نخل طلا به شمار می آمد.
این فیلم، عجیب ترین فیلمی است که تاکنون درباره جنگ، سفر و عشق ساخته شده است؛ روایتی کاملاً ساده و مستندگونه که قصد ندارد اصلاً به چیزی کاری داشته باشد جز خود سینما، و انصافاً که با همه چیز هم به درستی کار دارد و به عبارتی الکساندرا از آن فیلم هایی است که به معنای واقعی با درک و ذهنیت مخاطبش شکل خواهد گرفت. بقیه مباحث درباره این فیلم مهم سال گذشته بماند به وقتش.


● دوازده
یک فیلم دیگر از سینمای روسیه که این روزها ظاهراً حسابی سرحال است. فیلم ۱۲ ساخته نیکیتا میخالکوف امسال جزء پنج فیلم نهایی فهرست بهترین فیلم خارجی زبان اسکار است که احتمال این وجود دارد تا چندی بعد این مجسمه طلایی را هم از آن خود کند.
می دانیم که امسال بخشی از جشنواره هم به مرور آثار این فیلمساز خواهد پرداخت. فیلم مدت زمان زیادی دارد و به احتمال زیاد یک فیلمفجری است. ۱۲ به نوعی اقتباسی است از دوازده مرد خشمگین سیدنی لومت که شکل و شمایل روسی(شوروی سابق) و سیاسی تری پیدا کرده. بازی های فیلم فوق العاده هستند و تسلطی را که آن دوازده مرد خشمگین در لحظه لحظه فیلم نسبت به موقعیت های اجتماعی- سیاسی از خود نشان می دهند با تسلط میخالکوف نسبت به فیلم قابل مقایسه است.


● جزیره
یک فیلم دیگر از سینمای روسیه و به نظر می آید هم در کن و هم در اسکار و هم در جشنواره خودمان، امسال سال سینمای اروپای شرقی است.
این فیلم در بخش معناگرا به نمایش درخواهد آمد. داستان فیلم هم به یک صومعه ارتدوکس در شمال روسیه مربوط می شود که در آن راهبی ظاهراً قدرت های فراانسانی دارد؛ از جمله شفا دادن، پیش گویی آینده و مبارزه با نیروی های شیطانی و همین مساله آفرین می شود. فیلم به لحاظ بصری و ساختار روایی با آندری روبلف تارکوفسکی و به نوعی با سینمای برگمان فقید تشابهاتی دارد. لونگین با این فیلم در بخش مسابقه جشنواره سن سباستین حضور داشت و جزیره فیلم اختتامیه ونیز ۲۰۰۶ بود. خود لونگین هم در دهه ۹۰ یک بار در جشنواره کن جایزه بهترین کارگردانی را برای فیلم «تاکسی بلوز» از آن خود کرد.


● مردی از لندن
این یکی را شخصاً بیش از یک بار خواهم دید، البته اگر همان یک بار را هم بشود دید. بلا تار فیلمساز مجارستانی با این فیلم در بخش مسابقه کن سال گذشته حاضر بود و امسال در جشنواره فجر، و حتماً فیلم استاد سروصدا راه خواهد انداخت.
از لحاظ سبکی و کاری با اینکه تار اصالت های خاص خودش را دارد، ولی سینمای او را می توان ترکیبی از یانچو و آنتونیونی دانست. البته این فیلم به نوعی بازسازی فیلمی با همین نام است به کارگردانی هنری دکوین که در سال ۱۹۴۳ ساخته شد. مالیون که یک سوزنبان در کنار دریا است شاهد قتلی می شود و زندگی اش در مسیر دیگری قرار می گیرد.
قبلاً هم در جایی نوشته بودم که به خاطر خودکشی هومبرت بالسان(تهیه کننده فیلم) در سال ۲۰۰۵ مراحل آماده سازی فیلم تقریباً یک سال به تعویق افتاد. فیلم های تار فضایی آخرالزمانی دارند و روابط انسانی در سردترین حالت خود به تصویر کشیده شده اند و ریتم فیلم های او اغلب کند ولی منسجم است. در این فیلم تیلدا سوئینتن بازی کرده که از جمله بازیگران زن توانا و بی بدیل این دوران به شمار می آید و جالب اینکه سوئینتن با فیلم دیگری هم در جشنواره امسال حاضر است. دیدن فیلم به روی پرده سینما، یکی از مهم ترین تجربه های سینمایی امسال است. مردی از لندن می تواند مسیر فیلم دیدن شما را تغییر دهد.


● مایکل کلیتون
اولین تجربه تونی گیلروی به عنوان کارگردان یک تریلر و درام اجتماعی -سیاسی است که امسال اسکار حسابی تحویل اش گرفته و از بازی های بسیار حرفه یی برخوردار است. داستان پدری که رابطه چندان خوبی با پسرش ندارد . او یک وکیل ساده است که با مشکلات زندگی دست و پنجه نرم می کند و به زودی در یک موقعیت حساس باید انتخاب کند که طبق اصول اخلاقی پیش برود یا نه.یک درام تاثیرگذار بدون اضافات و پیام های بی مورد.


● غیرقابل انتشار و کوکب سیاه
آقای دی پالما امسال با دو فیلم به جشنواره فجر آمده تا احتمالاً زمان نمایش هر دو فیلم او به یک فیلم برسد. اخباری مربوط به حضور او در جشنواره سال گذشته وجود داشت و قرار بر این بود تا کوکب سیاه هم نمایش داده شود.
موضوع جنگ عراق و مسائل مربوط به آن ساختار مضمونی فیلم غیرقابل انتشار را شکل می دهد. این سوال برای من وجود دارد که چرا بادبادک باز امسال نمایش ندارد. بقیه مسائل هم باشد برای زمان اکران.


● ۱۰/۳ به یوما
امسال یک وسترن هم در بخش بین الملل حضور دارد که یک فیلمفجری ۹۸ درصد است. احتمالاً درباره فیلم حسابی خوانده اید.


● فرزندان بشر
یک اثر فوتوریستی ناب که به احتمال زیاد درباره اش حسابی خوانده اید و شنیده اید و فقط باید منتظر باشیم آن را به روی پرده عریض (آن هم با کیفیتی متمایز) ببینیم. فیلم از هر نظر یک اثر ممتاز است و حتماً به عنوان یک اثر شناخته شده از آن استقبال خواهد شد. این فیلم، فیلمفجری است.


● قطب نمای طلایی
کاری به خوب یا بد بودن فیلم ندارم. همه چیزش واضح است و فقط باید پیشنهاد کرد که این فیلم پر از جلوه های ویژه را به روی پرده ببینیم. حضور نیکول کیدمن و دنیل کریگ هم جذابیت های خودش را دارد.


● مارادونا
این فیلم یا چندان دیده نشده یا اصلاً تحویل اش نگرفته اند. ولی به هر حال می تواند برای ما که مارادونا را خیلی دوست داریم جذاب باشد. فیلم به نوعی زندگی مارادونا را در قالب یک اثر داستانی به تصویر می کشد و روایتی غیرخطی دارد.


● جاده یی به گوانتانامو
مایکل وینترباتم فوق تخصص ساختن فیلم هایی را دارد که در افغانستان یا پاکستان می گذرد یا اصطلاحاً پسایازده سپتامبری نامیده می شوند. در این دنیا، جاده یی به گوانتانامو و یک قلب نیرومند سه فیلمی هستند که او با توجه به همین مضامین ساخته است.
جاده یی به گوانتانامو که او به خاطرش جایزه کارگردانی فستیوال برلین سال پیش را به دست آورده، داستان سه جوان مسلمان ساکن انگلیس است که به خاطر ازدواج عازم سفری به پاکستان و افغانستان می شوند و در آنجا نیروهای امریکایی آنها را به جرم همکاری با تروریست ها می گیرند و به کوبا می برند. فیلم یک اثر مستند- داستانی (داکیودراما) است که از سفر این سه جوان تا آزادی شان از گوانتانامو را به تصویر می کشد.
جاده یی به گوانتانامو فیلم بسیار هوشمندانه یی است و امریکای این دوران را به خوبی می شناسد و آن را درست و حسابی نقد می کند و به عبارتی بی اعتبار می کند.
البته خود وینترباتم حواسش است تا فیلمش تاریخ مصرف دار نشود و کلاً باز سعی کرده این دنیا و حال و روزش را بازسازی کند. فیلم به صورت دی وی فیلمبرداری شده و می تواند مثال خوبی برای کسانی باشد که این روزها ترجیح می دهند دیجیتال فیلم بسازند. در ضمن بخش های زیادی از فیلم در ایران فیلمبرداری شده. یک فیلمفجری است.


● خداحافظ بافانا
بیل آگوست جزء آن دسته کارگردانانی است که تاکنون دوبار نخل طلای کن را به دست آورده. آگوست سال گذشته با همین فیلم در جشنواره فیلم برلین شرکت کرد و حالا و با گذشت زمان یک سال، قرار است در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآید.
این فیلم براساس خاطرات نگهبان زندان «نلسون ماندلا» ساخته شده است. جیمز گریگوری بیست سال نگهبان جایی بوده که ماندلا را به زنجیر کشیده بود. این یکی را نمی توان یک فیلمفجری کامل دانست و حضور «دایان کروگر» در فیلم را باید جدی گرفت. داریو ماریانلی هم آهنگساز فیلم است که به احتمال فراوان اسکار امسال را برای فیلم تاوان خواهد گرفت.


● وکیل مدافع وحشت
باربه شرودر به سه دلیل در تاریخ سینما حداقل برای ما حائز اهمیت است. اول اینکه متولد تهران است. دوم اینکه از دارودسته موج نویی های سینمای فرانسه است به ویژه به عنوان بازیگر و سوم اینکه دو فیلم ساخته که پینک فلوید موسیقی متنش را ساخته است.
البته این را هم اضافه کنم که جرمی آیرنز تنها اسکارش را به خاطر بازی در فیلم او کسب کرده. اما فیلم وکیل مدافع وحشت، مستندی است درباره ژاک ورگس؛ وکیلی که هم از افسران نازی دفاع کرده، هم از انکار کننده های هولوکاست. تروریست های الجزایری، دیکتاتور ها و امثال اینها را هم به لیست اضافه کنید. خلاصه فیلم بخشی از تاریخ اروپا را مرور می کند و البته خود شرودر چندان موضع گیری آشکاری ندارد؛ بی شک از بهترین های فجر امسال که در هر صورت باید دیده شود. اجازه دهید که از فیلم غبار جنگ ساخته ارول موریس هم همین جا نامی ببرم که از مستند های بسیار خوب امسال است. فیلم مستند لینچ هم به نمایش درخواهد آمد که مستندی است درباره لینچ.
و حتماً فیلم های دیگری هم وجود دارند که دیدنی هستند ولی در این فهرست جایی ندارند و قضاوت را باید به زمان نمایش شان موکول کرد.از جمله این فیلم ها «یلا» است(محصول آلمان) که حسابی در کشورش تحویل گرفته شده است و به احتمال زیاد در جشنواره خودمان هم تحسین خواهد شد.نام فیلم هم برگرفته از نام بازیگر نقش آلیس در فیلم «آلیس در شهرها» ی ویم وندرس است. بقیه فیلم ها را هم با هم می بینیم.